Author :
Abstract
Kırsal bölgelerin başat ekonomik etkinliği olan tarımsal üretimin geliştirilmesi amacına yönelik gerçekleştirilen politikalar, ülkelerin sosyal, ekonomik kalkınmalarında önemli rol oynamaktadır. Küreselleşmenin, her alanda olduğu gibi, tarımsal faaliyetlerde de etkili olduğu görülmektedir. Küreselleşmeyle hangi ürünün, kim tarafından üretileceğine karar verilmekte ve gerektiğinde de müdahale edilerek yönlendirilmektedir. Türkiye’de tarımda gerçekleştirilen politikaların çerçevesini çizen temel belirleyenlerin Avrupa Topluluğunun tarımda gerçekleşmesini benimsediği ortak politikalar ve Dünya Ticaret Örgütünün tarıma yönelik kararlarıdır. Bu doğrultuda serbest piyasa şartlarına hizmet edecek üretimin sağlanabilmesi açısından destekleme politikalarının biçimlendiği görülmektedir. Özelleştirmeyle tarımdan uzaklaşan devlet, tohum, gübre, tarıma yönelik tüm girdileri özel sektöre devretmiştir. Bu süreçte doğrudan gelir desteğinin verilmesi ve çiftçi kayıt sisteminin gerçekleştirilmesine yönelik çalışmaların da yine tarımsal desteklemelerde devletin etkinliğinin azaltılmasına yönelik yapılan uygulamalar olduğu görülmektedir. Kırsal alanlarda, neo- liberal politikalar, üretimi şekillendirmekte ve üretim hedeflerinin belirleyicisi olmaktadır. Ancak, bu politikalar doğrultusunda gerçekleştirilen uygulamalar, dışa bağımlılığı getirmekte ve kırsal bölgelerde kırsal yoksulluğun derinleşmesine neden olmaktadır.
Bu çalışmada, Türkiye’de tarım alanlarına yönelik politikalar ve bu politikaların kırsal yoksulluğa etkileri değerlendirilmeye çalışılacaktır.
Keywords
Abstract
Policies aimed at improving agricultural production, which is the main economic activity of rural areas, play an important role in the social and economic development of countries. It is seen that globalization is effective in agricultural activities, as it is in every field. With globalization, it is decided which product will be produced and by whom, and it is directed by intervening when necessary.
The main determinants that draw the framework of the policies realized in agriculture in Turkey are the common policies adopted by the European Community for the realization of agriculture and the decisions of the World Trade Organization regarding agriculture. In this direction, it is seen that support policies are formed in order to ensure production that will serve free market conditions. The state, which moved away from agriculture with privatization, transferred seeds, fertilizers and all inputs for agriculture to the private sector. In this process, it is seen that the efforts to provide direct income support and the realization of the farmer registration system are also practices aimed at reducing the effectiveness of the state in agricultural supports. In rural areas, neo-liberal policies shape production and become the determinant of production targets. However, the practices carried out in line with these policies cause foreign dependency and deepen rural poverty in rural areas.
In this study, policies for agricultural areas in Turkey and the effects of these policies on rural poverty will be evaluated.
Keywords
- Akşit, B. (1966). Türkiye’de Az Gelişmiş Kapitaliz ve Köylere Girişi, Ankara: Orta Doğu Üniversitesi Öğrenci Birliği Yayınları.
- Akşit, B. (1993). Studies İn Rural Transformation İn Turkey 1950-199,. Edit, Paul Stirling, Culture And Economy, The Eothen Press, Cambridgeshire.
- Aktan, C. ve Vural, İ.Y. (2002). “Yoksulluk: Terminoloji, Temel Kavramlar ve Ölçme Yöntemleri”,Yoksullukla Mücadele Stratejileri. Der. C.C. AKTAN. Ankara:Hak-iş Konfederasyonu Yayınları.
- Avcıoğlu, D. (2017). Türkiye’nin Düzeni, İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınları.
- Aysu, A. (2008). Küreselleşme ve Tarım Politikaları, İstanbul: Su Yayınevi.
- Bakırcı, S, (2014), “Cumhuriyet Dönemi İktisat Politikalarında Çiftçiyi Topraklandırma Kanunu ve Sonrası”, Köylülükten Sonra Tarım Osmanlıdan Günümüze Çiftçinin Ilgası ve Şirketleşme, Abdullah Aysu, M. Serdar Kayaoğlu (drl.), Ankara: Epos Yayınları, s.247.
- Berkes, N. (2018). Türkiye'de Çağdaşlaşma. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Boratov, K; Keyder, Ç; Pamuk,Ş.,(1984), Krizin Gelişimi ve Türkiye’nin Alternatif Sorunu, Ankara: Kaynak Yayınları.
- Daldal, Ş. (2010), Kuralsız Kapitalizm Batağında Emek, İstanbul: Alan Yayıncılık.
- DPT (2001), “Gelir Dağılımının İyileştirilmesi ve Yoksullukla Mücadele Özel İhtisas Komisyonu Raporu”, Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, Ankara.
- Dünya Bankası, 2002. “Globalization, Growth and Poverty: Building an Inclusive World. A copublication of the World Bank and Oxford University Press. Washington.
- Günaydın, G. (2006). “Türkiye Tarım Sektörü”, Tarım ve Mühendislik Dergisi, sayı:77.
- Günaydın, G. (2010). Tarım ve Kırsallıkta Dönüşüm Politika Transferi Süreci AB ve Türkiye, Ankara:Tan Yayınları.
- Karpat , K. (2017). Türk Demokrasi Tarihi. İstanbul: Timaş Yayınları.
- Kartal, B. (2019). 6537 Sayılı Kanun ile 5403 Sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu’na Getirilen Değişikliklerin Medenî Usûl Hukuku Bakımından İncelenmesi . Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , 27 (3), 845-884 . DOI: 10.15337/suhfd.621655
- Kazgan, G. (1984). İktisadi Düünce veya Politik ktisadın Evrimi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Kazgan, G. (1999). Tanzimat’tan XXI. Yüzyıla Türkiye Ekonomisi Birinci Küresellemeden İkinci Küresellemeye. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
- Keyder, Ç. (1982). Dünya Ekonomisi İçinde Türkiye 1923-1929, Ankara: Yurt Yayınları.
- Keyder, Ç. (2004). Ulusal Kalkınmacılığın İflası, İstanbul: Metis Yayınları.
- Keyder, Ç. (2017). Türkiy’de Devlet ve Sınıflar, İstanbul: İletişim Yayınları.
- Keyder, Ç. Yenal, Zafer (2018). Bildiğimiz Tarımın Sonu İstanbul: İletişim Yayınları.
- Kılıç, İ. Bor, Ö. (2010). Sözleşmeli Tarım, Devlet ve Hukuk, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, s(86).
- Kıray, M. B. (1998). Örgütleşemeyen Kent: İzmir, İstanbul: Bağlam Yayınları.
- Kıray, M. B. (1999a). Toplumsal Yapı Toplumsal Değişme, İstanbul: Bağlam Yayınları.
- Kıray, M.B. (1999b). Seçme Yazılar, İstanbul: Bağlam Yayınları.
- Kıray, M. B. (2007). Kentleşme Yazıları, İstanbul: Bağlam Yayınları.
- Koç, C. (2018). “İzmir İktisat Kongresinin Türk Ekonomisinin Oluşumuna Etkileri” (t.y.), http://dergipark.gov.tr/download/article-file/26040 (09.10.2018), s.155,156.
- Kongar, E. (2016). 21. Yüzyılda Türkiye. İstanbul: Remzi Kitapevi.
- McMichael P., (2009), A Food Regime Analysis of the World Food Crisis, Agric Hum Values, Vol.26, pp.281-195.
- Oktik, N. (2008). “Yoksulluk Olgusuna Kavramsal ve Kuramsal Bakış”. Der.Nurgün Oktik. Türkiye’de Yoksulluk Çalışmaları. İzmir: Yakın Kitabevi.
- Oktı̇k, N. (2016) Gelişme Sosyolojisi Ders Kitabı, Atatürk Üniversitesi, ss. 286-289.
- Öztornacı, B., Veziroğlu, P. (2012). Küreselleşme ve Türkiye’de Kırsal Yoksulluk. 10. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi.
- Öztürk, Ş. (2008a) “Kırsal Yoksulluk ve Neo-Liberal Ekonomi Politikaları”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt 1, Sayı 5, (Güz); 605-634.
- Öztürk, Ş. (2008b). Kırsal Yoksulluk ve Neo- Liberal Politikalar, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Sayı:1/5
- Öztürk, Ş., Nas, F., Öztürk, P., Çalık, F., Özdemir, S., Kaygısız, E.ve İçöz, E., (2009). Küresel ve Ulusal Politikaların Yerel Tarım Üzerindeki Etkisi Muğla Köyler Örneği, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, s.(156-177).
- Pamuk, Ş. (2018). Türkiye'nin 200 Yıllık İktisadi Tarihi. İstanbul: Türkiye İş Bankası.
- Şener, S. (2004), “İkinci Dünya Savaşı Yıllarında Türkiye’de Tarım Politikası Arayışı”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, (7) / 1: 73-92, s.76.
- Tekin,Ö.,F. (2018), “Türkiye’de Büyükşehir Yönetimi Ve 6360 Sayılı Yasanın Getirdiği Değişim: Konya Örneği”,Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 55, s.89.
- Timur, T. (2018). Türk Devrimi ve Sonrası. Ankara: İmge Kitapevi.
- TÜİK (2022).“Bitkisel Üretim İstatistikleri” https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p=tarim-111&dil=1
- Tüsı̇ad (2000), “Türkiye’de Bireysel Gelir Dağılımı ve Yoksulluk: Avrupa Birliği İle Karşılaştırma”, İstanbul: Lebib Yalkın Yayımları.
- Yavuz, C , Topuz, M . (2016). Toprak Koruma Ve Arazi Kullanımı Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un Türk Medeni Kanunu’nun Miras Hukukuna İlişkin Hükümlerinde Yaptığı Değişiklikler. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi , Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi-Hukuk Araştırmaları Dergisi 2015/2 Sayısı , 663-700 . Retrieved From Https://Dergipark.Org.Tr/Tr/Pub/Maruhad/İssue/27556/289906
- Yıldırım, Uygar D., (2016). Türkiye Tarımında Yapısal Dönüşüm ve Mevsimlik Tarım İşçileri: Sakarya Örneği, İstanbul: Sosyal Araştırma Vakfı.
- Yücel, H. (2017). Türkiye Ekonomisinin Kuruluşu ve Gelişimi. Ankara: Türkiye Barolar Birliği Yayını
- ZMO, (2021). Doğrudan Gelir Desteği: Tarımsal Destek mi, Yoksulluk Yardımı mı? http://www.zmo.org.tr/genel/bizden_detay.php?kod=147&tipi=5&sube=0 (1.03.2021)
- Wallerstein, I. (2018). Dünya Sistemleri Analizi Bir Giriş, (E. Abadoğlu, ve N. Ersoy Çev.), İstanbul:Bgst Yayınları.
