Author :
Abstract
Vincent van Gogh’un (1853-1890) sanatına psikanalizci çözümleme yöntemini uygulayan kuramcıların tezlerine göre onun tüm yaşam öyküsü ve tüm göstergeleri ile sanatı, ölü doğmuş abiye karşı suçluluk fantezisi üzerine temellenmiştir. Bu tarz bir okuma ile Van Gogh’un sanatının anlamı bir psikoza işaret etme ile sınırlandırılır. Oysa sanat eserlerine uygulanacak yöntemler bizi eserdeki anlama yaklaştırmalıdır, psikolojik gerçeklere değil. Hastalığı hakkında öne sürülen çok sayıda spekülatif yorum da bir bilgi kirliliği yaratarak çılgın-dahi mitini kuvvetlendirmiştir. Böyle bir yaklaşımla sanatçının eserleri karanlık, karamsar ve kaotik olarak değerlendirilir. Van Gogh’un eserleri, tüm bir yaşam öyküsü ve yazıları ile birlikte ele alınmalıdır. Kullandığı simge dili deşifre edilmeyi bekleyen hazine sandığı gibidir. İnanç ögeleri ile kurulu iç dünyasından hareketle Vincent’ın eserlerini arketiplerle okumak bambaşka bir tabloyu gözler önüne serecektir.
Keywords
Abstract
Theorists, applying psychoanalytic analysis, depict Vincent Van Gogh’s (1853-1890) entire life and art to be founded on a guilt fantasia based on his stillborn brother. This approach is limited with assigning a meaning of Van Gogh’s art to a psychological condition such as psychosis. However, methods that will be applied to analyse artwork should reveal their meaning, rather than the psyche of the artist. Numerous speculative comments about his disease has created information pollution and strengthened the myth of “mad-genius”. Van Gogh’s work can only be considered as dark, pessimistic and chaotic with psychological analysis techniques. Like other artists, his works should be contemplated taking his life story and writings under consideration. The symbolic language he used is like a treasure chest waiting to be deciphered. Reading his work considering archetypes will reveal a completely new picture as Vincent’s inner world which has strong connections with elements of faith.
Keywords
- Campbell, Joseph (2014). Tanrının Maskeleri. (çev. K. Emiroğlu). İstanbul: Islık Yayınları
- Dobrucalı, A. Çağlar (2012). Porfiriler: Her yönü ile Karaciğer Sirozu. Ankara: Pelikan Yayıncılık
- Edwards, Cliff (1989). Van Gogh and God: A Creative Spritual Quest. U.S.: Loyola Univ. Press
- Elias, Norbert (2000). Mozart Bir Dahinin Sosyolojisi Üzerine. (çev. Y. Tükel). İstanbul: Kabalcı Yayınları
- Erickson, K. Powers (1998). At Eternity’s Gate: The Spiritual Vision of Vincent van Gogh US: William B. Eerdmans Pub. Co.
- Erinç, Sıtkı (2004). Sanat Psikolojisi’ne Giriş. (İkinci Basım) Ankara: Ütopya Yayınları
- Eren, Işık (2005). Sanat Bilgi İlişkisi. Bursa: Asa Yayınları
- Freud, Sigmund (1979). Sanat ve Sanatçılar Üzerine. (çev. K. Şipal). İstanbul: Bozak Yayıncılık
- Graetz, H. R.(1963). The Symbolic Language of Vincent Van Gogh. New York:McGraw-Hill Book Co.
- Gürol, Ender. (1997). Giriş Bölümü. Şu Kitapta: Carl Gustav Jung Analitik Psikoloji.İstanbul: Payel Yayıncılık, 9-92
- Hulsker, Jan (1990). Vincent and Theo van Gogh: A Dual Biography. Michigan: Ann Arbor,
- İşler, Ertuğrul (2004). Andre Gide’i Mitlerle Okumak. Ankara: Anı Yayıncılık
- Jaspers, Karl (1977). Strindberg and Van Gogh: An Attempt at a Pathographic Analysis
- Jung, G. Carl (1997). Analitik Psikoloji. (çev. E. Gürol). İstanbul: Payel Yayınevi
- Jung, G. Carl (2003). Dört Arketip. (Çev. Z. Aksu). İstanbul: Metis Yayınları
- Leprohon, Pierre (1991). Vincent van Gogh. Barcelona: Salvat Publication
- Leymarie, Jean (1977). Van Gogh. New York: Rizolli Pub.
- Lubin, J. Albert (1972). Stranger On The Earth: A Psychological Biography Of Vincent
- Lüleci, Selda (2007). Kendini Yaralama Davranışı Olan Ergenlerin Psikiyatrik ve
- Marmor, Michael and Ravin, F. James (2009). The Artist’s Eyes. New York: Abrams Publication
- Maslow, Abraham (2011). İnsan Olmanın Psikolojisi. (Çev. O. Gündüz). İstanbul: Kuraldışı Yayınları
- May, Rollo (1988). Yaratma Cesareti. (çev. A. Oysal). İstanbul: Metis Yayınları
- Nagera, Humberto (1967). Vincent van Gogh: A Psychological Study. New York:Inter.Universities Press
- Oysal, Alper (1988). Sunuş. Şu kitapta: Yaratma Cesareti. (Rollo May) İstanbul: Metis
- Pickvance, Ronald. (1986). Van Gogh in Saint Rémy’de and Auvers. New York: The Metropolitan Museum of Art, yale Univ. Press
- Schapiro, Meyer (1980). Van Gogh. New York: Doubleday and Garden City Co.
- Soygür, Haldun (1999). Sanat ve ‘Delilik. SSK Ankara Eğitim Hastanesi Psikiyatri Kliniği Dergisi no.2: 1999 Ankara: Çizgi Tıp Yay. s.124-133
- Storr, Anthony (1996). Yaratma Dürtüsü. (çev. İ. Babacan). İstanbul: Yayınevi Yayınları
- Tralbaut, Marc (1969). Vincent Van Gogh. Lausanne: Edita Lausanne
- Van Gogh, Vincent (1996). Théo’ya Mektuplar. (çev. P. Kür). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
- Van Gogh, Vincent (1981). Complete Letters of Vincent van Gogh. New York Graphic Society, Boston
- Studies -International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume, 9/2 Winter 2014, p. 1621-1627, ANKARA-TURKEY
- Yıldırım, Ceren (Güz 2017). Transandant -Askın Idealizm Deneyiminde Bir Düşünür
- Yıldırım, Ceren (Aralık 2017). Geçmişten Günümüze Mavi Simgeciliği ve Sanat. Route
- Yıldırım, Ceren (Ocak 2018). “Doğu’dan Yükselen Işık” ve Sarı Simgeciliği. The Journal of International Civilization Studies, cilt:3, sayı:1, s. 45-58.
- Yıldırım, Ceren (27 Ekim 2018). Vincent Van Gogh’un Sanatında Özdeşleyim ile Varılan
- Zurcher, Bernard (1985). Vincent Van Gog: Art, Life and Letters. New York: Rizolli Pub. Co. Elektronik Kaynaklar:
- Arenberg,I. Kaufman and Countryman, Lynn Flieger etc. (1990). Van Gogh Had Meniere’s Disease and Not Epilepsy. JAMA Network. Erişim:15.07.2019 (https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/382683)
- Bahttacharyya, B. Kalyan and Rai, Saurabh (2015). The Neuropsychiatric Ailment of Vincent Van Gogh.US National Library of medicine National Institudes of Health. Erişim: 15.07.2019 ( https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4350215/)
- Blumer, Dietrich (2002). The Illness of Vincent van Gogh. American Journal of Psychiatry, vol. 159, no. 4: April 2002, p. 519-526 Erişim: 15.07.2019 (https://ajp.psychiatryonline.org/doi/10.1176/appi.ajp.159.4.519)
- Canat, Saynur (1999). Kendini Yaralama Davranışı (Self-Mutilasyon). Klinik Psikiyatri Dergisi. Cilt 2, Sayı-1 Erişim: 15.07.2019 (http://www.klinikpsikiyatri.org/en/jvi.aspx?pdir=kpd&plng=eng&un=KPD30806&look4=)
- Fabbri, Jr. Remo, (1966). Dr. Paul-Ferdinand Gachet: Vincent van Gogh's Last Physician. Transactions and Studies of the College of Physicians of Philadelphia. vol. 33: 1966, p. 202-208 Erişim: 15.07.2019 (https://europepmc.org/abstract/med/5324629)
- Haney, Q. Daniel (2005). Van Gogh a Victim of Brain Disease? Los Angeles Times. Erişim: 15.07.2019 (https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1985-06-19-ca-9431-story.html )
- Lambert, Craig (1999). Seizures of Genius: Van Gogh’s Malady. Erişim: 15.07.2019 ( https://harvardmagazine.com/1999/01/right.van.html)
- Perry, H. Isabella (1947). Vincent van Gogh's Illness: A Case Record. Bulletin of the History of Medicine, number: 21: 1947, p. 146-172 US National Library of medicine National Institudes of Health. Erişim: 15.07.2019 (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20242549)
- Wolf, Paul (2001). Creativity and Chronic Disease Vincent van Gogh. (West J. Med. 2001 Nov; 175 (5): 348) Erişim: 15.07.2019 (http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1071623/)
