ORHAN KEMAL’İN BABA EVİ VE AVARE YILLAR ADLI ESERLERİNDEKİ KÜLTÜREL UNSURLARIN İNGİLİZCEYE ÇEVİRİSİNİN İNCELENMESİ
Author:
Abstract
Edebî eserler, bir toplumun kültürel özelliklerini yansıtmada önemli rol oynamaktadır. Bu nedenle, edebî çeviri iki farklı kültür arasında bir etkileşim aracıdır ve bu etkileşimde köprü görevi görür. Edebî metinlerin çevirisinde, kültürel unsurların önemi büyüktür. İki ayrı kültür arasındaki mesafe nedeniyle kaynak metindeki kültürel unsurlar erek metin okuyucusu tarafından tam olarak anlaşılmayabilir ya da erek edebiyat dizgesinde kabul görmeyebilir. Bu çalışmanın amacı Orhan Kemal’in Baba evi ve Avare Yıllar eserlerindeki kültürel unsurların İngilizce çevirilerini Peter Newmark’ın (1988) çeviri yöntemleri ve Lawrence Venuti’nin (1995) çeviri stratejilerine göre incelemektir. Romandan seçilen örneklerin çevirisinde Newmark’ın çeviri yöntemlerinden hangilerini ağırlıklı olarak kullanıldığı belirlenmiştir. Bu tercihlerden yola çıkarak romanda Venuti’nin hangi stratejisinin daha baskın olduğu belirlenmeye çalışılmıştır. Yapılan inceleme sonucunda, çevirmenin erek metin odaklı bir çeviri stratejisi benimsediği ve genellikle işlevsel çeviri, uyarlama ve çıkarma yöntemlerini kullandığı ve erek metinde baskın olan stratejinin yerlileştirme olduğu görülmüştür.
Keywords
Abstract
Literary pieces play a key role in reflecting the cultural aspects of a society. Literary translation ensures the interaction between different cultures. Cultural elements have a vital role in the translation of literary pieces. Due to distance between two cultures, the cultural elements in the source text may not be fully comprehended by the target reader. The aim of this study is to analyse the English translations of cultural elements in My Father’s House and The Idle Years by Orhan Kemal in accordance with the translation methods proposed by Peter Newmark and Lawrence Venuti. In the study, the translation methods of Newmark, which are preferred by the translator and dominate the target text, are identified. Based on these findings, which one of Venuti’s strategies dominates the entire target text is determined. It is found that the translator adopts a target-focused translation and the dominating strategy in target text is domestication.