PSİKOPAT KAVRAMININ TÜRKİYE'DEKİ SOSYAL TEMSİLLERİ

Author :  

Year-Number: 2020-45
Yayımlanma Tarihi: 2020-04-26 22:59:30.0
Language : Türkçe
Konu : Psikoloji
Number of pages: 492-509
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Günümüzde antisosyal kişilik bozukluğu ve psikopati sık sık birbiri yerine kullanılan iki DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-Mental bozuklukların tanısal ve sayımsal el kitabı) tanısıdır. Antisosyal kişilik bozukluğu daha çok bireysel özgürlük alanlarına müdahaleyle ilgilidir. Oysa psikopati kavramının içeriği yalnızca bireysel özgürlük alanıyla sınırlı değildir. Antisosyal kişilik bozukluğu ve psikopati, modern dönemde bilim olarak ortaya çıkan ve gelişen psikoloji alanında çalışan bilim insanlarının ortaya koyduğu kavramlardır. Söz konusu kavramların toplum yaşamı içinde zamanla bireylerin sağduyu bilgisine, hatta birer sosyal temsile dönüştüğü söylenebilir. Bilinmeyen karşısında bilimsel ve sağduyusal bilginin sentezi olarak ortaya çıkan sosyal temsiller toplum yaşamında yaygın olarak kullanılırlar. Bu çalışma, Serge Moscovici'nin sosyal temsiller kuramı bağlamında, antisosyal kişilik bozukluğu ve psikopati kavramlarına ilişkin temsilleri ortaya koymayı, böylelikle her iki kavrama ilişkin süregiden kargaşaya açıklık getirmeyi amaçlamaktadır.

Keywords

Abstract

Nowadays, antisocial personality disorder and psychopathy are two of the DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders handbook) diagnoses which are frequently used interchangeably. Antisocial personality disorder is mostly related to intervention in the areas of individual freedom, whereas the content of psychopathy is even wider. Antisocial personality disorder and psychopathy are the concepts presented by the scientists working in the field of psychology that emerged as science in the modern period. It can be said that these concepts gradually transformed into common sense knowledge and even social representations in society life. Social representations that emerged as a synthesis of scientific and common sense knowledge against the unknown are commonly used in society. This study aims to eliminate the concept confusion between antisocial personality disorder and psychopathy in the context of the social representations theory of Serge Moscovici.

Keywords


  • Amerikan Psikiyatri Birliği, Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal Elkitabı, Beşinci Baskı (DSM-5), Tanı Ölçütleri Başvuru Elkitabı’ndan, çev. Köroğlu. E., Hekimler Yayın Birliği, Ankara, 2014.

  • Arkonaç, S. (2016). İnsan İnsan İçinde, İstanbul: Hiperlink.

  • Barlak, M. S. (2012). Antisosyal Kişilik Bozukluğu Olan Bireylerde Psikopati Düzeyinin Disfonksiyonel Şemalar Ve Zihin Kuramı Yetenekleriyle İlişkisinin Belirlenmesi, UzmanlıkTezi, İstanbul: Gülhane Askeri Tıp Akademisi Haydarpaşa Eğitim Hastanesi.

  • Bulut, M. (2008). “Bir Sosyal Temsil Araştırması: Medyada Ve Üniversite Öğrencilerinde “Töre”nin Algılanışı”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3): 63-78.

  • Cirhinlioğlu, F. G., Aktaş, V. & Öner Özkan, B. (2006). "Sosyal Temsil Kuramına Genel Bir Bakış", C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 30(2): 163-174.

  • Cleckley, H. (1988). The Mask of Sanity: An Attempt to Clarify Some Issues About the So- Called Psychopatic Personality,5th Edition, Georgia: Emily S. Cleckley.

  • Çetin, M. & Eşiyok Sönmez, E. (2014). "Sosyal Temsil Kuramı Bağlamında Kuramsal Reklamlar: Türk Hava Yolları Örneği", İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 39: 191207.

  • Engeler, A. (2005). Psikopati ve Antisosyal Kişilik Bozukluğu, Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü.

  • Faiz, S. (2018). Türkiye'de Reklamcı Temsili; Televizyon Dizileri Üzerine Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

  • Hare, R.D. (1996). “Psychopathy and Antisocial Personality Disorder: A Case of Diagnostic Confusion”. Psychiatric Times, 13(2): 255-264.

  • Hatunoğlu, A. (2014). "Türk İslam Hekimlerinin Psikoloji Biliminin Gelişimine Katkıları ve Psikolojik Hastalıklara Tedavi Yöntemleri". Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(5): 255-263.

  • Kaya, F., Ogurlu, U., Taşdemir, B. & Toprak, Y. (2015). "Social Representations of Giftedness In Turkey ", Jounal of Theory and Practice in Education, 11(2): 742-765.

  • Kring A., Johnson S. L., Davidson G. & Neale J. (2017). Anormal Psikolojisi, 12. Basımdan Çeviri, (Çev.Ed.) Şahin, M., Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

  • Kurtuluş, M. (2016). "Osmanlı'nın Meczupları ve Mecnunları: Erken Modern Dönemde Hastaneler ve Deliliğe Bakış". Milli Folklor Dergisi, 28(110): 101-113.

  • Menkü, M. U. (2006). Kalite Algısının Sosyal Temsilleri, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

  • Minibaş-Poussard, J., Erkmen, T. & Karsak, B. (2011). "Kadın Yöneticilere İlişkin Sosyal Temsiller: Bankacılık Sektörüne Yönelik Bir İnceleme", Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 15(15): 45-58.

  • Moscovici, S. (1984). The Phenomenon of Social Representations. In R. M. Farr & S. Moscovici, (Eds), Social representations (pp. 3-69). Cambridge: Cambridge Press.

  • Moscovici, S. (2000). Social Representations: Explorations in social psychology, Cambridge: Polity Press.

  • Narter, M. (2003). "Deliliğin Sosyal Temsilleri", İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3(7): 23-70.

  • Öner, B. (2002). "Sosyal Temsiller", Kriz Dergisi, 10(1): 29-35.

  • Sarı, N. & Akgün, B. (2008). "Türk Tarihinde Psikiyatriye Bakış", İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri Sempozyum Dizisi 62-Türkiye'de Sık Karşılaşılan Psikiyatrik Hastalıklar, 6-7 Mart 2008, İstanbul.

  • Şah, U. (2011a). "Transseksüelliğin Sosyal Temsilleri", Kaos Gl Dergi, 118: 50-52.

  • Şah, U. (2011b). "Türkiye'deki Gençlerin Cinsel Yönelimlere İlişkin Sosyal Temsilleri", Türk Psikoloji Yazıları, 14(27): 88-99.

  • Şahsuvaroğlu, T. & Ekşi, H. (2008). "Odak Grup Görüşmeleri Ve Sosyal Temsiller Kuramı", Eğitim Bilimleri Dergisi, 28(28): 127-139.

  • Üzelgün, M. A. (2015). "Sosyal Temsil Çalışmaları İçin Sistematik Bir Yöntem Olarak Argüman Analizi". Psikoloji Çalışmaları Dergisi, 71-90.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics