ONTOLOJİK/VAROLUŞSAL YALNIZLIK, BİRLİKTE VAROLUŞ VE KENDİNİ GERÇEKLEŞTİRME ÜSTÜNE

Author:

Year-Number: 2021-54
Yayımlanma Tarihi: 2021-10-15 13:14:24.0
Language : Türkçe
Konu : Felsefe
Number of pages: 43-76
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

İnsani varoluşun temel karakteristiklerinden birinin ontolojik/ varoluşsal yalnızlık diğerinin birliktelik olduğu söylenebilir. Yalnızlık genellikle  sosyal veya duygusal izolasyon hisleriyle ilişkilendirilir. Varoluşsal yalnızlık, yalnızlığın temel bir biçimi olarak nitelendirilir. O, sosyal ve duygusal yalnızlıktan farklıdır. Varoluşsal yalnızlık, insan varoluşunun doğasındadır. Varoluşsal yalnızlık, varoluşun doğası ile ilgili daha geniş bir ayrımın ve özellikle yaşamdaki anlam eksikliğinin bir sonucudur. Sosyal ve duygusal yalnızlık, ilişkiler ağının niteliğini geliştirerek aşılabilir. Varoluşsal yalnızlığın  ise  varoluşsal ve fenomenolojik bir yaklaşıma göre kalıcı bir çözümü yoktur. Ontolojik/varoluşsal yalnızlık,  varlığınızdaki “bütünlük eksikliği” ya da “eksik hissetme” olarak tanımlanabilir. Bu konudaki temel yorum, ontolojik/varoluşsal yalnızlığın kişinin içsel mücadele anlarında,  güç seçimler yapmak zorunda kaldığında,   sınır durumlara yaklaşırken ve sınır durumlarındayken  ve ötekinin kaybını yaşadığında ortaya çıktığı biçimindedir. İzolasyon hissi, boşluk, anlamsızlık, terk edilmişlik ve yabancılaşma  varoluşsal yalnızlığın görünümleridir. Varoluşsal yalnızlık hem negatif açıdan hem de pozitif açıdan değerlendirilebilir. Varoluşsal yalnızlık, yaratıcı bir güç olarak yorumlanabilir.

Bu çalışmada varoluşsal yalnızlık, “otantik” bir tarzda davranmaya yol açabilecek yaratıcı bir güç olarak değerlendirilmektedir.

Keywords

Abstract

It can be said that one of the basic characteristics of human existence is ontological/existential loneliness and the other is togetherness. Loneliness,  is generally associated with feelings of social or emotional isolation. Existential loneliness is characterised as a basic form of loneliness. It differs from social and emotional loneliness.  Existential loneliness is inherent in human existence. It is the result of  a broader seperation  related to the nature of existence and, in particular, a lack of meaning in life. Social and emotional loneliness can be overcome by improving the quality of the network of relationships.  Existential loneliness, on the other hand, has no permanent remedy according to the existential and phenomenological approach. Ontological/existential loneliness is defined as a lack of integrity or feeling lacking in your being. The basic interpretation is that ontological/existential loneliness emerges when one is in moments of inner struggle, when one is forced to make difficult  choices, when one is approaching and is in limit situations, and when one is experiencing the  endless loss of the other.  Feeling of  isolation, emptiness, meaningless, abandonment and alienation are aspects of existential loneliness. Existential loneliness can be evaluated  both negatively and positively. Existential loneliness can be  interpreted as a creative force.

In this study, existential loneliness is valued as a creative force that may lead to act in an authentic manner.

Keywords