MODERN ÇAĞDA GENÇLİK VE DİN EĞİTİMİ

Author :  

Year-Number: 2019-41
Language : null
Konu : Din Eğitimi
Number of pages: 116-134
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Ülkemizde 2000’li yıllardan sonra eğitimde öğrenci merkezli yaklaşımların benimsendiği görülmektedir. Öğrenci merkezli yaklaşımda öğretim faaliyetleri yürütülürken öğrenci ilgi ve ihtiyaçlarından hareket edilmesi temel esastır. Bu yaklaşımda öğrenme sorumluluğu öğretmenden çok öğrenci üzerindedir. Bu nedenle din eğitiminde hedef kitlenin gelişim özelliklerini bilmek, yani öğrenciyi tanınmak büyük bir önem taşımaktadır. Örgün öğretimde öğrenim gören öğrenciler genellikle çocukluk ve gençlik döneminde bulunmaktadır. Bu araştırmada günümüz gençliğinin gelişim özelliklerinden hareketle din öğretimindeki ihtiyaçlarını tespit etmek amaçlanmıştır. Bu kapsamda konu, gençlik dönemi genel gelişim özellikleri ve dinî-ahlakî gelişim özellikleri olmak üzere iki başlıkta ele alınmıştır. Daha sonra sonuç bölümünde ortaöğretim düzeyinde öğrenim gören gençlerin gelişim özelliklerinden hareketle din öğretiminde dikkat edilmesi gereken hususlar hakkında önerilere yer verilmiştir. Araştırmanın günümüz gençlerinin eğitim ihtiyaçlarının karşılanması için faydalı olacağı umulmaktadır.

Keywords

Abstract

In our country, it is seen that student-centered approaches are adopted in education after the 2000s. In the student-centered approach, it is essential to act on the interests and needs of students while conducting teaching activities. In this approach, the responsibility of learning is placed on the students rather than the teachers. For this reason, it is very important to know the development characteristics of the target group in religious education, that is, to recognize the students. Students who study in formal education are usually present in childhood and youth period. In this research, it is aimed to determine the needs of today 's youth in religious education based on the developmental characteristics. In this context, the topic is discussed under two headings as general developmental characteristics of youth and religious-moral developmental characteristics. Then, in the conclusion section, suggestions on the issues that should be considered in religious education based on the developmental characteristics of young people studying at secondary education level are given. It is hoped that the research will be useful for to be met the educational needs of today's youth.

Keywords


  • Adana, F., Arslantaş, H. (2011). Ergenlikte Öfke ve Öfkenin Yönetiminde Okul Hemşiresinin Rolü. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 12(3), 57-62.

  • Ahioğlu, E. N. (2011). Piaget ve Ergenlikte Bilişsel Gelişim. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(1), 1-10.

  • Anthony, E. J. (1982). Normal Adolescent Development from a Cognitive Viewpoint. Journal of the American Academy of Child Psychiatry, 21(4), 318-327.

  • Atik, A. (2015). Dini Gelişim Kuramlarına Din Eğitimi Bağlamında Genel Bir Bakış. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(3), 728-743.

  • Ay, M. E. (2003). Kur'an'da Gençler ve Gençlik Değerleri. Hayati Hökelekli (Ed.), Gençlik Dönemi ve Eğitimi II Tartışmalı İlmi Toplantı içinde (s. 15-35). İstanbul: Ensar.

  • Başkurt, İ. (2003). Gençlik, Madde Bağımlılığı ve Korunma Yolları. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 8, 73-114.

  • Bahadır, A. (2002). Ergen Kişiliği Bağlamında Din-Kişilik İlişkisi, Selçuk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 14, 111-123.

  • Bülbül, S., Kurt, G., Ünlü, E., - Kırlı, E. (2010). Adolesanlarda Uyku Sorunları ve Etkileyen Faktörler. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 53(3), 204-210.

  • Clouse, B. (2000). Ergenlere Ahlak Gelişimi ve Cinsellik. (Çeviren: Turgay Gündüz). Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 9/9 (2000): 1-39.

  • Çam, Z., Çavdar, D., Seydooğulları, S., Çok, F. (2012). Ahlak Gelişimine Klasik ve Yeni Kuramsal Yaklaşımlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1211-1225.

  • Çayır, C. (2014). Ergenlerin Dinî İnanç, Şüphe ve Dinî Tutumları Üzerine Bir Araştırma. Bilimname, 27, 59-88.

  • Çinemre, S. (2014). Kohlberg’in Ahlak Gelişim Teorisine Yönelik Bazı Eleştiriler. Değerler Eğitimi Dergisi, 12(28), 69-99.

  • Demirbaş, S. (2017). Ergenlik Döneminde Manevî Danışmanlık ve Rehberlik (MDR). Ali Ayten (Ed.), Manevî Danışmanlık ve Rehberlik Teori ve Uygulama Alanları içinde (s. 103-146). İstanbul: DEM Yayın.

  • Derman, O. (2008). Ergenlerde Psikososyal Gelişim. Adolesan Sağlığı II, 19-21.

  • Dilbaz, N. (2013). Madde Kullanım Riski ve Madde Bağımlılığından Korunma. Ankara: T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı.

  • Ertem, Ü., Yazıcı, S. (2006). Ergenlik Döneminde Psiko-Sosyal Sorunlar ve Depresyon. Aile ve Toplum, 3(9), 7-12.

  • Good, M., Willoughby, T. (2008). Adolescence as a Sensitive Period for Spiritual Development. Child Development Perspectives, 2(1), 32-37.

  • Gözcü Yavaş, Canan Özlem. “Orta ve Geç Ergenlik Dönemindeki Ergenlerde Tutum ve Davranış Farklılıkları”. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 3/2 (2012): 113-138.

  • Gündüz, Turgay. “Çocukluk, Gençlik ve Yetişkinlik Dönemi Din Eğitimi”. Din Eğitimi ve Din Hizmetlerinde Rehberlik. Ed. Mehmet Emin Ay. 90-114. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, 2015.

  • Gündüz, T. (2003). İslâm'ın Eğitim Anlayışı Çerçevesinde Gençlik Dönemi Din ve Ahlak Eğitimine Yeni Bir Bakış. Hayati Hökelekli (Ed.), Gençlik Dönemi ve eğitimi II Tartışmalı İlmi Toplantı içinde (s. 45-62). İstanbul: Ensar.

  • Gürses, İ., Kuruçay, Y. (2018). Ergenlerde Anlamsızlık ile İlgili Problemlere Dinin Etkisi Üzerine Değerlendirmeler. İ.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 9(1), 87-111.

  • Hajidehabadi, M. A. (2013). İslâmî Gençlik ve Gençliğe Bakış. Misbah, 3-4, 213-250.

  • Hazen, E., Schlozman, S., Beresin, E. (2008). Adolescent Psychological Development: A Review. Pediatrics in Review, 29(5), 161-168.

  • Hökelekli, H. (1993). Din Psikolojisi. Ankara: TDV Yayınları.

  • Hökelekli, H. (1986). Ergenlik Çağı Davranışlarına Din Eğitiminin Etkisi (İmam-Hatip Lisesi ve Genel Lise Öğrencilerinin Davranışları Arasında Mukayeseli Bir Araştırma). Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi, 1(1), 35-51.

  • İnce, A. (2016). Gençlik Döneminde Din (Doğu Marmara Bölgesi 18-24 Yaş Örneği). Abdullah İnce (Ed.), Gençliğin Gelişimi ve Problemleri Karşısında Din Görevlileri (7. Uluslararası Din Görevlileri Sempozyumu Bildirileri) içinde (s. 73-90). İstanbul: Ensar Yayın.

  • Karaca, F. (2016). Dindarlığın Gelişimi. Hayati Hökelekli (Ed.), Din Psikolojisi içinde (s. 118- 142). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

  • Karacelil, S. (2011). Ashab-ı Kehf Kıssası Bağlamında Gençlik ve Değerler. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 21, 203-233.

  • Kasapoğlu, A. (2005). Dinsel Şüphe. Kelâm Araştırmaları, 3(2), 65-82.

  • Kasapoğlu, A. (2006). Gelişim Psikolojisi Açısından Kur'an'da ‘Büluğ’ Olgusu. C.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 10(2), 275-298.

  • Kılavuz, M. A., Yılmaz, H. (2009). Örgün ve Yaygın Eğitimde Öğrenenlerin İhtiyaçları Doğrultusunda Din Eğitimi ve Öğretimi. T.C. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18(2), 123-139.

  • Koç, M. (2006). Din Psikolojisi Açısından Ergenlik Döneminde Dinî Yaşam. Diyanet İlmî Dergi, 42(3), 7-32.

  • Koç, M. (2004). Gelişim Psikolojisi Açısından Ergenlik Dönemi ve Genel Özellikleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 231-256.

  • Koç, M. (2003). Gelişim ve Din Psikolojisi Açısından Ergenlik Dönemi. EKEV Akademi Dergisi, 15, 113-132.

  • Kohlberg, L., - Hersh, R. H. (1977). Moral Development: A Review of The Theory. Theory into Practice, 16(2), 53-59.

  • Kulaksızoğlu, A. (1990). Gençlik Çağı ve Ülkemizde Gençlik Sorunları. M.Ü.Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2, 133-144.

  • Mehmedoğlu, A. U., Aygün, A. (2006). James W. Fowler ve İnanç Gelişimi Teorisi. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 6(1), 117-139.

  • Morgan, Clifford T.. Psikolojiye Giriş. Trc. Hüsnü Arıcı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü Yayınları, 2000.

  • Osmanoğlu, C. (2014). Din Eğitiminin Gelişimsel Temeli Olarak İnanç. Bilimname, 27, 177- 206.

  • Özdemir, O., Güzel Özdemir, P., Kadak, M. T., Nasıroğlu, S. (2012). Kişilik Gelişimi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(4), 566-589.

  • Özüdoğru Erdoğan, H. N. (2014). Ergenlik Döneminin Dinî ve Toplumsal Gelişimi. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 153-165.

  • Selçuk, M. (2000). Gençlik Çağı ve İnanç Olgusu. Mehmet Doğan - Ayşe Betül Aksu - Mehmet Emin Ay - Yurdagül Mehmedoğlu - Sabahattin Arıbaş - Mehmet Güven - Naci Kula Mustafa Tavukçuoğlu - Mustafa Köylü - Erkan Perşembe - Ahmet Albayrak - A. Nedim Serinsu - Mualla Selçuk (Ed), Gençlik Dönemi ve Eğitimi Tartışmalı İlmi Toplantı içinde (s. 335-363). İstanbul: Ensar Neşriyat.

  • Solmaz, B., Şahin, A. (2012). Ergenlerde Dindarlık ve Sosyal Benlik. Marife, 145-158.

  • Steinberg, L., Morris, A. S. (2001). Adolescent Development. Annual Reviews Psychology, 52, 83-110.

  • Şirin, T. (2017). Ergenlerin Problem Çözme Becerileri ile Öznel Dindarlık Algıları Arasındaki İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 15(3),

  • Vergote, A. (1981). Ergenlikte Din. (Çeviren: Erdoğan Fırat). Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 24, 583-592.

  • Yıldırım, Y. (2017). Evrensellik İddiası ve Doğu-Batı Farklılığı Bağlamında Kohlberg'in Ahlak Gelişimi Kuramı. Bartın Üniversitesi Çeşm-i Cihan: Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları-Dergisi, 4(1), 96-107.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics