ÖRGÜTSEL YABANCILAŞMA İLE ÖRGÜTSEL SESSİZLİK ARASINDAKİ İLİŞKİ: GENÇLİK HİZMETLERİ VE SPOR İL MÜDÜRLÜĞÜ ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA
Author:
Abstract
Bu çalışmanın amacı örgütsel yabancılaşma ve örgütsel sessizlik arasında anlamlı bir ilişkinin olup olmadığını ortaya koymaktır. Örgütsel yabancılaşma ve örgütsel sessizliğin yaş, cinsiyet, eğitim, medeni durum, kıdem gibi çeşitli demografik özelliklere göre farklılaşıp farklılaşmadıklarının tespit edilmesi ve örgütsel yabancılaşmanın genel ve alt boyutlarıyla örgütsel sessizlik arasındaki ilişkileri belirlemektir. Bu araştırmada nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmaya söz konusu olan veriler esnek çalışmanın olduğu pandemi döneminde anket yöntemi ile Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü çalışanlarına gönüllülük esasına göre yüz yüze uygulanarak elde edilmiştir. Araştırmada demografik özelliklere göre çalışanların örgütsel yabancılaşma ile örgütsel sessizlik algıları arasında farklılık görülmemiş olup, örgütsel yabancılaşma ile örgütsel sessizlik arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki görülmüştür. Spor işletmelerinde ya da kurumlarında çalışan yöneticiler örgütsel yabancılaşmayı engellemek amacıyla çalışanlarla olan ilişkileri daha profesyonel bir boyutta ilerletmeleri çalışanların aidiyet duygularının geliştirecek ve çalışma ortamlarından uzaklaşmalarını engelleyecek çalışma modelleri geliştirerek çalışanların beklentilerini karşılamalı ve onların da örgütün karar alma mekanizmalarına etkin bir şekilde katılmaların sağlayarak sessiz kalmalarının önüne geçmelidirler.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to reveal whether there is a significant relationship between organizational alienation and organizational silence. It is to determine whether organizational alienation and organizational silence differ according to various demographic characteristics such as age, gender, education, marital status, seniority, and to determine the relationships between general and sub-dimensions of organizational alienation and organizational silence. Quantitative research method was used in this study. The data in question were obtained by applying face-to-face survey method to the employees of the Provincial Directorate of Youth and Sports, on a voluntary basis, during the pandemic period when flexible working was available. According to demographic characteristics, there was no difference between organizational alienation and organizational silence perceptions of employees, and a positive and significant relationship was observed between organizational alienation and organizational silence. Managers working in sports enterprises or institutions should improve their relations with employees in a more professional dimension in order to prevent organizational alienation, develop working models that will improve employees' sense of belonging and prevent them from leaving their working environment, meet the expectations of employees, and prevent them from remaining silent by effectively participating in the organization's decision-making mechanisms. they must pass.