Author :
Abstract
Dil, bir iletişim aracıdır. Doğal olarak da yeni bir dil öğrenmeyi hedefleyenler en kısa zamanda hedef dilde iletişim kurabilme becerisini kazanmak isterler. Öğrencinin bu gereksinimini göz önünde bulunduran ve dil öğretimini yeni bir bakış açısıyla ele alan eylem odaklı yaklaşım, yabancı dil derslerinde öğretim hedeflerinin yeniden tanımlanmasına ve ders kitaplarında değişikliklere yol açmıştır. Bu değişikliklere en çok katkı sağlayan, en önemli belge; 2001 yılında yayımlanan Diller İçin Avrupa Ortak Başvuru Metni’dir. Ortak Metin, yabancı dil öğretiminde eylem odaklı yaklaşımı benimsemekle birlikte, müfredat, ders kitapları, sınav formatları ve ayrıca dersin içeriği gibi pek çok bileşeni de etkiler. Bu durum hazırlanan kitapların ve yardımcı materyallerin gözden geçirilmesinin yanı sıra dört temel dil becerisi ve dil bilgisi öğretimine de farklı bakış getirmiştir. Bu çalışma, Türkçe ders kitaplarındaki dil bilgisi konularının ünitelere göre dağılımını tespit etmek, dil bilgisi öğretiminin nasıl ele alındığını belirlemek ve konu sıralanışında tutarlılık ve tutarsızlıkları tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada, Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde kullanılan “İstanbul Yabancılar İçin Türkçe Ders Kitabı Seti”, “İzmir Yabancılar İçin Türkçe Ders Kitabı Seti”, “Yeni Hitit Yabancılar İçin Türkçe Ders Kitabı Seti”, “Yedi İklim Türkçe Ders Kitabı Seti” ve “Türkisch- Lehrbuch für Anfänger und Fortgeschrittene” olmak üzere beş kitap seti inceleme konusu olarak ele alınmıştır.
Keywords
Abstract
Language is a means of communication. Naturally, those who aim to learn a new language wish to acquire the ability to communicate in the target language as soon as possible. The action-oriented approach, which takes into account the learner's need and addresses language teaching from a new perspective, has led to the redefinition of teaching objectives in foreign language courses and changes in textbooks. The most significant document contributing to these changes is the Common European Framework of Reference for Languages (CEFR), published in 2001. In addition to adopting an action-oriented approach in foreign language teaching, the CEFR also affects many components such as curricula, textbooks, exam formats, and the content of lessons. This has brought a new perspective not only to the review of textbooks and supplementary materials but also to the teaching of the four basic language skills and grammar.
This study aims to identify the distribution of grammar topics across units in Turkish textbooks, to determine how grammar teaching is addressed, and to identify any consistencies or inconsistencies in the sequencing of topics. The study will focus on five textbook sets used in teaching Turkish as a foreign language: “Istanbul Turkish Coursebook Set for Foreigners,” “Izmir Turkish Coursebook Set for Foreigners,” “Yeni Hitit Turkish Coursebook Set for Foreigners,” “Yedi İklim Turkish Coursebook Set,” and “Türkisch-Lehrbuch für Anfänger und Fortgeschrittene.
Keywords:: Teaching Turkish to Foreigners, Course Book, Grammar Teaching
