Author :
Abstract
İnsanlık tarihi ‘gerçek’ten kopuş ile gerçekliğe ve sonrasında sanal gerçekliğe geçiş sürecimizin anlatımı olarak özetlenebilir. Doğadan kopuşumuz, yaşama şekil verme arzumuz ve teknoloji ile buluşmamız ve sonrasında içiçe geçişimiz günümüzde bizleri sanallığın gerçekmiş gibi yaşanabileceği seviyeye getirmiştir. Çağdaş ileri teknolojilerin geldiği nokta bizleri dolaysız bir sanal gerçekliğe diğer bir deyişle retinanın arkasına geçen ve beynimize giderek yaklaşılarak tecrübe edilen dolaysız sanal gerçekliğe; nano robotların gönderdiği veriler ile şekillenen mükemmel bir gerçeklik algısına taşıyor olabilir. Antik Yunan’dan Rönesans’a, modernist dönemden günümüz çağdaş yaşamına kadar gelinen süreçte sanat yapıtlarında da gördüğümüz dönüşüm hep daha çok sanallığa ve illüzyona doğru olmuştur. Sanallığa duyduğumuz bu arzu ve fantezilerimiz ile kurguladığımız bu yaşam neticesinde geldiğimiz noktada sanallığın kendi gerçekleri ile yaratılan bambaşka bir alem formunda; bir simulakrum olarak sonuçlanması söz konusu olabilir.
Keywords
Abstract
History of humanity can be summarized as our disengagement from the truth and transition to reality and virtual reality. Getting seperated from the nature, having desire to shape life and meeting with technology and making it a part of our body brought us to a level in which we can experience virtuality as real. Level of advanced technologies reached today may be taking us to a phenomenon called ‘direct virtual reality’, which maybe the perfect experience of life by passing retina, getting closer to our brain and faking it by sending artificial data direct to our brain by nano robots. During the period of Ancient Greece and Renaissance and Modernism till today, the transformation we observe in the artworks has always been towards virtuality and illusion. Virtuality may result as an alternate life form having its own rules; a simulacrum made of our fantasies and desire to create virtuality.
