Author:
Abstract
Hüseyin Su, 1980 sonrası Türk öykücülüğünde, insana sade yaşayışı ve iyimserliği içinde bakan önemli adlardandır. Başlığımız olan taşra tasavvuru, Türk öyküsünde farklı kategoriler üzerinde işlenmiş ve kendi gerçekliğinden ziyade yazarın bakış açısına bağlı kalınarak dile getirilmiş bir temadır. Onun öykülerindeki taşra ise geniş kitlenin hafıza bölgelerinde derin kökleri olan bir birikimin yaşayışına tanıklık eder. Bu yazıda, yazarın Gülşefdeli Yemeni, Ana Üşümesi, Aşkın Hâlleri adlı kitaplarındaki taşra anlatımı, insan ve mekân ilgileri üzerinden taşra ve huzur, taşra ve şehir arasında kalış, taşra ve aşk başlıkları etrafında irdelenecektir. Onun öykülerinde taşra, çoğu kez huzura denk düşen bir anlam çerçevesi içinde sunulmuştur. Şehir ise tedirgin edici yer imajıyla uzak tutulmuştur.
Keywords
Abstract
Hüseyin Su, is one of the important names in after 1980' Turkish Storytelling as he sees human's simple life and goodness. Country envision is a theme in Turkish storytelling in which diffrent categories had used on it and helds to writer's perspective more than it's reality. In his stories country testifies large masses memory region simple and a accumulation which has deep roots. In this writing, writer's "Gülşefdeli Yemeni, Ana Üşümesi, Aşkın Hâlleri" country expression of the named books will be analyzed around human and place interest over country and peace, stucking between country and city, country and love titles. In his stories country, presented as something peaceful by many times. City, had been hold of with the image of worrisome place.