Author:
Abstract
Adkırımı kavramı, bir politik otorite tarafından etnik, kültürel, dinsel ya da ulusal azınlık grubu mensuplarına ait doğma adların sistematik olarak zorla yok edilmesi uygulamasını tanımlamaktadır. Yirminci yüzyılda Avrupa’da adkırımının en belirgin ve hızlandırılmış örneği, sosyalist Bulgaristan’da yerli ulusal Türk azınlığı mensupları üzerinde uygulanmıştır. 1984-89 döneminde sosyalist Bulgar politik otoritesi, adkırımını ‘soya dönüş süreci’ adıyla uygulanan zorla Bulgarlaştırma kapsamında gerçekleştirmiştir. Makalede sosyalist Bulgaristan’da adkırımına karşı Türklerin gösterdiği tepki ve direniş kalıpları, 1984-89 dönemine odaklanılarak keşfedilmeye çalışılmaktadır. Makalede gözlem ve görüşmelerden elde edilen birincil kaynak niteliğindeki verilerden yararlanılmaktadır.
Keywords
Abstract
The term of namecide defines the systematic forcible destruction of the native names of individuals belonging to different ethnic, cultural, religious or national minorities. In the dominant literature, the namecide is known as “forcible changing names” or “renaming”. During the period 1984-1989, the Bulgarian Socialist Government carried out a massive namecide on the national Turkish minority on the scale of ethnic genocide. To legitimize this process, it calls it a “revival process”. This is the most obvious rapid method of destroying the culture of a minority in Europe in the 1980s. The article presents various aspects of the reaction of victims of the “revival process” on the basis of empirical data and information.