DİJİTAL SOSYALLEŞME OLGUSUNUN SOSYAL KUŞAKLAR ÜZERİNDE YARATTIĞI DENEYİMLER ve ETKİLER

Author :  

Year-Number: 2020-47
Yayımlanma Tarihi: 2020-08-21 21:53:00.0
Language : Turkish
Konu : Sosyal Bilimler
Number of pages: 333-359
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Günümüzde yeni sosyalleşme platformları olarak bilinen dijital ağlar, kitle iletişiminin en önemli araçlarından biri haline gelmiştir. Her kuşağın insanları, yaşadıkları çağa yabancı kalmamak için, yeni medya teknolojilerini kullanma ve dijital sosyal ağlarda varlık gösterme çabasına girmiştir. Bu çalışma, geleneksel iletişim yöntemlerine alternatif olan, dijital sosyalleşme kavramını, birbirinden çok farklı sosyal kuşakların nasıl deneyimlediğini ve dijital sosyal ağları kullanım amaçlarını ve kişiler üzerinde yarattığı etkileri, çok yönlü olarak anlamaya yöneliktir. Bu çalışma birbirinden çok farklı sosyal kuşakların dijital sosyalleşme olgusunu nasıl deneyimlediğini anlamaya yöneliktir. Çalışma, bu doğrultuda bir ölçek geliştirmeyi amaçlamaktadır. Nitekim bu konuda literatürde oluşturulmuş bir ölçek yoktur. Araştırmaya konu olan kuşaklar, Bebek Patlaması (Baby Boomers, 1946-1964), X (1965-1981), Y (1982-1999) ve Z Kuşağı (2000-2020) kuşaklarıdır. Araştırma modeli olarak, Nitel bir araştırma tekniği olan ‘Keşfedici model’ yöntemi kullanılmıştır. Olguyu daha iyi anlayabilmek için, her gurubu temsil edecek bir katılımcı seçilmiş ve derinlemesine görüşme tekniği uygulanmıştır. Araştırmanın en öne çıkan bulguları: Tüm katılımcıların dijital sosyalleşmenin getirdiği olumlu ve olumsuz tarafların farkında olması ve benzer cevaplar vermesidir. Ancak farklı kuşaklar dijital sosyalleşmeyi farklı amaçlarla gerçekleştirmektedir. Nihayetinde, tek bir seçme şansları olsa idi tüm kuşaklar yüz yüze sosyalleşmeyi tercih edeceklerini belirtmiştir.

Keywords

Abstract

Digital networks, known as new socialization platforms today, have become one of the most important tools of mass communication. People of every generation have made an effort to use new media technologies and to exist in digital social networks in order not to be strangers to the era they live in. This study aims to understand the concept of digital socialization, which is an alternative to traditional communication methods, how different social generations experience, and the purposes of using digital social networks and their effects on individuals. The purpuse of this study is understanding how different social generations experience digital socialization. In this way, the study aims to develop a scale. As a matter of fact, there is no scale on this subject in the literature. The generations subject to the study are Baby Boomers (1946-1964), X (1965-1981), Y (1982-1999) and Generation Z (2000-2020). As the research model, "Exploratory model" method, which is a qualitative research technique, was used. In order to understand the case better, a participant to represent each group was selected and an in-depth interview technique was applied. The most prominent findings of the study are: All participants are aware of the positive and negative aspects of digital socialization and give similar answers. However, different generations realize digital socialization for different purposes. Ultimately, all generations have stated that if they had only one choice, they would prefer to socialize face to face.

Keywords


  • Adıgüzel, O., Batur H. Z. & Ekşili, N., (2014). “Kuşakların Değişen Yüzü ve Y Kuşağı İle Ortaya Çıkan Yeni Çalışma Tarzı: Mobil Yakalılar”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(19), 165-182.

  • Bilgin, N. (2007). Kimlik İnşası. İzmir: Aşina Yayıncılık

  • Castells, M. (2004), The Network Society: A Cross Cultural Perspective, Cheltenham, UK: Northampton, Mass.: Edward Elgar Pub. (22-90).

  • Cornejo, R., Tentori, M. & Favela, J., (2013). “Enriching In-person Encounters Through Social Media: A Study on Family”, International Journal of Human-Computer Studies, 71, 889-899.

  • Çaycı, A. E. ve Çaycı, B. (2017). “Sosyalleşme Yanılsaması: Dijital Kalabalıklar İçinde Yalnızlaşan Bireyler,” Sakarya Üniversitesi İletişim Çalışmaları Dergisi, 1, 44-61.

  • Çalışır, G. (2017). “Sosyal Kuşakların Kişilerarası İletişim Aracı Olarak Sosyal Ağları Kullanma Durumu.” Medya Çağında İletişim “Sokaktan Ekrana, Sanaldan Gerçeğe” Ed. Kırık. A. M. (141-173). İstanbul: Çizgi Yayınevi.

  • Downes, S., (2005). “Semantic Networks and Social Networks”, The Learning Organizasation, 12(5), 411-417, https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/09696470510700394/full/html (Erişim: 13 Haziran 2020).

  • Fromm, E. (1985). Sevme Sanatı. İstanbul, Say Yayınları.

  • Habermas, J. (2002). Küreselleşme ve Milli Devletlerin Akıbeti. Çev. Beyaztaş, M. İstanbul: Bakış Yayınları.

  • Hung, K., F. Gu ve C. Yim (2007). A social ınstitutional approach to ıdentifying generation cohorts in China with a comparison of American consumers. Journal of International Business Studies, 38, 836–853.

  • Heitner, E.I., (2002). “The relationship between use of the Internet and social development in adolescence”, ETD Collection Book of Pace University. Paper Number: AAI3065540.

  • Karagülle, A.E. ve Çaycı B. (2014). “Ağ Toplumunda Sosyalleşme ve Yabancılaşma.” TOJDAC, 4 (1).

  • Karagöz, K. (2013). “Yeni medya çağında dönüşen toplumsal hareketler ve dijital aktivizm hareketleri.” İletişim ve Diplomasi Dergisi, 1(1). 131-157.

  • Kenan, A. ve Shiri, A. (2009), “Sociability and Social Interaction on Social Networking Websites.” Library Review, 58(6).

  • Khang, H.; Ki, E. ve Ye, L. (2012). “Social media research in advertising, communication, marketing, and public relations 1997-2010.” Journalism & Mass Communication Quarterly, 89(2). 279-298.

  • Kümbetoğlu, B. (2008). Sosyoloji ve Antropolojide Niteliksel Yöntem ve Araştırma, İstanbul: Bağlam Yayıncılık.

  • Kurtuluş, K. (2010). Araştırma Yöntemleri. İstanbul: Türkmen Kitapevi.

  • Lachapelle, G., (2003). “Political Communication and Personal Influence”, (Eds: M. J. Philippe and G. Wolfsfeld), Political Communication in a New Era, London: Routledge, 82-94.

  • Lower, J., (2008). “Brace Yourself Here Comes Generation Y”, Critical Care Nurse, 28 (5), 80- 85.

  • Mengi, Z. (2011). BB, X, Y ve Z kuşakları birbirinden çok farklı, http://www.yenibiris.com/HurriyetIK/Oku.aspx?ArticleID=6730, (Erişim: 15 Haziran 2020).

  • Mannheim, K. (1952). The problem of generations. In P. Kecskemeti (Ed.) Es-says on the sociology of knowledge. (276-320). London: Rout-ledge & Kegan Paul.

  • Mayfield, A., (2008). What is Social Media, iCrossing E‐book, pp. 6-8 https://www.icrossing.com/uk/sites/default/files_uk/insight_pdf_files/What%20is%20S ocial%20Media_iCrossing_ebook.pdf (Erişim: 17 Haziran 2020).

  • Oskay, Ü. (2000). Tek Kişilik Haçlı Seferleri. İnkılap Yayınevi, İstanbul.

  • Özkan, Y. ve Purutçuoğlu, E. (2016). “Yaşlılıkta teknolojik yeniliklerin kabulünü etkileyen sosyalizasyon süreci.” Aile ve Toplum Dergisi, 6(23), 37-46.

  • Özkan, N.P., (2013). Sosyal Ağ Kullanıcılarının E-Sosyalleşme Sürecindeki Kimlik Yapılandırma Süreçleri. ICCMTD, 386.

  • Peltekoğlu, F. B. (2001). Halkla İlişkiler Nedir? İstanbul: Beta Yayınları.

  • Predergast & Maggie, (2013). Donors’ experience of sustained charitable giving: a phenomenological study. Journal of Consumer Marketing, 30(2). 130-139.

  • Prensky, M. (2001a). Digital natives, digital immigrants. http://www.marcprensky.com/writing/Prensky%20%20Digital%20Natives,%20Digita% 20Immigrants%20-%20Part1.pdf. (Erişim: 21 Haziran 2020).

  • Prensky, M. (2001b). Digital natives, digital immigrants, part 2: Do They really think differently?., http://www.marcprensky.com/writing/Prensky %20%20Digital%20Natives,%20Digital%20Immigrants%20-%20Part2.pdf. (Erişim: 21 Haziran 2020).

  • Sümer, E. F. (2017). “Sosyal Medya Kullanım Pratikleri Üzerine Ampirik Bir Araştırma.” Global Media Journal TR Edition, 8(15) Güz/Fall, 166-181.

  • Twenge, J. M.; Campell, S. M.; Hoffman, B. J. & Lance, C. E. (2010). “Generational differences in work values: leisure and extrinsic values ıncreasing, social and ıntrinsic values decreasing.” Journal of Management, 36(5). 1117-1142.

  • TÜİK (2020). Türkiye, 2020 Nüfus verileri. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do%3Fid=6178 (Erişim: 16 Haziran 2020).

  • TDK, (2020). https://sozluk.gov.tr (Erişim: 11 Haziran 2020).

  • Vural A. B., Z. B. ve Bat, M., (2010). “Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Araştırma”, Journal of Yasar University, 20 (5), 3348‐3382.

  • Wang, Y. (2015). “Incorporating social media in public relations: a synthesis of social mediarelated public relations research.” Public Relations Journal, 9(3), 1-14.

  • Wang, Y. (2001). “Internet Dependency and Psychosocial Maturity among College Students”, Int. J. Human-Computer Studies, 55, 919-938.

  • We’re Social, (2020). Digital in 2020 Report. https://wearesocial.com/digital-2020 (Erişim: 14

  • Wong, B. Y., Cerin, E., Ho, S., Mak, K., Lo, W. & Lam, T., (2010). “Adolescents’ Physical Activity: Competition Between Perceived Neighbourhood Sport Facilities and Home Media Resources”, International Journal of Pediatric Obesity, Vol.5, pp. 169-176.

  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2004). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

  • Zemke, R., Raines, C., & Filipczak, B., (2013). Generations at Work : Managing the Clash of Boomers, Gen Xers, and Gen Yers in the Workplace, (2nd Edition)). Amacom, USA. http://www.digplanet.com/wiki/Generation (Erişim: 14 Haziran 2020).

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics