Author :
Abstract
Kişisel gelişim, postfordist kapitalizm, geç kapitalizm, yeni kapitalizm gibi farklı isimlendirmelerle birlikte anılan yeni ekonominin ve ona eşlik eden esnek birikim mantığının yeniden üretilmesi noktasında önemli bir role sahiptir. Bir başka ifadeyle yeni ekonomik model, ekonomi-politikanın yeniden üretimi sürecinde toplumsal olana vazgeçilmez bir önem atfetmektedir. Bu sebeple toplumsal aktörlerin öznelliğini yönetmek, yeni ekonomik modelin meşruiyetinin tamamlamasında önemlidir. Çünkü yeni ekonominin ayırt edici özelliği, yalnızca ekonomi sınırlarında değil, kültürel yaşamı da kapsayacak biçimde toplumsal alanın bütününde yeni veya farklı bir sermaye birikim mantığının hegemonik hale gelmesidir. Bunun anlamı söz konusu yeni sermaye birikim mantığının, toplumdaki bireylerin kültürel-öznel eğilimlerini dışarıda bırakarak var olamayacağıdır. Bu makale, kişisel gelişim alanının, kapitalist gelişme retoriğinde tam olarak nerede yer aldığının araştırılmasına dayanmaktadır.
Keywords
Abstract
Personal development has an important role in the reproduction of the new economy, which is known by different names such as Postfordist capitalism, new capitalism, late capitalism and the accompanying flexible accumulation logic. In other words, the new economic model attaches an indispensable importance to the social in the process of reproduction of economy-politics. fort his reason managing the subjectivity of social actors is important in completing the legitimacy of the new economic model. Because the distinctive feature of the new economy is that a new or different capital accumulation logic has become hegemonic not only in the borders of the economy, but also in the entire social field, including cultural life. This means that the new capital accumulation logic in question can not exist by excluding the cultural-subjective tendencies of individuals in the society. This article is based on investigating where exactly the field of personal development stands within the rhetoric of capitalist development.
Keywords
- Ansal, H. (1986). “Teknolojinin Taraflılığı ve Üretim İlişkileri”. Onbirinci Tez Kitap Dizisi. S. 1, ss. 152-171.
- Ansal, H. (1996). Esnek Üretimde İşçiler ve Sendikalar, İstanbul: Birleşik Metal İş Yayınları.
- Arın, T. (1986). “Kapitalist Düzenleme, Birikim Rejimi ve Kriz (I): Gelişmiş Kapitalizm”. Onbirinci Tez Kitap Dizisi. S. 1. ss. 104-138.
- Aydoğanoğlu, E. (2011). Emek Sürecinin Dönüşümü, Ankara: Kültür-Sanat Sen Yayınları.
- Baudrillard, J. (2017). Tüketim Toplumu. (Çev. Nilgün Tutal ve Ferda Keskin). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Bauman, Z. (2018). Parçalanmış Hayat. (Çev. İsmail Türkmen). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Beck, U. (2011). Risk Toplumu, Başka Bir Modernliğe Doğru. (Çev. Kâzım Özdoğan ve Bülent Doğan). İstanbul: İthaki Yayınları.
- Belek, İ. (1999). Postkapitalist Paradigmalar. İstanbul: Sorun Yayınları.
- Belek, İ. (1999). “Taylorizm, Fordizm, Esnek Üretim ve Sağlık”. Toplum ve Hekim. C. 14, S. 2. ss. 101-107.
- Bozkurt, V. (2004). Değişen Dünyada Sosyoloji. Bursa: Alfa Kitabevi.
- Çamuroğlu-Çığ, E. ve Çığ, Ü. (2013). “Neoliberal Akılsallığın Bir Semptomu Olarak Kriz İletişimi ve Yönetimi”. Atılım Sosyal Bilimler Dergisi. C. 3, S. 1-2. ss. 79-97.
- Çiğdem, A. (1997). Bir İmkân Olarak Modernite: Weber ve Habermas. İstanbul: İletişim
- Çubuklu, Y. (2010). Postmodern Toplumdan Kesitler. İstanbul: Paloma Yayınevi.
- Der Loo, V.H. ve Van Reijen, W. (2003). Modernleşmenin Paradoksları. (Çev. Kadir Canatan). İstanbul: İnsan Yayınları.
- Dalbay, R. S. ve Nazmi A. (2018). “Kimlik İnşasına İlişkin Temel Yaklaşımlar ve Bu Yaklaşımların Türkiye’ye Yansımaları”. Süleyman Demirel Üniversitesi İdari ve İktisadi Bilimler Fakültesi Dergisi. C. 23, S. 1. ss. 17-39.
- Dardot, P. ve Laval, C. (2012). Dünyanın Yeni Aklı: Neoliberal Toplum Üzerine Deneme. (Çev. Işık Ergüden). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Eagleton, T. (2011). Postmodernizmin Yanılsamaları. (Çev. Mehmet Küçük). İstanbul: Ayrıntı
- Featherstone, M. (1996). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü. (Çev. Mehmet Küçük). İstanbul:
- Fleming, P. (2014). “Review Article: When “Life Itself” Goes to Work: Reviewing Shifts in Organizational Life Through the Lens of Biopower”. Human Relations. V. 67, No. 7 pp. 875-901.
- Foucault, M. (2015). Biyopolitikanın Doğuşu. (Çev. Alican Tayla). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- Funk, R. (2013). Ben ve Biz: Postmodern İnsanın Psikanalizi. (Çev. Çağlar Tanyeri). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Gaulejac, V. (2013). İşletme Hastalığına Tutulmuş Toplum. (Çev. Özge Erbek). İstanbul:
- Gorz, A. (2011). Maddesiz: Bilgi, Değer ve Sermaye. (Çev. Işık Ergüden). İstanbul: Ayrıntı
- Gökgöz, G. (2014). “Söz”ün Ekonomi-Politiği: Finansal Kapitalizmin Yeni İletişim Gündemi; Sözle Yönlendirme. 5. Uluslararası İşçi ve İletişim Konferansı, Bildiriler Kitabı. Ankara Üniversitesi, Ankara. ss.103-111.
- Güllüpınar, F. (2017). “Kamusallığın Çöküşü ve Bireyin Sorumlulaştırılması Olarak “Yaşam Boyu Öğrenme”: Eğitim ve İstihdam Politikalarının Eleştirisine Bir Katkı”. Amme İdaresi Dergisi. C. 50, S. 1. ss. 67-84.
- Han, B-C. (2019). Psikopolitika: Neoliberalizm ve Yeni İktidar Teknikleri. (Çev. Haluk Barışcan). İstanbul: Metis Yayınları.
- Hardt, M. ve Negri, A. (2001). İmparatorluk. (Çev. Abdullah Yılmaz). İstanbul: Ayrıntı
- Harvey, D. (1997). Postmodernliğin Durumu. (Çev. Sungur Savran). İstanbul: Metis Yayınları.
- Himanen, P. (2005). Hacker Etiği: İş Hayatına Aykırı Bir Yaklaşım. (Çev. Şebnem Kaptan). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Illouz, E. (2008). Saving The Modern Soul: Therapy, Emotions and the Culture of Self-Help. Berkeley: University of California Press.
- May, T. (2012). “Yeni Girişimciler: Foucault ve Tüketim Toplumu”. Cogito. S. 70-71. ss. 96- 106.
- Oranlı, İ. (2012). “Biyo-Politikanın Doğuşu ve Foucaultcu Eleştiri”. Cogito. S. 70-71. ss. 39-51.
- Ören, Ezgi. (2015). Neoliberal Yönetimsellik, Çalışma İlişkileri ve “Girişimci Özne”. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29 (1): 155-169
- Read, J. (2012). “Homo Economicus’un Bir Soykütüğü: Neoliberalizm ve Öznelliğin Üretimi”. Cogito. S. 70-71. ss. 82-95.
- Rimke, H. M. (2000). “Governing Citizens Through Self-Help Literature”. Cultural Studies. V. 14, No. 1. ss. 61-78.
- Rosen, G. M. (1993). “Self-Help or Hype? Comments on Psychology’s Failure to Advance Self- Care”. Professional Psychology: Research and Practice. V. 24, No. 3. pp. 340-345.
- Rossi, A. (2018). “Neoliberal Ruhlar”. Cogito. S. 91. ss. 121-153.
- Shepherd, I. D. H. (2005). “From Cattle and Coke to Charlie: Meeting the Challenge of Self Marketing and Personal Branding”. Journal of Marketing Management. No. 21. pp. 589-606.
- Şaylan, G. (2002). Postmodernizm. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
- Toffler, A. (1974). Şok: Gelecek Korkusu. (Çev. Selami Sargut). İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
- Tucker-Ladd, C. (2009). Psychological Self-Help, Kindle Edition.
- Yentürk, N. (1993). “Post-Fordist Gelişmeler ve Dünya İktisadi İşbölümünün Geleceği”. Toplum ve Bilim. S. 56-61. ss. 42-58.
