Author :
Abstract
Nasreddin Hoca XIII. yüzyılda Haçlı ve Moğol istilaları sebebiyle yoksulluk ve sıkıntı çeken Anadolu Halkının içinde yaşayan, onların kanayan yaralarını sarmaya çalışan bir halk eğitimcisidir. O, içinde yaşadığı kaos dönemine rağmen her zorluğu aşmanın kolay bir yanı olabileceğini göstermeye çalışarak, toplumun dayanışma gücünü artırmıştır. Hoşgörülü ve iyimser bir kişiliğe sahip olan Hoca, insanları mizah yoluyla eğitmiş, hikmet ve ibret dolu nükteleri ile insanlara ümit ve yaşama sevinci aşılamanın yanı sıra, kültürümüzün yitirdiği değerlere ilişkin bir hatırlatmada bulunmuştur. Toplumdaki çelişkileri, aykırılıkları, sapmaları adeta gülünç olma cezası vererek sorgulamıştır. O, dostluk, iyimserlik, dayanışma, hoşgörü içeren fikirleriyle Türk dünyasının ötesine taşan evrensel bir kişiliktir.
Keywords
Abstract
Nasreddin Hodja is a public educator lived among the Anatolian folk living in poverty and undergo caused by Crusade and Mongolian occupations during XIII century who tried to heal their bleeding wounds. He enhanced the solidarity power of the society despite the experienced chaos period by endeavoring to demonstrate the existing easy ways when overcoming each severity. Hodja, with an indulgent and optimistic character, educated the people in sense of humour, beside inspiring hope and joy of living to people by his wits full of wisdom and lessons he also reminded us about the lost values of our culture. He examined the paradoxes, discongruities, deviations in the society by simply punishing them by satire. He is an universal personality overflowing beyond the Turkish world with his ideas comprising friendship, optimism, solidarity, and indulgence.
Keywords
- Ankay, A. (1990), İnsan ve Eğitim, Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Bergson, H. (1996).Gülme, Komiğin Anlamı Üstüne Deneme, (Çev. Yaşar Avunç), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Büyükkaragöz, S. & Çivi, C. (1999). Genel Öğretim Metotları, Öğretimde Planlama Uygulama, İstanbul: Beta Basım Yayın Dağıtım.
- Cevizci, A. (1998).İlkçağ Felsefesi Tarihi, Bursa: Asa Yayıncılık.
- Çetinkaya, G. (2006). “Gırgır Dergisinin Türk Halkbilimi Açısından İncelenmesi”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
- Demirci,İ., (2020), Nasreddin Hoca/Fıkraları, Konya: Konya Büyükşehir Belediyesi Kültür Yayınları.
- Develioğlu, F. (1986). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, Ankara: Aydın Kitabevi.
- Dökmen, Ü. (2003). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
- Efe, A. (2004). Dünyayı Güldüren ve Düşündüren Adam Nasreddin Hoca, İstanbul: Kültür
- Fuat, M., (Der.). (2016). Nasreddin Hoca Fıkraları. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür
- Göçgün, Ö. (2009.) “Süleyman Nazif’te Nükte ve Hazırcevaplılık”, A.Ü.Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 39, Erzurum: Prof. Dr. Hüseyin Ayan Özel Sayısı, s.173-186.
- Gönel, H. (2011). “Nükte ve Nüktenin Aracı Olan Edebi Sanatlar”, Turkish Studies, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, V.6/4 fall , p.163-182.
- Görkem, İ.(2012). “Nasreddin Hoca Olgusunun Algılanması ve Anlamlandırılması Üzerine”, Türkbilig, S.23:83-106
- Gutek, L.G.(2001). Eğitime Felsefi ve İdeolojik Yaklaşımlar, (Çev. N. Kale), Ankara: Ütopya Yayınevi.
- Kabacalı, A. (1991). Bütün Yönleriyle Nasreddin Hoca, İstanbul: Özgür Yayınları.
- Kazancı, O. (1989). Eğitim Psikolojisi, Kuram ve İlkelerden Uygulamaya, Ankara: Kazancı Matbaacılık.
- Keklik, N. (1983). Filozofların Özellikleri- Felsefeye Giriş, İstanbul: Doğuş Yayınları.
- Kierkegaard, S. (2009 ). İroni Kavramı, Sokrates'e Yoğun Göndermelerle. (Çev.S. Okur) Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
- Kurgan, Ş. (1996). Nasreddin Hoca, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
- Levend, A. S. (2008). Türk Edebiyatı Tarihi, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
- Özbek, A. (2004).Bir Eğitimci Olarak Nasreddin Hoca, Konya: Esra Yayınları.
- Özçelik, M. (2005), Nasreddin Hoca, İstanbul: Kültür Yayınları.
- Özden, Y.l (2000), Öğrenme ve Öğretme, Ankara: Pegem Yayınları.
- Özdemir, N.(2010). “Mizah, Eleştirel Düşünce ve Bilgelik: Nasreddin Hoca”, Millî Folklor, S. 87, s. 27-40.
- Sakaoğlu,S.(2005). Nasreddin Hoca Fıkralarından Seçmeler, Ankara, Akçağ Yayınları.
- Toygar, K. (1977). “Nasreddin Hocamız ve Biz Türklerle İlgili Değer Yargıları”, Konya: Uluslararası Yunus Emre, Nasreddin Hoca, Karamanoğlu Mehmet Bey ve Türk Dili Semineri Bildirileri.
- Tural, S. K. (1991).“Nekre ve Nükte Kavramlarının Kültür İçindeki Yeri ve Fonksiyonları”, Fikri ve Felsefi Yönüyle Nasreddin Hoca Sempozyumu Bildirileri, s.52-56.
- Turan, A.(1997), “Nasreddin Hoca’nın Dini Kimliği”, Uluslararası Nasreddin Hoca Bilgi Şöleni (Sempozyumu)Bildirileri.
- Usta, Ç. (2005). Mizah Dilinin Gizemi, Ankara: Akçağ Yayınları.
- Versenyı,L. (1988). Sokrates ve İnsan Sevgisi, (Çev. A. Cevizci), Ankara: Gündoğan Yayınları
- Yıldırım, D. (1999). Türk Edebiyatında Bektaşi Fıkraları, Ankara: Akçağ Yayınları.
- (http://tdk.gov.tr/wp-content/uploads/2019/05/5_Okan-Alay-_-MİZAH-KAVRAMI-VE- MİZAHIN- TARİHSEL-SÜRECİ
