Author :
Abstract
Bu çalışmada, okullardaki iletişim ortamı ile örgütsel güven arasındaki ilişki araştırılmıştır. Araştırmanın evrenini 2018-2019 Eğitim Öğretim yılında İstanbul Küçükçekmece İlçesinde çalışan 5558 öğretmen oluşturmaktadır. Örneklem olarak 396 öğretmen ile çalışılmıştır. Araştırma verileri “İletişim ve Örgütsel Güven” ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizi SPSS programı ile yapılmıştır. Araştırmada formal iletişimde genel güven eğilimi kısmen, yöneticiye ve iş arkadaşlarına güven çoktur. Okulların iletişim ortamı ve güven arasında yaş, cinsiyet, kıdem ve eğitim durumu arasında anlamlı bir fark yoktur. Okul türüne göre anaokulları, ilkokul, ortaokul ve lise düzeyine göre anlamlıdır. İletişim ortamı ve örgütsel güven arasında formal iletişim ile genel güven eğilimi arasında negatif, yöneticiye ve iş arkadaşlarına güven arasında pozitif yönde anlamlı, informal iletişim de ise düşük düzeyde pozitif yönde anlamlıdır. Formal iletişim yapısı genel güven eğilimi varyansının %5’ini, yöneticiye güven eğilimi varyansının %58’ini, iş arkadaşlarına güven varyansının %30’unu yordamaktadır. İnformal iletişim, genel güven eğilimi, yöneticiye ve iş arkadaşlarına güven düşük düzeyde yordamaktadır
Keywords
Abstract
Keywords
- Açıkalın, A. ve Turan, S. (2011). Bir anlam köprüsü inşa etme aracı olarak okullarda etkili iletişim. Ankara: Pegem Akademi.
- Aksoy, M. (2009). İşletmelerde örgütsel güven algısı ve demografik değişkenler açısından analizi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Argun, Ç (2009). Yerel yönetimlerde kurumsal güvenin algılanması: Bir alan araştırması (Yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
- Argüden, Y. (2000). Kurumsal Güven http://www.arguden.net/tr/makaleler/kurumsal-guven/. [Erişim Tarihi: 14/03/2019].
- Argüden, Y. Ilgaz, P. ve Erşahin, B. (2007). Ar-Ge kurumsal yönetişim modeli. İstanbul: Arge.
- Arslan, C. ve Uğurlu, C.T. (2015). Öğretmenlerin örgütsel kimlik ve okula güven düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 72-85
- Artuksi, E. (2009). İlköğretim okullarında görevli öğretmenlerin okulun örgütsel güven düzeyine ilişkin algıları (Malatya Örneği) (Bilim uzmanlığı tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya.
- Aytekin, H. (2018). İnsan ilişkileri ve iletişim. Ankara: Pegem.
- Başaran, İ. E. (2006). Eğitim psikolojisi. Ankara: Nobel.
- Bilgiç, Ö. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel güven düzeyine ilişkin algıları (Küçükçekmece örneği) (Yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
- Bryk, A.S. & Schneider, B. (2003). Trust İn School: A Core Resource For School Reform. Chigago. Educational Leadership, 60(6).
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak , E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Cook, J., & Wall, T. (1980). New work attitude measures of trust, organizational commitment and personal need non‐fulfilment. Journal of Occupational Psychology, 53(1), 39-52.
- Çolak, Ü. F. (2012). İletişim türleri. İ. Vural (Ed.), Medya ve iletişim. Ankara: Pegem.
- Demircan, N. (2003). Örgütsel güven kavramı: Nedenleri ve sonuçları. Manisa Celal Bayar Üniversitesi İİBF Yönetim ve Ekonomi Dergisi,10(2).
- Doğan, E. (2017). Okullarda informal iletişimin kullanım biçimi ve düzeyine yönelik öğretmen görüşleri (Yüksek Lisans Tezi). Siirt Üniversitesi, Siirt.
- Dündar, P. ve Özel, E. K. (2012). Kurum içi iletişimin kaliteye olan etkisi: yeni iletişim teknolojilerinin kurum içiletişimin kalitesine olan etkisini incelemeye yönelik bir araştırma. ODÜ Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 3(6), 104-129.
- Erdoğan, İ. (2014). İletişimi anlamak. Ankara. Pozitif Matbaacılık.
- Ermut, N. (2014). Kurumsal güven. https://nazliermut.com/2014/02/07/kurumsal-guven/ [Erişim tarihi: 13/03/2019]
- Fukuyama, F. (1998). Güven: Sosyal erdemler ve refahın yaratılması (A. Buğdaycı. Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
- Gizir, S. (2007). Üniversitelerde örgüt kültürü ve örgüt içi iletişim üzerine bir derleme çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 50, 247 268.
- Gürgen, H. (2007). Örgütlerde iletişim kalitesi. İstanbul: Der Yayınları.
- Karadoğan, E.S. (2003). Kişiler arası iletişim sürecinde güven unsuru, güven ve ikna ölçeği örneği (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
- Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
- Koçel, T. (2011). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta.
- Koşar, D ve Yalçınkaya M. (2013). Öğretmenlerin örgütsel vatandaşlık davranışlarının yordayıcıları olarak örgüt kültürü ve örgütsel güven. Kurumsal Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. 19(4).
- Marshall, E. W. (2000). Güven içeri, korku dışarı. Executive Excellence Dergisi, 11(6).
- Oktay, M. (2000). Davranış bilimlerine giriş. İstanbul. Der Yayınları.
- Ören, K. (2007). Sosyal sermayede güven unsuru ve iş gücü performansına etkisi. Kamu İş Dergisi, 9(1), 90-71.
- Özan, M.B. ve Özdemir, T. Y. (2013). İlköğretim kurumu öğretmenlerinin örgütsel güven düzeyleri: Nitel bir çalışma. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 12(3), 469-486.
- Özcan, E. (2014). Örgütsel adalet algıları ile örgütsel sinizm tutumları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
- Özdere, Z. (2015). Öğretmen algılarına göre okul müdürlerinin yeterlilik düzeyleri ile örgütsel güven düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi (Beykoz ilçesi örneği) (Yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul
- Öztürk, Ç. (2010) Ortaöğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel güven algıları (Bolu ili örneği). (Yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu
- Parlak, F. (2018). Okul yöneticilerinin iletişim becerileri ile örgütsel güven arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.
- Sağbaş, N. Ö. (2013). İletişim, örgütsel iletişim ve okul yönetimi (Yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi, İstanbul.
- Savage, D. (1982). Trust as a productivity. Management Tool. Training and Development Journal, 54-7.
- Schuessler, K. (1982). Measuring social life feelings. San Francisco, CA: Jossey-Bass,
- Sevinç, S. Y. (2013). İlköğretim okulu yöneticilerinin iletişim yeterliliklerine ilişkin öğretmen görüşleri ile öğretmenlerin örgütsel güven düzeyleri arasındaki ilişki (Uşak ili örneği) (Yüksek lisans tezi). Uşak Üniversitesi, Uşak.
- Smith, L. & Mounter, P. (2008). Effective ınternal communication. London: KoganPage Ltd.
- Şimşek, M. S. ve Çelik, A. (2009). Yönetim ve organizasyon. Konya: Egitim Akademi Yayınları.
- Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Allyn and Bacon.
- Tekin, C. ve Yaşar, M. (2014). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin okula güven düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(2), 573-588.
- Töremen, F. (2002). Okullarda sosyal sermaye: kavramsal bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Fırat Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Güz.
- Turan, B. (2014). Genel ve teknik iletişim. http://web.bilecik.edu.tr/bulent- turan/files/2014/11/gti.pdf. [Erişim Tarihi: 01/12/2018 Saat: 23:21]
- Yazıcıoğlu, A. (2015). Eğitimcilerde örgütsel güven düzeyinin incelenmesi (Bursa Örneği) (Yüksek Lisans Tezi). Okan Üniversitesi, İstanbul.
- Yılmaz, A.S. (2009). İnformal ilişkilerin kurumsal yapılara yansımaları (Elazığdaki kamu görevlileri üzerine sosyolojik bir araştırma) (Doktora tezi). Fırat Üniversitesi, Elâzığ.
- Yılmaz, D. (2014). Dağıtılmış liderliğin örgütsel güven ile algılanan örgütsel destek ve okul başarısıyla ilişkisi (Doktora tezi). Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
- Yılmaz, E. (2006). Okullardaki örgütsel güven düzeyinin okul yöneticilerinin etik liderlik özellikleri ve bazı değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
- Yılmaz, E. (2007). Kurum içi iletişim ortamı ve kurumsal güven arasındaki ilişki ve bir alan araştırması (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Zengin, M. (2011). İlköğretim okullarında örgütsel güven ile öğretmenlerin örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
