Author :
Abstract
Fotoğraf makinesinin icadı görüntü elde etme konusunda insanlığa köklü yenilikler getirmiştir. Fotoğrafın teknik anlamda sahip olduğu imkânlar belge ve tanıklık anlamında radikal değişimler meydana getirmiştir. Çağın ilerlemesiyle birlikte fotoğrafın kullanımı klasik anlamda görüntü elde etmekten ziyade sanatsal üretim alanında yerini almıştır. Fotoğrafın sanat alanına girmesi sanatın daha geniş ifade olanağına sahip olmasını sağlamıştır. Böylece fotoğraf bir sanat olarak teknik kullanımın bir sonucu olarak günümüze kadar yaşamın tüm alanlarında etkili bir şekilde kullanılmıştır. Fotoğraf görme biçiminin yeni bir anlam kazandığı bu süreçte sanat alanında birçok değişim ve dönüşüm gerçekleştirmiştir. Çağdaş sanat uygulamalarında fotoğrafın kullanılması 1830’lu yıllardan fotoğrafın sanat türü olarak kabul edilmesi ve fotoğrafın gündelik hayatın bir kaydı olmaktan çıkarılmasıyla sanatsal bir ifade aracına dönüşmesinden söz etmek mümkündür. Belgeleme ve tanıklık etme amacıyla çağdaş sanatta fotoğrafın kullanımı oldukça yaygın bir duruma dönüşmüştür. 1960’lı yıllarda kavramsal sanata paralel olarak kavramsal olarak fotoğrafın kullanılması bu açıdan önemli görülmektedir. Bahsedilen gelişmeler çerçevesinde tarihsel süreç içerisinde fotoğrafın dönüşümü ve sanatsal anlamda ifade gücüne ışık tutmak amaçlanmıştır.
Keywords
Abstract
The invention of the camera brought radical innovations to humanity in image acquisition. The technical possibilities of photography have brought about radical changes in terms of documents and witnessing. With the advancement of the age, the use of photography has taken its place in the field of artistic production rather than obtaining images in the classical sense. The entry of photography into the field of art has enabled art to have a wider expression. Thus, as a result of technical use as an art, photography has been used effectively in all areas of life until today. In this process, where the way of seeing photography gained a new meaning, many changes and transformations took place in the field of art. It is possible to talk about the use of photography in contemporary art practices since the 1830s, when photography was accepted as a type of art and turned into an artistic expression tool after photography was no longer a record of daily life. The use of photography in contemporary art for documentation and witnessing purposes has become quite common. The use of photography conceptually in parallel with conceptual art in the 1960s is considered important in this respect. Within the framework of the mentioned developments, it is aimed to shed light on the transformation of photography in the historical process and its artistic expression power.
