LİSE ÖĞRETMENLERİNİN YARATICI DRAMA ÖZ YETERLİK ALGILARI VE YARATICI DRAMA TUTUMLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ

Author :  

Year-Number: 2019-40
Language : null
Konu : Drama ve Eğitim
Number of pages: 481-500
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bu araştırmanın amacı lise öğretmenlerinin derslerinde yaratıcı drama yöntemini kullanmaya yönelik öz yeterlik algıları ile yaratıcı dramaya ilişkin tutumları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmaya Ankara ilinin Altındağ ilçesine bağlı liselerde görev yapan 329 öğretmen katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak yaratıcı drama yöntemini kullanmaya yönelik öz yeterlik algısı ölçeği ile yaratıcı drama tutum ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada sıra ortalaması, sıra toplamı, korelasyon analizi, Mann-Whitney U Testi ve Kruskal Wallis Testleri kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre öğretmenlerin yaratıcı dramaya yönelik tutumları ile cinsiyet, yaş ve mesleki kıdemleri arasında anlamlı farklılığın olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca yaratıcı dramaya yönelik tutumları ile yaratıcı drama eğitimi alma durumları ve branşları arasında anlamlı bir farklılığın olmadığı tespit edilmiştir. Öğretmenlerin yaratıcı dramayı derslerinde kullanmalarına yönelik öz yeterlik algıları ile cinsiyet, yaş, mesleki kıdem ve yaratıcı drama eğitimi alma durumları arasında anlamlı bir farklılığın olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca öğretmenlerin yaratıcı dramayı derslerinde kullanmalarına yönelik öz yeterlik algıları ile branşları arasında anlamlı bir farklılığın olmadığı tespit edilmiştir. Yaratıcı dramaya yönelik tutumları ile öz yeterlik algıları arasında anlamlı bir ilişkinin düzeyi .728 olarak tespit edilmiştir. Ayrıca öğretmenlerin derslerinde drama uygulamalarını kullanmalarına yönelik özyeterlik algılarının drama uygulamalarına yönelik tutumlarına anlamlı bir etkisinin olduğu belirlenmiştir.

Keywords

Abstract

The aim of this research method of creative drama in the courses of teachers for using creative drama with self-sufficiency perceptions of attitudes in line with the demographic features of the study and to determine the relationship between. Drama as a means of data collection method research for using the scale of the drama with the perception of attitude scale self-sufficiency. The average sum of the sequence order correlation analysis study, Mann-Whitney U test and Kruskal Wallis Tests were used. Research status of teachers creative drama training with creative drama is not a significant difference between attitudes have been identified. In addition, gender, age, occupational seniority with creative drama is a meaningful difference between the attitudes have been identified. At the same time, gender, age, seniority and status of vocational training on the creative drama drama with the method for using in a meaningful difference between self-sufficiency. Creative drama with attitudes towards self-sufficiency on the level of a significant relationship between perceptions (r=,728). In addition, teachers self-efficacy for use in drama classes applications perceptions drama applications, it has been determined that a meaningful influence on their attitude.

Keywords


  • Adıgüzel, Ö. (2013). Eğitimde Yaratıcı Drama. Ankara: Pegem.

  • Albayrak, H. (2005). 5-6 Yaş Çocuklarının Yaratıcılık ve Öğrenime Hazır Oluş Düzeylerine Okulöncesi Eğitimin Etkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

  • Alkan, C. (2000). Meslek ve Öğretmenlik Mesleği, Ankara: Anı Yayıncılık.

  • Almaz, G., İşeri, K. ve Ünal E. (2014), Öğretmen Adaylarının Yaratıcı Drama Yöntemini Kullanmaya Yönelik Öz Yeterlik Algılarının İncelenmesi, International Journal of Languagess Educitional and Teaching, December, ss. 50-64.

  • Altıntaş, E. ve Kaya, H. (2012). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Drama Yöntemiyle Fen ve Teknoloji Dersinin İşlenmesine Yönelik Öz-Yeterlik ve Tutumları. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 28(4), ss. 287-295.

  • Aral, N., Baran, G., Bulut,. ve Çimen, S. (2000). Drama, İstanbul: Ya-Pa Yayın Pazarlama San. ve Tic. AŞ

  • Aslan, G. (2014). Öğretmen Adaylarının Yaratıcı Drama Yöntemini Kullanmaya Yönelik Öz Yeterlik Algılarının İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.

  • Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a Unifying Theory of Behavioral Change. Psychogical Review, 84 (2), 191-215. Başkaya, Ö. (2000). Dört Drama Liderinin Yaklaşımlarına Genel Bir Bakı ve Yaratıcı Dramada Temel İlkeler. Türkiye 2. Drama Liderler Buluşması. Yayına Hazırlayan: Naci Aslan. Ankara: Oluşum Tiyatrosu ve Drama Atölyesi.

  • Blake S. ve Lesser L. (2006). Exploring the Relationship Between Academic Self Efficacy and Middle School Student’s Performance on a High Stakes Mathematics Test. Teacher Education in Service/Professional Development. 2, ss. 655-656.

  • Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.

  • Çayır, N. ve Gökbulut, Ö. (2015), Yaratıcı Drama Yöntemi ile Öğretmen Yeterliklerinden Kişisel Gelişim Üzerine Nitel Bir Çalışma, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C: 11, ss. 253-270.

  • Erbay, F., Ömeroğlu, E. ve Çağdaş, A. (2012). Öğretmen-Çocuk İletişimi Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Geçerlik Güvenirlik Çalışması, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, C.12, S.4, ss.3165-3172.

  • Farris, P. J. ve Parke, J. (1993). To be or not to be: What students think about drama, The Clearing House, 66 (4), 231-234.

  • Fleming, M. (1994). Starting Drama Teaching. London: David Furton Publishers.

  • Freeman, G. D., Sullivan, K. ve Fulton, C. R. (2003). Effects of creative drama on self concept, social skills, and problem behavior. Journal of Educational Research, 96, ss. 131-139.

  • Garvis, S. ve Pendergast, D. (2011).An İnvestigation Of Early Childhood Teacher Self-Efficacy Beliefs İn The Teaching Of Arts Education. International Journal of Education & The Arts. 12(9),ss. 1-15.

  • Gencel Evin, İ. (2009). Yaratıcı drama yönteminin sosyal bilgiler dersi başarısı ve derse yönelik tutum üzerindeki etkileri. Çağdaş Eğitim Dergisi, 318(34), ss. 5-13.

  • Gönen, M. ve Uyar Dalkılıç, M. (1998). Çocuk Eğitiminde Drama, Yöntem ve Uygulamalar. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.

  • Güven, B. ve Ersoy, E. (2007). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretim I Dersine İlişkin Öz Yeterlik Algıları ve Bilişsel Tutumlarının Belirlenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(21), ss. 15-32.

  • Kaf, Ö. (2000). Hayat Bilgisi Dersinde Bazı Sosyal Becerilerin Kazandırılmasında Yaratıcı Drama Yönteminin Etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 6 (6), ss. 173-184.

  • Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.

  • Morgan, A. (1975). Drama and Teacher Education. South Pacific Journal of Teacher Education, 3 (3), ss. 40-43.

  • Namdar, A. O., ve Kaya, Ö. S. (2018), Öğretmenlerin Yaratıcı Drama Yöntemini Kullanmaya Yönelik Özyeterlik Algıları ve Tutumları, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C:2(1), ss. 2-14.

  • Oğuz A. ve Altun, E. (2011). Öğretmen Adaylarının Yaratıcı Dramaya Yönelik Tutumları İle Empatik Eğilim Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Second International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 22-29 April, Antalya.

  • Ömeroğlu, E. (2002). Okul Öncesi Öğretmenin Niteliğinin Geliştirilmesinde Yaratıcı Drama Eğitiminin Rolü, Ankara: Naturel Yayınları.

  • Önder, A. (2003). Okul Öncesi Çocukları İçin Yaratıcı Drama Uygulamaları. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.

  • San, İ. (1995). Sanatta Yaratıcılık Oyun Drama. Yaratıcılık ve Eğitim Semineri. Ankara: TED Yayınları

  • San, İ. (1990). Eğitimde Yaratıcı Drama. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 23(2), ss. 573-583.

  • Sezgin, F., Erdoğan, O. Ve Erdoğan, B.H. (2017). Öğretmenlerin Teknoloji Öz Yeterlikleri: Öğretmen Ve Öğrenci Görüşlerine Yönelik Bütüncül Bir Analiz. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama Dergisi, 7(1), ss. 180-199.

  • Susar Kırmızı, F.(2007). Yaratıcı Drama Yönteminin Okuduğunu Anlama Başarısına Etkisi Ve Yönteme İlişkin Öğrenci Görüşleri. Eğitim Araştırmaları, 7(29), ss. 59-71.

  • Teyfur, M. (2009). İlköğretim birinci kademe derslerinde uygulanan yapılandırmacı yaklaşımın sınıf yönetimine etkisi. 18. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresinde sunulan sözlü bildiri. Ege Üniversitesi, 1-3 Ekim, İzmir.

  • Üstündağ, T. (1994). Günümüz Eğitiminde Dramanın Yeri. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 37, ss. 7- 10.

  • Üstündağ, T. (1997). Vatandaşlık ve İnsan Hakları Öğretiminde Yaratıcı Dramanın Erişiye ve Derse Yönelik Öğrenci Tutumlarına Etkisi, Hacettepe Üniversitesi Doktora Tezi. Ankara, Türkiye.

  • Üstündağ, T. (2010). Duygusal Zeka, Duyuşsal Özellikler ve Yaratıcı Drama. Ankara: Naturel Yayınları.

  • Yeğen, G. (2004). Eğitim Fakültelerindeki Yaratıcı Drama Eğitimi, Drama Liderliği, Ankara: Oluşum Yayınları Fersa Matbaacılık.

  • Yönel, A. (2004), Okul Öncesi Eğitim Öğretmenlerinin Yaratıcı Dramaya Yönelik Tutumlarının İncelenmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çocuk Gelişimi ve Ev Yönetimi Eğitimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics