Author :
Abstract
Domenico Scarlatti’nin klavye sonatlarında yoğun biçimde karşılaşılan yabancı sesli akorlar, bestecinin armonik dilini karakterize eden en önemli unsurlar arasında yer almaktadır. Bununla birlikte, literatürde bu tür yapıları odağına alan analitik bir çalışmaya rastlanmaması dikkat çekicidir. Bu çalışmada, bestecinin Kirkpatrick dizgesindeki K. 101 ila 150 arasındaki 50 sonat, yabancı sesli akor (YSA) temelinde analiz edilmiştir. Her bir YSA’nın formüle edilerek sınıflandırıldığı bu çalışmada; YSA’ların üç genel kategori altında toplanabileceği ve bestecinin, yabancı bir sesi, çoğunlukla dominant akoruna eklemlemeyi tercih ettiği sonuçlarına ulaşılmıştır.
Keywords
Abstract
Chords with non-chord tones (CNTs), which are encountered in many of Domenico Scarlatti’s keyboard sonatas, are one of the most significant features that form the harmonic language of the composer. However, it is remarkable that no analytical study has been found focusing on the theoretical aspect of the CNTs in the literature. In this study, fifty sonatas (K. 101-150) are analyzed on the basis of CNTs. Including both formulation and categorization of each CNTs, the study has displayed that, these chords can be categorized under three general categories and a non-chord tone is integrated mostly with a dominant chord.
Keywords
- Boyd, Malcolm. (1986). Domenico Scarlatti: Master of Music. Londra: Weidenfeld and Nicolson.
- Brink, M. A. (1990). The Piano as Percussion Instrument. (Doktora Tezi). Seattle: University of Washington.
- Kirkpatrick, R. (1983). Domenico Scarlatti. New Jersey: Princeton University Press.
- Kostka S., Payne D. (2008). Tonal Harmony. New York: McGraw-Hill.
- Scarlatti, D. (1984b) Sonates (Vol. II ). Paris: Heugel & CIE.
- Scarlatti, D. (1984c) Sonates (Vol. III ). Paris: Heugel & CIE.
- Sutcliffe, W. D. (2003). The Keyboard Sonatas of Domenico Scarlatti and Eighteenth-Century Musical Style. Cambridge: Cambridge University Press.
