Author :
Abstract
Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir diyen Heraklitus’un bu cümlesinin haklılığı hemen her alanda aşikârdır. Bu alanlardan biri de yönetimdir. Yönetim alanındaki değişimler diğer alanlarda olduğu kadar hızlı değildir. Ancak yönetim alanında özellikle de yönetim anlayışlarında ciddi değişiklikler söz konusudur. Çok yakın bir geçmişe kadar geleneksel kamu yönetimi anlayışı hâkimiyetini korurken yavaş yavaş yeni yaklaşımlar ortaya çıkmıştır. Bunlardan biri de yönetişimdir. Yönetişim kamu sektörü, özel sektör ve sivil toplum örgütlerinin birlikte karar aldıkları, işbirliği yaptıkları, istişarelerde bulundukları yönetim anlayışını ifade etmektedir. Geleneksel kamu yönetiminin katı, hantal, kapalı yönetim anlayışı yerine; esneklik, şeffaflık, hesap verebilirlik, hukukun üstünlüğü gibi ilkelerin egemen kılındığı bir anlayıştır yönetişim. Yönetişim anlayışının önemine binaen çeşitli kurum ve kuruluşlar yönetişimle ilgili farklı araştırmalar yapmakta ve raporlar yayınlamaktadırlar. Bu kurum ve kuruluşlardan biri de Dünya Bankasıdır. Dünya Bankası 1996 yılından itibaren Dünya Yönetişim Göstergeleri projesi kapsamında raporlar yayımlamaktadır. Raporlarda yönetişimin ifade özgürlüğü ve hesap verebilirlik, siyasi istikrar ve şiddetsizlik, hükümet etkinliği, düzenleyici kalite/mevzuat kalitesi, hukukun üstünlüğü, yolsuzluğun kontrolü şeklinde ifade edilen altı boyutu ele alınmaktadır ve raporlar 200’ün üzerinde ülkeyi kapsamaktadır. Bu ülkelerden biri de Türkiye’dir. Bu çalışmanın amacı Dünya Bankası’nın raporlarına göre Türkiye’ye yönelik bir değerlendirme yapmaktır. Bu doğrultuda çalışmada Türkiye’nin Dünya Yönetişim Göstergeleri raporuna göre yönetişimin ifade edilen altı boyutu doğrultusunda 1996-2017 yılları arasındaki yönetişim performansı değerlendirilecektir.
Keywords
Abstract
It is obvious as much as in all fields that there is rightfulness of Heraclitus’ famous quote-change is the only constant in life. Administration is one of these fields but changes in administration field are not rapid in relation to other fields. However critical changes are discussed in administration field especially in administration mentality. While traditional public administration mentality keeps control until most recently times, new approaches have emerged slowly. Governance is one of these approaches. Governance means a administration mentality that public sector, private sector and non-governmental organizations make decisions together, cooperate and hold consultations. Instead of rigid, bulky and close administration mentality of traditional public administration, in governance mentality principles such as flexibility, transparency, accountability and rule of law are made superior. Based on importance of governance mentality, several institutions and organizations make a lot of research and publish reports about governance. The World Bank is one of them. The World Bank has been publishing reports within the scope of Worldwide Governance Indicators project since 1996. In these reports there are six dimensions of governance -voice and accountability, political stability and absence of violence, government effectiveness, regulatory quality, rule of law and control of corruption, and these reports consist of over 200 countries. Turkey is one of these countries. The aim of this study is to review for Turkey according to the World Bank reports. In this direction governance performance in Turkey between 1996-2017 years is examined through six dimensions stated by Worldwide Governance Indicators reports.
Keywords
- Akpınar, M. (2011). “Gün Işığında Yönetim Açısından Türk Kamu Yönetiminde Açıklık ve Şeffaflık Sorunu”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), ss. 235-261.
- Aydın, A. H., (2013). Kamu Yönetimine Giriş, 2. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara
- Ayhan, A. (2009). “Eşitlik İlkesi ve Tarihçesi Türkiye'de Kadın Erkek Eşitliği ve Eşitsizliği”, Hukuk Gündemi, ss. 45-51.
- Bayraktar, F. (2015). “Yönetişim Paradigması ve Neoliberalizm: Çelişki ve Kopuş mu Uyum ve Süreklilik mi?”, Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2, ss.71-94.
- Coşkun, B., (2008). “Kamu Yönetiminde Yönetişim Yaklaşımı”, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, Ed. A. Balcı, A. Nohutçu, N. K. Öztürk, B. Coşkun, 2. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
- Çukurçayır, M. A. (2013). “Yerel Yönetişim Üzerine Notlar”, Yönetişim Türk Kamu Yönetimine Yansımaları, Ed. F. N. Genç, Çizgi Kitapevi, Konya.
- Demirci, M. (2013). “Yönetişim, Otorite ve Meşruiyet”, Yönetişim Türk Kamu Yönetimine Yansımaları, Ed. F. N. Genç, Çizgi Kitapevi, Konya.
- Doornbos, M. (2001). “'Good Governance': The Rise and Decline of A Policy Metaphor?”, Journal of Development Studies, 37(6), ss. 93-108.
- Eroğlu, H. T. (2013). “Kamu Yönetiminde Hiyerarşi, Ağ, Piyasa ve Aktörler Düzleminde Yönetişim”, Yönetişim, Ed. M. A. Çukurçayır, H. T. Eroğlu, Çizgi Kitapevi, Konya
- Gözlügöl, S. V. (2013). “Uluslararası Hukuk Boyutuyla Hukukun Üstünlüğü”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 17 (1-2), ss. 1423-1453.
- Güler, B. A. (2003). “Yönetişim: Tüm İktidar Sermayeye”, Praksis Dergisi, 9, ss. 93-116.
- Hewitt De Alcántara, C. (1998). “Uses and Abuses of The Concept of Governance”, International Social Science Journal, 50(155), ss. 105-113.
- Kahraman, Y., Vurgun, L., Öztop, S. (2012). “Yönetişim Anlayışı ve Değerlerin Yönetim Kültürüne Etkileri”, Yönetişim ve Yönetim Ekseninde Kamu Yönetimi, Ed. F. N. Genç, Ekin Yayınları, Bursa.
- Koçak, S. Y. Öztepe, M. C. (2012). “Yönetişim Yaklaşımı Açısından Kamu Yönetimi Etiği”, Yönetişim ve Yönetim Ekseninde Kamu Yönetimi, Ed. F. N. Genç, Ekin Yayınları, Bursa.
- Kooiman, J., Bavinck, M., Chuenpagdee, R., Mahon, R., Pullin, R. (2008). “Interactive Governance and Governability: An İntroduction”, The Journal Of Transdisciplinary Environmental Studies, 7(1), ss. 1-11.
- Özmen, A. (2013). “Yönetişim Eksenli Yerel Politikaların Yönetsel Etik Çerçevesinde Değerlendirilmesi”, Yönetişim Türk Kamu Yönetimine Yansımaları, Ed. F. N. Genç, Çizgi Kitapevi, Konya.
- Parlak, B., (2011). Kamu Yönetimi Sözlüğü, MKM Yayıncılık, Bursa.
- Rhodes, R. A. (2007). “Understanding Governance: Ten Years On”, Organization Studies, 28(8), 1243-1264.
- Shehrın, P. K. (2013). “Kent Yönetimi ve Planlamada Yönetişim”, Yönetişim, Ed. M. A. Çukurçayır, H. T. Eroğlu, Çizgi Kitapevi, Konya.
- Smouts, M. C. (1998). “The Proper Use of Governance ın International Relations”, International Social Science Journal, 50(155), ss. 81-89.
- Stoker, G. (1998). “Governance As Theory: Five Propositions”, International Social Science Journal, 50(155), ss. 17-28.
- Stoker, G. (2004). “Governing as Governance by Jan Kooiman”, International Public Management Journal, 7(3), ss. 439-442.
- Tekeli, İ. (1996). “Yönetim Kavramı Yanı Sıra Yönetişim Kavramının Gelişmesinin Nedenleri Üzerine” Sosyal Demokrat Değişim, 3, 45-54.
- Terzi, E. G. (2019). “Yerel Yönetimlerde Yönetişim Sorunları – Ardahan Kent Konseyi Örneği”, Sosyal Bilimler Dergisi / The Journal of Social Science, 6(32), ss.43-53.
- Tortop, N., İsbir, E. G., Aykaç, B., Yayman, H., Özer, M. A. (2012). Yönetim Bilimi, 9. Baskı, Nobel Yayıncılık, Ankara.
- Turan, H. T. (2013). “Yönetişim ve Yeni Kamu Yönetimi”, Yönetişim Türk Kamu Yönetimine Yansımaları, Ed. F. N. Genç, Çizgi Kitapevi, Konya
- Tutar, H., Altınöz, M., (2017). “Hesap Verebilirlik Bağlamında İç Denetim ve Sorun Alanları: Eleştirel Bir Analiz”, Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(15), ss. 225-248
- Yükçü, S., Atağan, G. (2009). “Etkinlik, Etkililik ve Verimlilik Kavramlarının Yarattığı Karışıklık”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(4), ss. 1-13.
- info.worldbank.org/governance/wgi/#doc, 12.09.2019.
