Author:
Abstract
Divan edebiyatı şairlerinin şahıslara, gruplara ve topluluklara karşı kin, öfke ve nefretlerini yansıttıkları hicviyeler tarih ve edebiyat araştrmacıları açısından oldukça önemlidir. Toplumu aynası konumunda olan şairler bu eserlerinde kişilerde, toplumda ve devlet işleyişinde oluşan aksaklıklardan bahsetmişlerdir. Bunlardan bahsedereken de zaman zaman edebî üslubun dışına çıkarak eserlerinde duydukları kin ve nefretle doğru orantılı olarak küfüre başvurmuşlardır. XVIII.yüzyılda Osmanlı Devleti’nin askerî ve siyasî alanda geçirmiş olduğu buhranlar XVII.yüzyıldaki gibi devam etmiş ve bunun doğal bir sonucu olarak da yaşanan buhranlar halka aksetmiştir. XVII.yüzyıldan itibaren toplumda görülen rüşvet, iltimas, iftira atma gibi toplumda görülen aksaklıklar bu yüzyılda daha da fazla artmıştır. XVIII.yüzyılın önemli şairlerinden olan Sünbülzâde Vehbî, Eski Zağra’da Kadı Naibliği görevinde bulunan Cafer Çelebi’ye yazmış olduğu bu hicviyyesinde de yolsuzluklardan ve rüşvetten bahsetmiş, Cafer Çelebi’ye duymuş olduğu kin ve nefret dolayısıyla da eserinde küfüre de başvurmuştur. Tarafımızca tanıtılan bu çalışma Sünbülzâde Vehbî’nin divanında yer almayan bir hicvidir. Ayrıca eser Sünbülzâde Vehbî’nin şiirlerinde küfür ettiğini ve müstehcen ifadelere yer verdiğini gösteren ilk bilimsel çalışmadır.
Keywords
Abstract
Satires that reflect Divan literature poets' hatred, anger and hatred towards individuals, groups and communities are very important for history and literature researchers. The poets whose societies are in the same position talked about the disruptions in their work tell us people, societies, and the state of the disruptions that occurred in the process. From time to time they have been out of literary style and resorted to swearing in proportion to their anger and hatred in their works. In the XVIIIth century, the Ottoman state's military and political crisis continued as in the XVIIth century and the crises that live in it as a natural result reflect the public. From the XVIIth century onwards bribery, favoritism and slander have been increasing in this century. It is the most important species that these defects seen in the society are explained to the individuals by subtraction is satirical. Sünbülzâde Vehbi, who is one of the important poets of XVIII. Century, wrote this poem to Cafer Çelebi who was in charge of Naib in Eski Zağra, spoke of corruption and bribery. Due to the anger and hatred that Cafer Çelebi had heard, he also resorted to swearing in his work. This work which is introduced by us is a satirical narrative that does not take place on the divan of Sünbülzâde Vehbi. In addition, the work is the first scientific work that shows that Sünbülzâde Vehbi is cursing in his poems and contains obscene expressions.