Author:
Abstract
Klasik Türk şiiri geleneğinin eleştirilen yönlerinden; sürekli tekrar eden imgeler, her tarafı birbirine cevap veren kapalı bir âlem oluşu, sınırlı semantik alanı ve geleneğin belirlediği sınırlı bir alanda gelişen şiir anlayışı esas itibariyle iki açıdan üzerinde tekrar düşünülmesi gereken bir durumdur: İlki, böyle sınırlı ve sürekli yinelemelerin olduğu bir alanda şairlerin özgünlüğü nasıl yakaladığı; ikincisi, daha önemlisi, bu durumun şair ile okuyucu/dinleyici arasındaki iletişimde etkisi olup olmadığıdır. Klasik Türk şiirindeki bu sınırlılık, aynîlikler, tekrarlar belli bir gönderge alanı ve sınırları belli bir semantik alan oluşturmuştur. Bu durum ise şâir ile –bu alana hâkim- okuyucu arasındaki iletişimi kolaylaştırıcı bir etkiye sahip olduğu söylenebilir. Dolayısıyla bu şiir geleneğinde, şairin oluşturduğu çağrışım alanında mananın izini sürmek, onun kastını bulmak, gizlediği duyguya ortak olmak, bu manada “duygu birliği” sağlamak" daha kolaydır, denilebilir.
Keywords
Abstract
One of the criticized aspects of the tradition of the Classical Turkish Poetry is its constantly repeating images, perpetually recurrent symbols and its being a closed universe each of which sides responding to each other and the restricted semantic space and the traditionally-determined poetry perception developed in a limited area all of which are essentially the cases that must re-thought from two perspectives. The first is how poets can acquire originality in a field where there are such limited and continuous repeats; the second one, which is more vital in our discussion, whether this case is influential in the communication between the poet and the reader/listener. These limitations, similarities, repetitions in the Classical Turkish Poetry have created a certain semantic field with a certain referent area and boundaries. This can be said to have a facilitating effect on the communication between the poet and the reader who has the basic knowledge about the field. Accordingly, in this poetry tradition, to trace the meaning in the connotation area that the poet creates, to find what s/he has intended, to share the feelings s/he conceals and in this sense, acquire a unity of thought and emotion can be said to be much easier.