Author :
Abstract
Bu araştırma, nitel yöntem ve görüşme tekniği kullanılarak, çocukluk yıllarının çeşitli dönemlerinde kurum aracılığıyla koruyucu aile yanına geçen ve yetişen on sekiz yaş üstü bireylerle gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya katılan bireylerin, gerek kurum deneyimleri gerekse koruyucu aile deneyimleriyle kendi yaşamları üzerindeki etkileri sonucu koruyucu ailelerine olan yaklaşımları değerlendirilmiştir. Bu çalışmayla, korunma ihtiyacı olan çocukların aile ortamında büyümesini sağlayan ‘Koruyucu Aile’ modeli konusunda farkındalık geliştirmek, koruyucu aile modelinin önemine dikkat çekmek, modelin daha da iyileştirilmesi ve geliştirilmesi konusunda yeni politikalar oluşturulmasına katkı sağlaması amaçlanmıştır. Birçok çalışmada belirtildiği gibi korunma ihtiyacı olan çocuklar için ‘Koruyucu Aile’ Modelinin uygunluğu bu çalışma sonucuyla da destekleyici bulunmaktadır. Ancak bu uygunluğun koruyucu ailelerde yetişen çocukların gözüyle ortaya konması konunun önemini ve üzerinde çalışılarak geliştirilmesi, yaygınlaştırılması noktasında dikkat çekici olmaktadır. Çalışmada, katılımcılara sağlanan olanaklar sonucunda elde ettikleri kazanımlara yönelik bulgular elde edilmiştir. Katılımcıların koruyucu aile modelinin önemi ve yaygınlaşması konusunda ortak görüşleri çalışmanın amacını desteklemektedir.
Keywords
Abstract
This study was conducted with individuals over the age of eighteen who were raised in foster families through various institutions during their childhood years. Approaches of the participants to their foster families as a result of their effects on their own lives were evaluated through both institutional experiences and foster family experiences. In this study, it is aimed to raise awareness about the ‘Foster Family’ model, which enables the children in need of protection to grow in the family environment, to draw attention to the importance of foster family model, and to contribute to the development of new policies in order to further improve and develop this model. Interview technique, which is one of the qualitative methods, was used in the research. The information of the individuals who form the sample group was obtained with structured questions. As stated in many studies, the conformity of the ‘Foster Family’ Model for children in need of protection has also been revealed once again in this study. However, it is noteworthy that this conformity can be demonstrated through the eyes of children raised in foster families, and the importance of the issue and the development and dissemination of the subject is remarkable. It was obtained that the gains obtained in the fields are quite high. Another striking point is that they prefer to stay under protection in order to benefit from the opportunities provided by the state. The participants' common views on the importance and diffusion of the Foster Family Model support the aim of the study
Keywords
- Baysal, A. E. (2017). “Koruyucu Aile Uygulamaları ve Sonuçları: İstanbul Örneği”. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
- Bilican-Gökkaya, V. (2014). “Koruyucu Ailelerin, Yanlarına Yerleştirilen Çocuk ya da Çocuklarla Aile İçinde Yaşadıkları Sorunlar ve Başa Çıkma Yolları (Sivas İli Örneği)”. The Journal of Academic Social Science Studies, 25(1), s.249-267.
- Can, Y. (2000). “Koruyucu Aile Uygulaması: Ankara Örneği”. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Demirbilek, S. (2000). “Korunmaya Muhtaç Gençlerin Topluma Kazandırılmasında Yetiştirme Yurtları”. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2), s.137-152.
- Ellingsen, I. T., Stephens, P. and Storksen, I. (2012). “Congruence and incongruence in the perception of “family” among foster parents, birth parents and their adolescent (foster) children”. Child and Family Social Work, 17, s.427-437.
- Erdal, L. (2014). “Türkiye'de Sosyal Politika ve Koruyucu Aile Hizmet Modeli”. Sosyo Ekonomi Dergisi, 2, s.172-192.
- Gökçearslan-Çifci, E. (2009). “Türkiye'de ve Dünyada Korunmaya İhtiyacı Olan Çocuklara Yönelik Hizmetlerin Tarihsel Gelişimi”. Aile ve Toplum Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi, 5(19), s.53-65.
- Gürsel, S., Uysal, G., Köksal, S. (2016). “Her Üç Çocuktan Biri Maddi Yoksunluk İçinde”. Bahçeşehir Üniversitesi, Ekonomik ve Toplumsal Araştırmalar Merkezi, Araştırma Notu.
- Kahraman, F. (2007). “Türkiye’de Çocuk Refahı Alanında Koruyucu Aile Hizmeti (Sakarya ve Kocaeli Örneği)”. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
- Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık
- Karatay, H. (2017). “Türkiye’de Koruyucu Aile: Kökenleri, Gelişimi ve Bugünü”. Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5, s.389-427.
- Karataş, K.(2007). “Türkiye’de Çocuk Koruma Sistemi ve Koruyucu Aile Uygulamaları Üzerine Bir Değerlendirme”. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 18(2), s.7-19.
- Keten, D. (2017). “Korunmaya Muhtaç Çocuklar: Ankara Çocuk Evleri Üzerine Niteliksel Bir Araştırma”. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Kocacık, F. (2003). “Bilgi Toplumu ve Türkiye”. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27(1), s.1-10.
- Koç, T. (2016). “Türkiye’de Koruyucu Aile Hizmetinin Etkinliğinin Arttırılmasına Yönelik Çözüm Önerileri: Türkiye ve Hollanda Karşılaştırması”. Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
- Kuş, S. (2014). “Koruyucu Aile Hizmeti ve Toplumsal Farkındalık Çanakkale İli Örneği”. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
- Özbesler, C. (2009). “Koruyucu Aile Hizmetlerinde Değerlendirme Süreci”. Aile ve Toplum Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi, 4(16), s.86-94.
- Özdemir, N., Sefer, N., ve Türkdoğan, D. (2008). “Bir Sosyal Sorumluluk Pprojesi Örneği: ‘Korunmaya Muhtaç Çocuklar’.”, Sosyal Bilimler Dergisi, 32(2), s.283-305.
- Şahin-Kaya, Z. (2019). “Uzmanların Gözünden Türkiye’de Koruyucu Aile Programı Üzerine Bir Değerlendirme”. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler
- Taylor, B. J. and Mcquillan, K. (2014). “Perspectives of foster parents and social workers on foster placement disruption”. Child Care in Practice, 20(2), s.232-249.
- T.C. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü. (2018). Korunma İhtiyacı Olan Çocuklara Yönelik Hizmetler. Erişim adresi: https://www.ailevecalisma.gov.tr/uploads/chgm/uploads/pages/istatistikler/20185c62a51c75b1f.pdf
- Tezel, Z., Demirel, B. ve Kaya Z. Ş. (2018). “Ailelerin Koruyucu Aile Olmaya Karar Vermelerinde Etkili Olan Etmenler ile Koruyucu Aile Olmanın Anlam ve Önemi”. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 19 (43), s.15-36.
- Tuncer, B. ve Erdoğan, T. (2018). “Korunmaya Muhtaç Çocuklar ve Korunmaya Muhtaç Çocuklara Sağlanan Bakım Yöntemleri”. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 3(2), s.515-527.
- Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), (2019). İstatistiklerle Türkiye, 2018. Erişim adresi: https://biruni.tuik.gov.tr/yayin/views/visitorPages/index
- Üstüner, S. (2005). “Koruyucu Aile Bakımı Altındaki Çocukların Ruh Sağlığı”. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Yazıcı, E. (2013). “Türkiye’de Korunmaya Muhtaç Çocuklara Yönelik Sosyal Hizmetler: Kurum Bakım Hizmetinden Yararlanmış Bireyler Üzerine Bir Araştırma”. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- Yazıcı, E. (2014). “Türkiye’de Çocuk Koruma Sistemi ve Koruyucu Aile Bakım Yönteminde Yeni Yaklaşımlar”. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4 (2), s.247-270.
- Yeşilkayalı, H. D. (2015). “Koruyucu Aile Bireylerinin Sosyodemografik Özellikleri ile Empatik Becerileri ve Özgecilik Durumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Yıldırımalp, S. ve Hız, Ö. (2018). “Türkiye’de Çocuk Refahı Bağlamında Korunmaya Muhtaç Çocuklara Sunulan Bir Hizmet: Koruyucu Aile Hizmeti”. Fırat Üniversitesi İİBF Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2 (1), s.95-114.
- Yurdakul, A. (2016). “Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına Bağlı Kurum Bakımında Kalan Çocuklarla Koruyucu Aile Yanında Kalan Çocukların Benlik Saygısı ve Psikososyal Gelişimleri Arasındaki Farklılıkların İncelenmesi”. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
