Author:
Abstract
Erken yaşta evlilikler, on sekiz yaşın altında evlendirilen kişinin bir yetişkin seviyesinde düşünebilme ve yaşayabilmesi için gerekli fiziksel ya da ruhsal olgunluğa ulaşmadan gerçekleştirdiği evlilik olarak tanımlanmaktadır. Bu yaştaki evlilikler gelişmemiş ve gelişmekte olan ülkelerde daha çok olduğu gibi Türkiye’nin de önemli bir sorunu olarak ele alınmaktadır. Her iki cinsiyet içinde büyük sorunlara yol açan erken yaş evlilikleri kız çocuklarını daha fazla etkilemekte ve bu evliliklerin önlenmesi beraberinde meydana gelecek adölesan gebeliklerinde önlenmesinde büyük rol oynamaktadır. Çocuk yaşta aile ve çocuk sorumluluğu alma, eğitimin yarıda kalması, meslek sahibi olamama gibi çok boyutlu sorunlarla karşı- karşıya kalan bu evlilikler, çözümünde de çok boyutlu bir çaba gerektirdiğini göstermektedir. Bu nedenle erken yaş evliliklerin önlenmesinde uluslararası yasalar bağlamında hükümetlere, oluşturulması gereken sivil toplum kuruluşlarına daha fazla sorumluluklar yüklenmektedir. Bunun yanı sıra hemşirelerinde bu gruplara ulaşarak neden ve sonuçlarını analiz ederek, bakım ve sosyal destek hizmetlerini düzenleyerek, ailelere rol gösterici birey görevlerini taşımalarını gerektirmektedir.
Keywords
Abstract
Early marriages are defined as the marriage that a person who has been married under the age of eighteen fulfills the physical or spiritual need to be able to think and live at an adult level. As this marriage age in developed and developing countries is more widely discussed in Turkey is also an important issue. Premature marriages that cause major problems in both genders affect girls more and play a major role in the prevention of these marriages in their adolescent pregnancies. These marriages, faced with multidimensional problems such as taking responsibility for family and child in childhood, being in education and being unable to be a profession, also show that multidimensional effort is needed to solve this problem. For this reason, in the prevention of premature marriages, governments in international law have more responsibilities for NGOs that need to be formed. In addition to this, nurses need to reach these groups and analyze their causes and consequences, organize care and social support services, and carry out their role as role-playing individuals.