CUMHURİYET ÖNCESİ VE ERKEN CUMHURİYET DÖNEMİNDE MÜZİKTE MODERNLEŞME VE SANATÇI YETİŞTİREN KURUMLARDAN DÂRÜ’L BEDÂYİ- DARÜ’L ELHÂN ÖRNEĞİ
Author:
Abstract
Çalışmanın amacı, Cumhuriyet döneminde modernleşme politikalarının sanatçı yetiştiren kurumlardan Dârü’l Bedâyi ve Dârü’l Elhân da verilen müzik eğitimine ne şekilde yansıdığını görmek, Ziya Gökalp’in Türk Müziği ile ilgili görüşlerini incelemek ve bu görüşlerin geleneksel müzik kültürüne ne ölçüde etki ettiğini ortaya koymaktır. Bu çalışmada nicel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama (survey) yöntemi kullanılmıştır. Araştırma, Cumhuriyet döneminde müzikte modernleşme bağlamında III. Selim döneminin başladığı 1789 yılı ile Dârü’l Elhân’ın derleme gezilerinin sonlandığı 1929 yılı arasındaki süreç ile sınırlandırılmıştır. Araştırmanın sonucunda II. Mahmut ve II. Mahmut döneminden itibaren müzikte batılılaşmanın resmi kurumlar bazında başladığı, Darü’l Bedai ve Darü’l-Elhan’ın kurulması ile ilk konservatuvar örneklerinin temellerinin atıldığı, Özellikle erken Cumhuriyet döneminde (1923 – 1924) Ziya Gökalp’in düşüncelerinin bir sonucu olarak, Geleneksel Türk Sanat Musikisinin Osmanlıdan kalan kötü miras olarak görülüp Geleneksel Türk Halk Musikisinin ön plana çıkarıldığı saptanmıştır.
Keywords
Abstract
The aim of the study is to see how the modernization policies of the Republic period reflect on the development and change of Darü'l Bedayi and Darü'l Elhan from the institutions that educate artists, to examine the aims of private schools, associations and societies, to examine the opinions of Ziya Gökalp on Turkish Music to reveal the extent to which views influence traditional music culture. In this study, descriptive screening method as quantitative research methods was used. The research was limited to the period between the year 1826, when the small changes in music began and the Janissary Quarry was removed, and the year 1929, when Darü'l Elhan ended the compilation trips. As a result of Ziya Gökalp's thoughts in the early Republican period (1923-1924), the foundations of the first conservatory samples were laid with the establishment of Darü'l Bedai and Darü'l Elhan, where the westernization in music started from the 2nd Mahmud period on the basis of official institutions,Traditional Turkish Folk Music was seen as the poorest heritage left from the Ottoman Empire and traditional Turkish folk music was brought to the forefront.