Author:
Abstract
Türk kültüründe karşılaşılan en eski örnekler arasında yer alan kargışlar oldukça işlevsel bir yapıya sahiptir. Kargışlar, Türk halkının düşünüş tarzını ve yaşam felsefesini içeren halk edebiyatı ürünleridir. Geçmişten günümüze uzanan süreçte insanoğlu çeşitli sebeplerle kargış yani beddua içerikli sözler söyleme ihtiyacı duymuştur. Zamanla bu sözler kalıplaşarak kuşaktan kuşağa aktarılmıştır. Diğer halk kültürü ürünlerinde olduğu kargışların kuşaklararası aktarımı sırasında da birtakım değişiklikler söz konusu olmuştur. Kargış içerikli sözler genellikle insanların çeşitli olaylar karşısındaki olumsuzlukları, kırgınlıklarını veya kızgınlıklarını ifade etme amacını taşımaktadır. Bu çalışmada ise Âşık Dursun Yeşiloğlu’nun kargış içeren şiirleri ele alınmaktadır. Âşık Dursun Yeşiloğlu’nun Çukurova âşıklık geleneği içerisinde önemli bir yere sahip olması ve şiirlerinin kargış içeren şiir sayısının fazla olması nedeniyle bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Âşığın şiirleri içerisinde kargış içeren dörtlükler esas alınarak şiirin bağlamına göre değerlendirilmiştir. İncelenen şiirlerde âşığın kendi üslubunu ve yerel söyleyişi yansıtan kargış örneklerin olduğu anlaşılmıştır.
Keywords
Abstract
Damnations, which are the oldest examples encountered in Turkish culture, have a very functional structure. Damnations are folk literature products that include the way of thinking and philosophy of life of the Turkish people. From past to present, human beings have felt the need to say damnation words for various reasons. Over time, these words became stereotypes and were passed down from generation to generation. There have been some changes during the intergenerational transmission of courses, as in other folk culture products. Words containing damnation generally aim to express people's negativity, resentment, or anger towards various events. In this study, Ashik Dursun Yeşiloğlu's poems containing damnations are discussed. Ashik Dursun Yeşiloğlu is the subject of this study because he has an important place in the Çukurova ashik tradition and the number of his poems containing damnations is high. The poems of the ashik were evaluated according to the context of the poem, based on the quatrains containing damnations. It has been understood that there are examples of damnations in the analyzed poems that reflect the ashik's own style and local idiom.