İDEOLOJİLER ve SEMBOLLER

Author :  

Year-Number: 2020-48
Yayımlanma Tarihi: 2020-10-18 21:33:10.0
Language : Türkçe
Konu : kamu yönetimi
Number of pages: 255-269
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Semboller ve sembolik düşünme ilkelden post-modern döneme kadar insan türünün ayırt edici özelliklerinden birisi olarak ele alınır. Dünyayı tanıma sürecinde insan modern zamanlarla birlikte farklı sembolik sistemler olarak öğretilerin, kuramların ve büyük anlatıların etkisi altındadır. Bunun altında yatan en önemli sebeplerden birisi ideolojinin kuramsal beşiği olan aydınlanmanın insanların hayatında bir “anlam” boşluğu ortaya çıkarmasıdır. Dünyaya anlam verme ihtiyacında olan insan çeşitli öğretilere, anlatılara ya da mitlere başvurarak bu boşluğu gidermeye çalışır. İdeolojiler kitlelere basit ve anlaşılır hayat tasavvurları yaratma ve çelişkileri en aza indirecek bir toplum haritası sunma iddiasındadırlar. Bundan dolayı birer anlam taşıyıcısı olarak sembolleri ve sembolik biçimleri de yoğun olarak kullanmak zorundadırlar. Çünkü ideolojiler var olmak için sürekli kitleye ihtiyaç duyarlar ve kitlenin türdeş bir hale getirilmesi semboller ile kuracağı birlik hissine bağlıdır. İdeolojilerin sembolleştirilmesi bu anlamda ideolojinin söylemlerinin, bir topluluğun inşa edilmesi sürecinde kendisini sembollerle ifade etmesidir. Çalışma bu doğrultuda ideoloji-anlam ekseninde sembollerin etkilerine ve kullanım biçimine odaklanmıştır.

Keywords

Abstract

Symbols and symbolic thinking are considered as one of the distinguishing features of the human species from the primitive to the post-modern period. In the process of knowing the world, human beings are under the influence of teachings, theories and grand narratives as different symbolic systems with modern times. One of the most important reasons underlying is that enlightenment, which is the theoretical cradle of ideology, creates a "meaning" gap in people's lives. Ideologies claim to create simple and understandable visions of life for the masses and provide a map of society to minimize contradictions. Therefore, they have to use symbols and symbolic forms comprehensively as meaning carriers. Because ideologies need a stable audience to live. The homogenization of the mass depends on the sense of unity created by the symbols. In this sense, symbolizing ideologies is the expression of ideology discourses in the process of forming a community. Accordingly, the study focuses on the effects and use of symbols in the meaning-ideology axis.

Keywords


  • Althusser, Louis (2006). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. (Çeviren: Alp Tümertekin).

  • Alver, Köksal (2007). Siyasal Eylem Alanı olarak Kültür. Kültür Sosyolojisi. (Derleyen: Köksal Alver ve Necmettin Doğan). Ankara: Hece Yayınları, 129-140.

  • Arık, Remzi Oğuz (1969). İdeal ve İdeoloji. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.

  • Aristoteles (2015). Retorik, 13. Baskı, (Çeviren: Mehmet H. Doğan). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

  • Barthes, Roland (1977). Image, Music and Text. London: Fontana Press.

  • Bloch, Maurice (2014). Ritüel Tarih İktidar. (Çeviren: Ümit Hüsrev Yolsal). İstanbul: Dipnot

  • Blom, Philipp (2014). Cadı Kazanı/Avrupa Aydınlanmasının Unutulmuş Radikalizmi, (Çeviren: Faruk Akkuş). İstanbul: Sel Yayınları.

  • Blumer, Herbert (1969). Symbolic Interactionasim Perspective and Method, Berkeley: University of California Press.

  • Castoriadis, Cornelius (2006). Dünyaya İnsana ve Topluma Dair. 3.Baskı. (Çeviren: Hülya Tufan). İstanbul: İletişim Yayınları.

  • Cevizci, Ahmet (2005). Felsefe Sözlüğü. 6. Baskı. İstanbul: Paradigma Yayınları.

  • Chomsky, Noam (2001). Dil ve Zihin. (Çeviren: Ahmet Kocaman). Ankara: Ayraç Yayınları.

  • Chomsky, Noam (2014). Toplumsal Zihin ve Rızanın Gündelik Üretimi. (Çeviren: Zahit Atam).

  • Clark, Toby (2017). Sanat ve Propaganda. 3. Baskı. (Çeviren: Esin Hoşsucu). İstanbul: Ayrıntı

  • Cohen, Abner (1974). Two Dimensional Man. California: University of California Press.

  • Cohen, Anthony (1999). Topluluğun Simgesel Kuruluşu. (Çeviren: Mehmet Küçük). Ankara: Dost Kitabevi.

  • Daver, Bülent (1969). Çağdaş Siyasal Doktrinler. Ankara: Doğan Yayınevi.

  • Domanech, J. Marie (1995). Politika ve Propaganda. (Çeviren: Tahsin Yücel). İstanbul: Varlık

  • Doob, Leonard (1968). Goebbelsin Propaganda İlkeleri. (Çeviren: Ünsal Oskay). AÜ SBF Dergisi, 3/1968, 337-366.

  • Durand, Gilbert (1998). Sembolik İmgelem. (Çeviren: Ayşe Meral). İstanbul: İnsan Yayınları.

  • Durkheim, Emile (2012). Sosyolojik Yöntemin Kuralları. 3. Baskı. (Çeviren: Cemal Bali Akal). Ankara: Dost Kitabevi.

  • Duverger, Maurice (1973). Metodoloji Açısından Sosyal Bilimlere Giriş. (Çeviren: Ünsal Oskay). Ankara: Bilgi Yayınevi.

  • Eagleton, Terry (2017). Hayatın Anlamı. 5. Baskı. (Çeviren: Kutlu Tunca). İstanbul: Ayrıntı

  • Eco, Umberto (2016). Ortaçağ Estetiğinde Sanat ve Güzellik. 6. Baskı. (Çeviren: Kemal Atakay). İstanbul: Can Yayınları.

  • Edelman, Murray (1985). Political Language and Political Reality. American Political Science Association, 1/1985, 10-19.

  • Hançerlioğlu, Orhan (1977). Felsefe Ansiklopedisi. 6. Cilt, İstanbul: Remzi Kitabevi.

  • Head, Brian William (1985). Ideology and Social Science. Boston: Martinus Nijhoff Publishers.

  • Hobsbawm, Eric (2007). Aşırılıklar Çağı 1914-1991. (Çeviren: Yavuz Alogan). İstanbul: Everest Yayınları.

  • Hobsbawm, Eric ve Ranger, Terence (2006). Geleneğin İcadı. (Çeviren: Mehmet Murat Şahin). Ankara: Agora Kitaplığı.

  • http://www.youtube.com/watch?v=rePb2NadxQw, Erişim Tarihi: 20.12.2019

  • Huxley, Aldous (2016). Edebiyat ve Bilim. (Çeviren, Ünsal Özünlü). Ankara: Epos Yayınları.

  • Kahraman, Bülent (2010). Türk Siyasetinin Yapısal Analizi-I. İstanbul: Agora Kitaplığı.

  • Kertzer, David (1988). The Rites of Power. In Ritual, Politics, and Power. Boston: Yale University Press, 174-184.

  • Lenin, Vladimir İlyiç (1992). Ne Yapmalı. (Çeviren: Muzaffer İlhan Erdost). Ankara: Sol

  • Levi-Strauss, Claude (2013). Mit ve Anlam. 2. Baskı. (Çeviren: Gökhan Yavuz Demir).

  • Mardin, Şerif (2009). İdeoloji. 13. Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları.

  • Marx, Karl (1990). Louis Bonaparte’ın 18 Brumaire’i. (Çeviren: Sevim Belli). Ankara: Sol

  • Mc Carhty, Doyle E. (2002). Bilgi Kültürü. (Çeviren: A. Figen Yılmaz). İstanbul: Çivi Yazıları

  • Rehmann, Jan (2017). İdeoloji Kuramları, (Çeviren: Şükrü Alpagut). İstanbul: Yordam Kitapları.

  • Ritzer, George, Stephisky, Jeffrey (2012). Sosyoloji Kuramları. (Çeviren: Irmak Ertuna Howison). Ankara: De Ki Yayın Kitap.

  • Sennett, Richard (2013). Kamusal İnsanın Çöküşü. 4. Baskı. (Çeviren: Serpil Durak). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

  • Şenel, Alaeddin (1982). Siyasal Düşünceler Tarihi. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.

  • Tanıllı, Server (1994). Voltaire ve Aydınlanma. İstanbul: Cem Yayınevi.

  • Üşür, Serpil Sancar (2008). İdeeolojinin Serüveni. Ankara: İmge Kitabevi.

  • Voloşinov, Valentin Nikolayeviç (2001). Marksizm ve Dil Felsefesi. (Çeviren: Mehmet Küçük). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

  • Whitehead, Alfred North (2009). Sembolizm. (Çeviren: Kadir Yılmaz). İstanbul: Şule

  • Yalom, Irwin (1999). Varoluşcu Psikoterapi. (Çeviren: Zeliha Babayiğit). İstanbul: Kabalcı

  • Zizek, Slavoj (2011). İdeolojinin Yüce Nesnesi. 4. Baskı. (Çeviren: Tuncay Birkan). İstanbul: Metis Yayınları.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics