MİLLİ EĞİTİM ŞURALARI KARARLARINDA VE KALKINMA PLANLARINDA ÖĞRETMENLERİN HİZMETİÇİ EĞİTİMİ

Author :  

Year-Number: 2016-9
Language : null
Konu : Eğitim Bilimleri
Number of pages: 39-56
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Öğretmenlerin hizmetiçi eğitimi en az hizmet öncesi eğitimi kadar önem taşımakla birlikte alanyazında da oldukça ön plana çıkmış bir kavramdır. Türk Milli Eğitimi’nin yol göstericisi konumunda olan Milli Eğitim Şuralarının ve ülkenin eğitim ve sağlık gibi temel hizmetlerine ilişkin politikaları belirleyen Kalkınma Planlarının öğretmenlerin hizmetiçi eğitimine nasıl değindikleri ve bu kararların uygulamaya nasıl yansıdığının belirlenmesi oldukça önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı Milli Eğitim Şuraları ve Kalkınma Planlarında öğretmenlerin hizmetiçi eğitimine yönelik hangi kararların alındığının ve bunların uygulamaya nasıl yansıdığının ortaya çıkarılmasıdır. Yapılan doküman incelemesi sonunda Milli Eğitim Şuralarında öğretmenlerin hizmetiçi eğitimi ile ilgili çok sayıda karar alındığı, ancak bunların uygulamaya yeterince dökülemediği saptanmıştır. Bununla birlikte, Kalkınma Planlarında öğretmenlerin hizmetiçi eğitimi konusuna yeterince değinilmemiş olup bu konuda özgül politikaların oluşturulmamış olması öğretmenlerin hizmetiçi eğitimi konusunda hâlen neden istendik düzeye erişilemediği sorusuna ışık tutmaktadır.

Keywords

Abstract

Besides being as important as pre-service training, teachers' in-service training is a concept that has become quite foreground in the field. It is quite important to identify how teachers' in-service training has been mentioned in The National Education Councils, being the advisor of Turkish National Education, and Development Plans, deciding the policies related to essential services of the country such as education and health care, and how those decisions have been reflected in practice. The aim of this study is to reveal which decisions were taken related to teachers' in-service training in The National Education Councils and Development Plans and how those decisions have been reflected in practice.As the result of the document review, it was found that a great number of decisions were taken in The National Education Councils but those decisions couldn’t be put into practice adequately. Moreover, it was found that teachers' in-service training was not mentioned enough in Development Plans and no specific policy about it was made, and these results clear up why in-service training of teachers still cannot reach the desirable level.

Keywords


  • ABAZAOĞLU, Ġ. (2014). Dünyada öğretmen yetiĢtirme programları ve öğretmenlere yönelik mesleki geliĢim uygulamaları. Turkish Studies, 9(5), 1-46.

  • AKAY, M. (2010). Milli Eğitim Şuraları karar metinlerinin seçilmiş kavramlar açısından incelenmesi. (YayımlanmamıĢ yüksek lisans tezi) Ġnönü Üniversitesi, Malatya.

  • ALTUN, T., Vural, S. (2012). Bilim ve sanat merkezlerinde (BĠLSEM) görev yapan öğretmen ve yöneticilerin mesleki geliĢim ve okul geliĢimine yönelik görüĢlerinin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42),152-177.

  • BÜMEN, N. T., AteĢ, A., Çakar, E., Ural, G., Acar, V. (2012). Türkiye bağlamında öğretmenlerin mesleki geliĢimi: sorunlar ve öneriler. Milli Eğitim Dergisi, 194(bahar), 31-51.

  • DENĠZ, M. (2001). Milli Eğitim Şuralarının tarihçesi ve eğitim politikalarına etkileri. (YayımlanmamıĢ yüksek lisans tezi) Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.

  • ERDEM, A. R., ġimĢek, S. (2013). Öğretmenlere ve okul yöneticilerine verilen hizmetiçi eğitimlerin irdelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(4),94-108.

  • ERĠġTĠ, B. (2010). Türkiye'de hizmet öncesi öğretmen eğitiminde kalite geliĢtirme çabaları (1980–2009). Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 12 (22), 91-110.

  • KARACAOĞLU, Ö. C. (2009). Ġhtiyaç Analizi ve Delphi Tekniği; Öğretmenlerin Eğitim Ġhtiyacını Belirleme Örneği. I. Uluslararası Eğitim AraĢtırmaları Kongresi, Mayıs 2009, Çanakkale.

  • MEB, Öğretmen YetiĢtirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü (2008). Öğretmen yeterlikleri: Öğretmenlik mesleği genel ve özel alan yeterlikleri. Devlet Kitapları Müdürlüğü, Ankara.

  • MĠLLĠ Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı. (1988). Hizmetiçi Eğitim: KuruluĢ, GeliĢme ve Faaliyetler, 1960-1987.

  • METĠN, M., Özmen, H. (2010). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin performans değerlendirmeye yönelik hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(3), 819-838.

  • SEFEROĞLU, S. S. (2004). Öğretmen yeterlikleri ve mesleki geliĢim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45.

  • ÖZER, B. (1990). Öğretmenlerin Uzaktan Eğitim YaklaĢımıyla Sürekli Eğitimi. Eğitim ve Bilim, 76, 73-76.

  • TAYMAZ, H. (1997).Hizmet İçi Eğitim: Kavramlar, İlkeler, Yöntemler. 3. Baskı, TAKAV:

  • UÇAR, R, Ġpek, C. (2006). Ġlköğretim okullarında görev yapan yönetici ve öğretmenlerin MEB hizmetiçi eğitim uygulamalarına iliĢkin görüĢleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(3),34-53.

  • YILMAZ, H., Kocasaraç, H. (2010). Hizmetiçi öğretmen eğitiminde yeni bir yaklaĢım: yenilikçi öğretmenler programı ve değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3),51-64.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics