Author:
Abstract
Sanat dallarının birbiri ile olan etkileşimleri geçmişten günümüze devam etmektedir. Bu etkileşim gitgide sanatların iç içe geçtiği, birbirleriyle kesiştiği bir yapıya dönüşmüştür. Kendinden önceki sanat dallarının biçimsel ve içeriksel özelliklerini taklit eden, uygulayan ya da yorumlayan sanat dalları, kendi yapılarına ve dillerine uygun hale getirdikleri bu özellikleri teknik ve kuramsal çerçevede ele almışlardır. Günümüzde sinema kültürü, toplumun her kesimi tarafından benimsenmiştir. Sinemayı diğer sanat dallarından ayıran özelliği, tümel yapısı sayesinde farklı sanat disiplinlerini, kendi sanat yapısının süzgecinden geçirip, izleyiciye farklı deneyimler sunabilmesidir. Dolayısıyla görüntü ve sesten oluşan yapısı sayesinde diğer sanat dallarıyla hem kesişmekte hem de ayrılmaktadır. Şüphesiz sinematografinin yol arkadaşlarından biri de resimdir. Önce fotoğraf, ardından sinema için estetik çerçevede yol gösterici olan resim ile sinemanın işbirliği, geçmişten günümüze farklı deneyimleri de ortaya koyarak devam etmektedir. Şüphesiz bu iki sanatı sürrealizm çerçevesinden sinemada yorumlayan Luis Bunuel, bu işbirliğini beyaz perdeye en iyi yansıtan yönetmenlerden biri olmuştur.
Keywords
Abstract
The interactions of the art branches continue from day to day. This interaction is gradually transformed into a structure where the arts intertwine with each other. The arts imitates, implements, or interprets the formal and contextual features of previous arts branches, taking them in technical and theoretical contexts, which they have adapted to their own structures and tongues. Today, cinema culture has been adopted by every segment of society. The distinguishing feature of cinema from other branches of art is that it allows different artistic disciplines to pass through the strait of their own artistic structure and offer different experiences to the viewer. Therefore, thanks to its image and chestnut-like structure, it intersects and separates with other art branches. No doubt one of the companions of the cinematographer is the picture. The cooperation between the picture and the cinema, which first leads to photography and then to the aesthetic frame for the cinema, continues by presenting different experiences from the past. Undoubtedly, Luis Bunuel, who interprets these two films in the cinematic context of surrealism, has become one of the best directors of this collaboration on the white background.