JAN SAUDEK, NAN GOLDIN VE CINDY SHERMAN’IN ÇALIŞMALARININ GÖRSEL ÜRETİM, ETİK VE SANAT AÇISINDAN İNCELENMESİ
Author:
Abstract
Antik Yunan’ın ortak faaliyetlerinden biri olan Sanat’ta, Sokrates’ten bahsetmeden bırakılamaz. Sokrates’e göre güzellik ve fayda birbirinden ayrılmadan sanat etiğini bina ediyordu. Bu da bize neyin güzel olduğuna ve en temelinde güzelliğin niteliğine dair yeni tartışma alanları açıyor. Antik Yunan’da adeta idealaştıralan, tanrı mitolojileri ile mistifiye edilen çıplaklık, 20. yüzyılın rönesans görmüş geçirmiş batı toplumunda yeniden etik bir sorgulamaya tabi tutulmuş, bu makalede de ele alınan Jan Saudek gibi birçok sanatçı hapse dahi atılmıştır. 20. yüzyılda Modernizm ideasının 2. Dünya Savaşı ile birlikte yerle bir olması, sanatı arkeik Yunan’ın arketiplerinden soyutlamıştır. Fakat hemen arkasından dev dalgalar halinde dünyayı saran cinsel devrim, post-modern liberal yaklaşımlar, güçlenen feminizm ve psikanaliz Yunan arketiplerini yeniden doğurmuş, yeşertmiştir. Bu makalede ele alınan 20. yüzyıl sanatçıları, tüm bu tartışmaların merkezine, hem de fotoğraf gibi sanatsal üretime çok tartışmalı bir giriş yapan, görsel sanatların ontolojisi ve gerçeğin ne olduğuna dair bitmeyecek tartışmaların odağındaki bir medyayla ister istemez girerek üzerlerine düşünülmeye değer bir retreskopi yaratmışlardır.
Keywords
Abstract
One of the common activities of Ancient Greece, cannot be left without mentioning Socrates'ideas. According to Socrates, artistic creations could only be called beautiful if they were useful and beautiful. In other words, according to him, beauty and benefit were building the ethics of art together. This opens up new areas of discussion about what is beautiful and the beauty of the most beautiful. In ancient Greece, the nudity, which was idealized. But it was subjected to an ethical questioning in the renaissance western society of the 20th century, and many artists such as Jan Saudek, who were discussed in this article, were thrown into prison. The fact that the idea of Modernism in the twentieth century, along with the Second World War, had been razed by the archetypes of the archaeic Greek. But right after the giant waves in the world, the sexual revolution, the post-modern liberal approaches, empowering feminism and psychoanalysis have re-gave birth to the Greek archetypes. The 20th-century artists discussed in this article have created a retrescope worthy of mentioning with a media that is at the center of all these debates, as well as a controversial introduction to artistic production such as photography, a media focusing on the ontology of visual arts and the controversial discussion of what reality is.