YÜRÜMEK VE DÜŞÜNMEK ÜSTÜNE: F. NIETZSCHE’NİN “KENDİNİ KEŞFETME” SERÜVENİ

Author :  

Year-Number: 2024-70
Yayımlanma Tarihi: 2024-07-05 10:48:32.0
Language : Türkçe
Konu : Felsefe
Number of pages: 1-23
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Yürümek sözcüğü hem gerçek anlamı hem de metaforik anlamıyla pek çok disiplinin ilgi alanına girmiştir. Yürümek ya da yolda olmak teması gerek felsefenin mahiyeti gerek insan varoluşunun eksikliği gerekse birçok filozofun birer gezgin/yürüyüşçü olmasıyla felsefenin de temel ilgi konularından biri olmuştur. Filozoflardan bazıları disiplinli yaşam, sağlık gibi nedenlerle yürürken bazıları ise açık ortamlarda ve koruluk alanlarda yürüyerek ders vermiş yürüyerek düşünmüşlerdir.  Pythagoras ve Aristoteles vb. Antik Yunan düşünürleri koruda öğrencileriyle gezintiye çıkarak fikir üretmişlerdir. Yürüyerek düşünen filozoflar arasında Nietzsche özel bir konumdadır. Nietzsche yürüyerek düşünüp, düşüncelerini verimli/derinlikli kılanlardan değil, adeta yürümeksizin düşünemeyenlerdendir. Sağlık sorunları sebebiyle uygun iklim ve temiz havaya gereksinim duyan Nietzsche hep açık alanlarda, doğada yürüyerek düşünmüş ya da düşünerek yürümüş ve kendini keşfetmeye çalışmıştır. Hareketsiz yaşamları dekadansın bir görünümü olarak değerlendiren Nietzsche atıl bir biçimde üretilen düşüncelere önem vermemiştir. Bu nedenle Nietzsche açık havada yolların bile tefekküre daldığı ıssız dağlarda ya da deniz kıyılarında yürüyerek, tırmanarak, dans ederek düşünmenin önemine değinmiştir. 

Keywords

Abstract

The word "walking" has been of interest to many disciplines, both literally and metaphorically. The theme of walking or being on the road has been one of the main topics of interest in philosophy due to the nature of philosophy, the lack of human existence, and the fact that many philosophers are travelers/walkers. While some of the philosophers walked for reasons such as disciplined life and health, others taught and thought on foot in open environments and wooded areas. Ancient Greek thinkers such as Pythagoras and Aristotle produced ideas by taking a walk with their students in the woods. Among philosophers who think on foot, Nietzsche occupies a special position. Nietzsche is not one of those who think by walking and make their thoughts productive/deep, but one of those who cannot think without walking.   Nietzsche, who needed a favorable climate and fresh air due to health problems, always thought or thought and walked in open spaces, in nature, and tried to discover himself. Considering sedentary lives as a manifestation of decadence, Nietzsche did not attach importance to thoughts produced in an inert form. This is why Nietzsche emphasized the importance of walking, climbing, dancing and thinking in the open air, in desolate mountains or on the shores of the sea, where even the roads are immersed in contemplation.

Keywords


                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics