Author :
Abstract
Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ)’ne göre engellilik, bozuklukları, faaliyet kısıtlamalarını ve katılım kısıtlamalarını kapsar. Dünya nüfusunun %15'inde; 14 yaş ve altındaki çocukların %5’inde herhangi bir tür engellik bulunmaktadır. Engelli çocukların hakları ile ilgili bulunan yasal dayanaklara rağmen, özellikle uygulama aşamasında görülen çeşitli bariyerler engelli çocukların sağlığının geliştirilmesini önlemektedir. Engelli çocukların güçlendirilmesi ve bağımsız olabilmeleri için çok sektörlü bir yaklaşım önemli ve gereklidir. Engelli öğrenciler için dünyada kabul gören eğitim modeli kapsayıcı eğitimdir. Sağlık alanında birinci basamakta erken tanı konabilmesi, yönlendirmelerin yapılması önemlidir. Damgalanmanın önlenmesi, toplumsal farkındalığın geliştirilmesi önem arz etmektedir. Bunun için medya etkili bir araçtır. Engellilerin bağımsız yaşamalarını ve hayata tam olarak katılabilmelerini sağlamak için erişilebilirliğin tasarlanması ve uygulanması gerekir. Engelli çocuklarla ilgili bilgi toplanmalı, müdahaleler izlenmeli ve değerlendirilmelidir. Her çocuk gibi, engelli çocuklar da hayata dahil edilmeli, gerekli düzenlemeler yapılmalıdır. Bu çalışmada çocuk engelliliğinde çok sektörlü yaklaşımın önemini vurgulamak, mevcut durumu ve bu konuda uygulanabilecek eylemleri ortaya koymak amaçlanmıştır.
Keywords
Abstract
According to the World Health Organization (WHO), disability includes disorders, activity restrictions and participation restrictions. 15% of the world's population and 5% of children under the age of 14 have any type of disability. In spite of the many legal foundations found in relation to the rights of children with disabilities, various barriers, particularly in the implementation phase, prevent the development of the health of children with disabilities. A multi-sectoral approach is important and necessary for the empowerment of children with disabilities and for their independence to participate in all areas of social life. The world-wide education model for students with disabilities is inclusive education. In the field of health care, it is important to make early diagnosis and to make appropriate referrals. Preventing stigmatization, developing positive attitudes and raising social awareness are important. For this, the media is an effective tool. Accessibility needs to be designed and implemented to ensure that people with disabilities live independently and can fully participate in life. Information about children with disabilities should be collected, interventions should be monitored and evaluated. Like every child, children with disabilities should be included in the life and all necessary arrangements should be made for this.In this study, it is aimed to emphasize the importance of multisectoral approach in child disability.
Keywords
- Bilsin, Elif. 2012. “Engelli Çocukların Ailesine Verilen Hemşirelik Bakımının Aile Gereksinimini Karşılama Düzeyine Etkisinin İncelenmesi Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.”
- Durduran, Yasemin. 2009. “Engelli Çocukların Engellilikleri Dışındaki Sağlık Sorunları ve Sağlık Hizmetinden Yararlanma Durumları: Kontrollü Saha Çalışması.”
- Eide, Arne H, Gert van Rooy, and Mitch E Loeb. 2003. “Living Conditions among People with Activity Limitations in Namibia: A Representative, National Study.” Stiftelsen for industriell og teknisk forskning Unimed: 1–128. https://www.sintef.no/en/projects/studies-on-living-conditions/.
- Ekenci, Mert Tunga, and Murat Atan. 2014. “Engelli Bireylere İlişkin Resmi Veri Toplama Araçlarının Ulusal Düzeyde Yaygınlık Tahminlerinde Kullanımı.” Engelli Ve Yaşlı Hizmetler Genel Müdürlüğü.
- Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü. 2019. “Engelli ve Yaşlı Istatistik Bülteni.” : 1– 101.
- “Engellilerin Haklarına İlişkin Birleşmiş Milletler Sözleşmesi.” 2009. http://www.ttb.org.tr/mevzuat/index.php?option=com_content&view=article&id=686:e ngeller-haklarina-k-slee&catid=6:uluslararasylge&Itemid=36.
- European Platform for Investing in Children, Victoria Jordan, and Rob Prideaux. 2018. “Access to Quality Education for Children with Special Educational Needs.” : 1–8. https://ec.europa.eu/social/main.jsp?langId=en&catId=89&newsId=9284&furtherNews =yes;
- Firat, Serap A. 2008. “Social Service Projects for Disabled People in Municipalities.” Toplum ve Sosyal Hizmet: 89–100.
- Garip, Hatiye. 2019. “Representation of the Unrepresented: Disability in Children’s Picture Books / Temsil Edilmeyenin Temsili: Resimli Çocuk Kitaplarında Engellilik.”
- Hollenweger, Judith, and Andrea Martuzzini. 2015. “Towards a Cross-Sectoral Approach to Inclusion of Children with Disabilities.Policy Brief.UNICEF.”
- Human Resources and Skills Development Canada. 2009. Report Advancing the Inclusion of People with Disabilities. http://www.hrsdc.gc.ca/eng/disability_issues/reports/fdr/2009/ page08.shtml#_8.1 Accessed September 12, 2011.
- İlhan, Ekrem Levent, and Oğuz Kaan Esentürk. 2014. “Zihinsel Engelli Bireylerde Sporun Etkilerine Yönelik Farkındalık Ölçeği (ZEBSEYFÖ) Geliştirme Çalışması.” CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 9(1): 19–36.
- İlhan, Levent. 2008. “Eğı̇tı̇lebı̇lı̇r Zı̇hı̇nsel Engellı̇ Çocuklarda Beden Eğı̇tı̇mı̇ ve Sporun Sosyalleşme Düzeylerı̇ne Etkı̇sı̇.” Kastamonu Eğitim Dergisi 16(1): 315–24.
- Interdepartmental Working Group. 2009. “The Right To Belong And Participate Support Services To Children With Disabilities, Integrated National Strategy On Support Services To Children With Disabilities, South Africa.”
- Keskin, Burçak, Ecem Hanbay, and Melike Kalyoncu. 2017. “5-8 Yaş Grubu Otistik Çocuklarda Egzersiz Uygulamalarının Sportif Performans Üzerine Etkileri.” İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi 7(2): 50–58. http://dergipark.gov.tr/iuspor/issue/32815/332979.
- Metin, Nilgün, Betül Şenol, and Melike Yumuş. 2015. “Okul Öncesi Eğitim Sınıflarına Kaynaştırılan Otistik Çocukların Sosyometrik Statülerinin İncelenmesi.” Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal 1(0): 483–90.
- Sart, Z. Hande, Sevde Barış, Yaprak Sarıışık, and Yelİz Düşkün. 2016. ENGELİ Olan ÇocuklarinTürkı̇ye’de Eğı̇tı̇me Erı̇şı̇mı̇: Durum Analı̇zı̇ Ve Önerı̇ler.
- Save the Children. 2002. “Schools for All. Including Disabled Children in Education.”
- Şeker, Pelin Sarıkaya. 2019. “Normal Gelişim Gösteren Çocukların Zihinsel Engelli Kardeşlerine Yönelik Tutum ve Davranışlarına Engellilik Farkındalık Eğitiminin Etkisi. Karabük Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü / Hemşirelik Anabilim Dalı, (Yüksek Lisans Tezi).”
- “T.C. Aile, Çalışma Ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı.” 2019.
- T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı. 2008. “Toplum Özürlülüğü Nasıl Anlıyor Temel Araştırması/Https://Www.Ailevecalisma.Gov.Tr/Media/2622/Toplum-OzurluluguNasil-Anliyor-Arastirma-Projesi-Sonuclari.Pdf/22.11.2020.”
- Temel, Gülşen, Tuğba Yıldız, Mehmet Behzat Turan, and Barış Karaoğlu. 2017. “Sporun Otistik Çocuklarda Saldırganlık ve Sosyal Uyum Düzeyleri Üzerine Etkisinin İncelenmesi.” İÜ Spor Bilimleri Dergisi: 25–33.
- Tohum Otizm Vakfı. 2019. “Türkiye’deki Bireylerin Otizm Algısı ve Bilgi Düzeyi Araştırması 2019.”
- UNICEF. 2012. “Https://Www.Unicef.Org/Disabilities/Index_65316.Html.” https://www.unicef.org/disabilities/index_65316.html.
- UNİCEF. 2013. 10 Journal of Pediatric Nursing The State Of The World’s Children 2013: Children With Disabilities.
- WHO. 2011. “Summary World Report On Disability.” : 1–24. www.who.int/about/licensing/copyright_form/en/index.html%0Ahttp://www.larchetoro nto.org/wordpress/wp-content/uploads/2012/01/launch-of-World-Report-on-DisabilityJan-27-121.pdf.
- WHO, and UNICEF. 2012. “Early Childhood: Development and Disability.” 33(8): 269. http://content.apa.org/reviews/025945.
