Author:
Abstract
Din ya da Latin kökenli religion günümüzde geçmişe ait, ya da değersiz bir şey olarak kabul görmüyor. Bazı düşünür ve felsefecilerin söylediği gibi, din modern çağa ve felsefeye, özellikle de din felsefesine geri geldi. Bu günlerde dinin yeniden –gelişi diye adlandırılan bir şeyi fazlaca duyar ve izler olduk. Bu yazıda, Derrida’nın din, theology ve negatif teoloji hakkında yazılmış olan Faith and Knowledge: The Two Sources of “Religion” at the Limits of Reason Alone makalesini değerlendireceğiz. Din hakkına Derrida’nın metinlerindeki dini ve teolojik kuramsal yapıyı anlamaya çalışacağız. Derrida’nın metinlerinde din ve teolojik dini düşünce, dini ve dini hayat ve düşüncenin geri geldiğini ileri sürer. Derrida’ya göre din “İbrahimi olandır” ve “İbrahimi olan da dinin koşuludur.” Buna göre din geri geldi mi ya da yeniden geldi mi?
Keywords
Abstract
Abstract DİN/Religion can no longer be regarded as an unfounded phenomenon belonging to an ancestral or dead, outmoded thing. As some thinkers and philosphers say, religion is turn to post-modern period and philosophy, especially philosophy of religion. In our days we keep hearing and showing a great deal what has been called religious re-turn. In this essay, we examine Derrida’s Faith and Knowledge: The Two Sources of “Religion” at theLimits of ReasonAlone has written on religion, theology and negative theology. We attempt to comprehend the theoretical construction of religious and theological in Derrida’s text on religion. Religion and teological religious thought in Derrida’s texts famously assert that religion and religious life and though is turn. According to Derrida, “religion is the Abreahamic” and the “Abrahamic is also the condition of religion.” Accordinly, Does Din/religion come back, or turn, re-turn?