Dilbilimin bir alt dalı olan edimbilim, dili anlamak için sosyal, durumsal ve metinsel bağlamları da göz önünde bulundurmayı gerektirir. Bununla beraber, cinsiyet faktörü muhatapların toplumdaki sınırlarını, kapasitelerini ve sosyal rollerini gösteren bir tanımlayıcıdır. Bu çalışma, Jonathan Culpeper’ın Nezaketsizlik Stratejilerinin, Hırçın Kız oyununda ana karakterler olan Petruchio ve Katharina tarafından nasıl kullanıldığını göstermekte ve onların değer yargılarını, birbiriyle olan ilişkisini ve dilbilimsel açıdan nezaketsizliklerini edimbilimsel bir açıdan göstermeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda çalışmada söylem analizi yöntemi kullanılmıştır. Oyun, karakterlerin, geleneksel cinsiyet rollerine göre, birbiriyle olan ilişkilerinde nezaketsizlik stratejilerini nasıl kullandığını göstermektedir. Söz konusu oyun, ataerkilliğin dayattığı evliliği ve ataerkilliğin belirlediği cinsiyet rollerini konu almaktadır. Seçilen diyaloglar, toplumda uygunsuz bulunan ve meydan okuyan bir doğaya sahip Katharina’nın, talibi Petruchio’ ya olumlu nezaketsizlikle yaklaştığını göstermektedir. Petruchio olumlu nezaketini bu arada sürdürmektedir. Fakat evlilikleri, aralarındaki toplumsal mesafeyi kaldırınca, Katharina’nın, kocasının olumlu ve doğrudan nezaketsizliğine katlanmaktan başka çaresi kalmamıştır.
Pragmatics, as a sub-field of linguistics, requires social, situational and textual contexts to understand language in use in certain speech events. Moreover, gender is a defining factor in pragmatics that shows interlocutors’ limits, capacities and roles in society. This present paper aims to demonstrate how Jonathan Culpeper’s Impoliteness Strategies are adopted by Petruchio and Katharina, the two main characters in The Taming of the Shrew and demonstrate their values, relationship and linguistic impoliteness from a pragmatic perspective with a discourse analytic approach. Gender roles in the play determine how the female and male characters communicate and employ impoliteness strategies according to traditional gender roles. The play deals with a patriarchally enforced marriage and gender roles determined by the patriarchy. The selected dramatic extracts show that Katharina, a socially inappropriate and defiant female protagonist, attacks Petruchio, her suitor, with positive impoliteness, while Petruchio keeps employing positive politeness. However, their marital bond obliterates the social distance between them. Katharina has no choice but to face her husband’s positive and bald on record impoliteness to find peace towards the end of the play.