TERÖRDEN TEMİZLENEN BÖLGELERDE İNSANİ YARDIM ve İNSANİ DİPLOMASİ UYGULAMALARI: SURİYE’NİN KUZEYİ ÖRNEĞİ
Author :
Abstract
Suriye iç savaşı ile birlikte bir yandan göç krizi ile karşı karşıya kalan Türkiye bir yandan terör örgütlerinin saldırıları sebebiyle güvenlik riskleri ile mücadele etmiştir. Suriye’nin kuzeyinde hareket alanı bulan ve bu bölgeden Türkiye'ye saldılar düzenleyen DEAŞ, PKK/YPG/PYD gibi terör örgütlerini bölgeden temizlemek için askeri operasyonlar yapan Türkiye, operasyonları başarılı bir şekilde tamamladıktan sonra bölgeyi yeniden inşa etmeye başlamıştır. Türkiye bu süreçte insani yardımları ve insani diplomasiyi etkili şekilde kullanmıştır. Bu çalışmanın amacı Suriye’nin kuzeyinde terörden temizlenen bölgelerde Türkiye'nin yürüttüğü insani diplomasi uygulamalarını araştırmaktır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Ulaşılan sonuçlara göre Türkiye, dünyada en çok insani yardım yapan ülkedir. Suriye’nin kuzeyinde terörden temizlenen bölgelerin yeniden inşası, Türkiye'nin başarılı insani diplomasi örneklerinden birisidir. Suriye’deki iç savaştan en çok etkilenen ülke olan Türkiye, Suriye’nin kuzeyinde tüm dünyaya örnek olacak nitelikte bir insani diplomasi örneği sergilemiştir. Türkiye'nin kamu ve sivil insani diplomasi aktörlerinin uyumlu bir şekilde çalışması, insani diplomasi konusundaki başarının kilit noktalarından birisi olarak belirlenmiştir.
Keywords
Abstract
Faced with the migration crisis along with the Syrian civil war, on the one hand, Turkey has struggled with security risks due to the attacks of terrorist organizations. Turkey, which carried out military operations to clear terrorist organizations such as DAESH, PKK/YPG/PYD, which found movement in northern Syria and organized attacks on Turkey from this region, started to rebuild the region after successfully completing the operations. Turkey has effectively used humanitarian aid and humanitarian diplomacy in this process. The aim of this study is to investigate the humanitarian diplomacy practices carried out by Turkey in the regions cleared of terrorism in northern Syria. Qualitative research method was used in the study. According to the results, Turkey is the country that provides the most humanitarian aid in the world. The reconstruction of the regions cleared of terrorism in northern Syria is one of Turkey's successful examples of humanitarian diplomacy. Turkey, the country most affected by the civil war in Syria, has displayed an example of humanitarian diplomacy in northern Syria that will set an example for the whole world. The harmonious work of Turkey's public and civilian humanitarian diplomacy actors has been identified as one of the key points of success in humanitarian diplomacy.
Keywords
- Acun, C. ve SALAYMEH, B. (2018). Suriye krizinde yeni safha: İdlib. Siyaset Ekonomi ve
- Akıllı, E. (2016). Türkiye'de ve dünyada dış yardımlar, Nobel Yayıncılık, Ankara.
- Aslan, M. (2019). Yeniden yapılandırma: Türkiye'nin Suriye’deki modeli, SETA Rapor, İstanbul.
- Baharçiçek, A. (2015). “Uluslararası kuruluşların işlevleri”, Başbakanlık Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, ss.229-242.
- Balcı, M. ve Göcen, C.E. (2018). “Sınır ötesi operasyonlarının politik ekonomisi: Fırat Kalkanı Harekatı örneği”, Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi, sayı 3, ss.341-350.
- Dindarik, N. ve Fidan, Y. (2020). “Türkiye'de mültecilerin yaşadıkları bölgelere yönelik insani yardım lojistiği”, Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, cilt 18, sayı 2, ss.135-154.
- Donelli, F. (2017). “Features, aims and limits of Turkey’s humanitarian diplomacy”, Central European Journal of International and Security Studies, sayı 3, ss.59-83.
- Dülger, K. (2017). “Etkinliği giderek artan yeni bir kavram olarak insani diplomasi ve bu alanda örnek teşkil eden Türkiye'nin insani diplomasi anlayışı”, International Journal of Politicial Studies, cilt 3, sayı 2, ss.1-20.
- Eren, E. (2017). “Sivil toplumun dış politika inşasındaki rolü”, Ekonomi Politika & Finans Araştırmaları Dergisi, cilt 2, sayı 1, ss.36-49.
- İnan, M. (2012). “İnsani yardım ve Avrupa Birliği boyutu”, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- Kadıoğlu, İ.A. (2020). “Suriye iç savaşı ve Türkiye”, Opus Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, cilt 16, sayı 29, ss.2179-2213.
- Köylü, M. (2018). “Suriye, PYD/YPG yapılanması ve Zeytin Dalı Harekatı”, ASSAM Uluslararası Hakemli Dergisi, sayı 11, ss.70-86.
- Kuzu, V. (2019). “Suriye iç savaşında etkili olan faktörler ve İran’ın Suriye politikasının etkileri”, (Yüksek Lisans Tezi), Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
- Özdemir, Ç. (2016). “Suriye’de iç savaşın nedenleri”, Bilgi Dergisi, sayı 33, ss.81-102.
- Polat, D.Ş. (2020). “Türkiye'nin Suriye’nin kuzeyindeki askeri harekatının amaçları ve sonuçları”, Güvenlik Stratejileri Dergisi, cilt 16, sayı 33, ss.53-96.
- Regnier, P. (2011). “The emerging concept of humanitarian diplomacy”. International Review of the Red Cross, cilt 93, sayı 884, ss.1211-1237.
- Sağıncı, F. ve Aras, İ. (2020). “Körfez Arap ülkelerinin Türkiye'nin Suriye’deki Barış Pınarı Harekatına yaklaşımı”, Uluslararası İlişkiler ve Diplomasi Dergisi, cilt 3, sayı 1, ss.44-56.
- Şen, O. (2020). “Türkiye'nin Covid-19 pandemisi sırasında yaptığı uluslararası insani yardımların kavramsal çerçevesi”, International Journal of Social Sciences and Education Research, cilt 6, sayı 1, ss.140-149.
- Url-1, https://tr.euronews.com/2018/06/21/turkiye-insani-yard-mda-zirvede , (Erişim Tarihi: 27.12.2020).
- Veuthey, M. (2012). “Humanitarian diplomacy: saving it when it is most needed”. Webster University Geneva Humanitarian Conference, sayı 16, ss.195-208.
- Yeşiltaş, M., Seren, M. ve Özçelik, N. (2017). Fırat Kalkanı Harekatı, Siyaset Ekonomi ve
- Yıldırım, E. (2019). “İnsani diplomasi faaliyetlerinin Türkiye'nin yumuşak gücüne etkisi”, Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, cilt 13, sayı 19, ss.2562-2591.
- Yılmaz, E.A. (2018). “Uluslararası örgütler ve sivil toplum kuruluşlarının Türkiye'deki Suriyelilere insani yardımları”, Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, cilt 6, sayı 15, ss.370-382.
