Demokrasinin Antik Çağdan bu yana tartışmalı bir kavram olduğu açıktır. Tartışmalı bu durum demokrasinin güçlü ve zayıf yanları olduğuna işaret etmektedir. Platon’un, diyaloglarında Sokrates üzerinden sürdürdüğü tartışmalar kimi zaman konu hakkında net kararlar vermekten uzaktır ve birkaç bölüm dışında demokrasiye doğrudan, açık ve abartılı saldırılar içeren pasajlar bulmak zordur. Ancak meselenin eleştirisi ister ılımlı ve içsel ister sert ve dışlayıcı olsun, uygulamaya konulabilecek pasajlar da vardır. Bu bakımdan Platon’un tüm eserlerini tamamen görmezden gelme geleneği konu üzerine çalışanlar tarafından halen devam ettirilmektedir. Öte yandan Aristoteles’in çözüm olarak önerdiği siyaset yaklaşımı, dönemi için sağlam bir siyasal sistemdir. Aristoteles’in felsefi kimliğiyle tutarlı olarak politik alanda da mükemmel bir gözlemci olduğu açıktır. Bu bakımdan Aristoteles’in demokrasiye yaklaşımı Platon’unkinden daha ılımlıdır. Diğer yandan Aristoteles'in demokrasi konusundaki yorumları hocasına göre daha az kafa karıştırıcı olmasından dolayı bu isme ayrılan yer nispeten biraz daha azdır. Bu çalışmanın temel amacı Platon ve Aristoteles’in siyaset felsefelerini dikkate alarak bir demokrasi eleştirisi sunmak, gerektiğinde karşılaştırmalar yapmak ve son olarak bu düşünürleri demokrasi düşmanı olarak nitelemenin uygunluğunu ortaya koyarak eleştirilerin yeterliliğini tartışmaktır.
Democracy has been a controversial concept since antiquity. This controversial situation indicates that democracy has strengths and weaknesses. Plato’s discussions on Socrates in his dialogues are sometimes far from making clear decisions on the subject, and it is difficult to find passages containing direct, clear, and exaggerated attacks on democracy, except for a few chapters. But whether the critique of the matter is mild and internal or harsh and exclusionary, there are passages that can be put into practice. In this respect, the tradition of completely ignoring all of Plato’s works is still continued by those who work on the subject. On the other hand, the political approach proposed by Aristotle as a solution was a solid political system for its time. Aristotle was also an excellent observer in the political realm, consistent with his philosophical identity. In this respect, Aristotle’s approach to democracy is more moderate than Plato’s. On the other hand, since Aristotle’s comments on democracy are less confusing than his mentor, the space allocated to this name is relatively less. The main purpose of this study is to present a critique of democracy by taking into account the political philosophies of Plato and Aristotle, to make comparisons when necessary, and finally to discuss the adequacy of criticism by demonstrating the appropriateness of characterizing these thinkers as enemies of democracy.