Author :
Abstract
İtalyan yazar Edmondo de Amicis’in Çocuk Kalbi (1886- Cuore) adlı eseri, dünyanın en sevilen ve en çok okunan çocuk romanlarından biri olup, dünyanın değişik dillerine defalarca tercüme edilmiştir. Pedagoglar tarafından bir ‘şaheser ve dünyanın en faydalı çocuk kitabı’ olarak kabul edilen bu roman, Türkçe’ye ilk defa İbrahim Alâeddin Gövsa tarafından Çocuk Kalbi başlığıyla çevrilmiş ve Sühûlet Kitabhânesi – Ahmed Kâmil Matbaası tarafından 1926 yılında İstanbul’da basılmıştır. İlk çevirisinden sonra defalarca Türkçeye tercüme edilmiş olan eser, özellikle dokuz-on üç yaş arası ilkokul çocuklarına atfedilmiştir. Bu çalışmada, eserin Türkçe dört çevirisi yanmetinler bağlamında iç ve dış kapaklar açısından incelenecektir. Ele alınacak eserler, 2009 yılında Erdal Turan, 2012 yılında Zeki Gürel tarafından yayına tekrar hazırlanan İbrahim Alâeddin Gövsa, 2015 yılında Özge Ceren Kalender ve 2018 yılında Süheyla Eray tarafından yapılan çevirilerdir. Eserler arasındaki yanmetinsel farklar Genette’in Paratexts – Thresholds of Interpretation adlı eserinde ortaya koyulan kurallar çerçevesinde, kapak ve önsözler açısından incelenecektir.
Keywords
Abstract
The Italian novel Cuore (1886), written by Edmondo de Amicis, has been translated into different languages many times. The book, which is accepted as a chef-d’oeuvre and ‘the most useful children’s book in the world’ by pedagogues, was translated into Turkish with the title Çocuk Kalbi by İbrahim Alâeddin Gövsa for the first time and published by Sühûlet Kitabhânesi – Ahmed Kâmil Matbaası in İstanbul in 1926. Since its first translation, it has been translated into Turkish several times. This book is particularly dedicated to boys of the elementary schools, between the ages of nine to thirteen years. The aim of this study is to analyze the paratextual differences between the four Turkish translations in terms of covers and prefaces. The Turkish translations which were examined were the ones by Erdal Turan (2009), İbrahim Alâeddin Gövsa (2012, prepared for publication by Zeki Gürel), Özge Ceren Kalender (2015) and Süheyla Eray (2018). The paratextual differences were examined within the scope of Genette’s Paratexts – Thresholds of Interpretation.
