Author :
Abstract
20. yüzyılda sanatçı, eser ve izleyici arasındaki bağ farklı dinamiklerle ilerlemiştir. Bu değişimlerin temeli, 19. Yüzyılda başlayan sanayileşme sürecine dayanmaktadır. Modern öncesi dönemlerde değer gören eser estetiği, modern sanat akımları ile yerini fikir estetiğine bırakmıştır. Dolayısıyla sanatçı, eserlerini anlam ve fikir bakımından sorgulamaya iterek izleyiciyi esere davet etmiştir. Bu araştırmada, çağdaş sanatta sunum biçimlerinin değişimi ve bu değişimlerin sanatçı, eser ve izleyici üzerindeki etkileri incelenmiştir. Modernizmdeki renk kullanımının, çağdaş sanatta teknoloji ile harmanlanarak ışık ve enstalasyon sanatı ile olan bağlantısı ele alınmıştır. Araştırmanın kapsamı, Modernist renk kullanımı hakkındaki Fovist sanatçı Maurice de Vlaminck ile başlamıştır. Rengin soyut ve kavramsal anlamda kullanımına örnek olarak Robert Delaunay ile devam etmiştir. Çağdaş sanatta ışık ve rengi etkileşimli sunumlarla kullanan Olarful Eliasson ve Refik Anadol ile sınırlandırılmıştır. Araştırmanın problemleri şu şekilde sıralanabilir: Modern sanatta sunum biçimlerinin değişimi izleyici-eser iletişimini nasıl etkilemiştir? Modernizmdeki renk kullanımı ile çağdaş sanattaki ışık kullanımının kavramsal anlamda bir temeli var mıdır?
Keywords
Abstract
In the 20th century, the bond between artist, work and audience progressed with different dynamics. The basis of these changes is based on the industrialization process that started in the 19th century. The aesthetics of works, which were valued in pre-modern periods, were replaced by the aesthetics of ideas with modern art movements. Therefore, the artist invited the viewer to question his works in terms of meaning and idea. In this research, the changes in presentation styles in contemporary art and the effects of these changes on the artist, work and audience were examined. The use of color in modernism, blended with technology in contemporary art, and its connection with light and installation art are discussed. The scope of research began with the Fauvist artist Maurice de Vlaminck on the Modernist use of color. He continued with Robert Delaunay as an example of the use of color in an abstract and conceptual sense. It is limited to Olarful Eliasson and Refik Anadol, who use light and color with interactive presentations in contemporary art. The problems of the research can be listed as follows: How has the change in presentation styles in modern art affected the audience-work communication? Is there a conceptual basis for the use of color in modernism and the use of light in contemporary art?
