Author :
Abstract
Bu çalışmanın ana amacı, Cumhuriyet Devrimleri’nden laikliğin, Türkiye’de kendisini “laik” olarak tanımlayanların uygulamalarıyla radikalleştirilmesi sonucu, daha 1929 yılında “Beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız, bu kâfidir.” diyen Mustafa Kemal’in şahsının nasıl bir nevi “İlah Atatürk”e dönüştürüldüğünü; görüşlerinin, düşüncelerinin ve belki de en önemlisi hayallerinin nasıl bir tür “dinî dogma” haline getirildiğini ve sonuçta Mustafa Kemal’in nasıl tüketilmeye başlandığını tartışmaktır. Bu amaca varmak için, olan ve aslında olması gereken değil, yaratılan, kurgulanan, tasavvur ve tahayyül edilen Mustafa Kemal konu edilerek, ‘Radikal Kemalistler’in teklik ve biriciklik yaklaşımlarıyla Mustafa Kemal’in nasıl doğaüstü, neredeyse tanrısal bir güç haline getirildiği, O’nu bu ilahlaştırmanın, bu dogmatik kabullenmenin ve O’na bu ilahî teslimiyetin nedenleri ve bu anlayışın bugüne değin Mustafa Kemal’e verdiği zararlar, “Radikal Kemalizm” olgusu temelinde irdelenecektir. Sonuç olarak da, genel değerlendirme ve öneriler kapsamında konu bağlanacaktır.
Keywords
Abstract
The main aim of this research is to discuss how Mustafa Kemal himself, who said that “Seeing me does not necessarily mean to see my face. To understand my thoughts is to have seen me.” in 1929, was converted into a “Godlike Atatürk”, and how his ideas, thoughts, and maybe the most importantly his dreams were turned into a kind of “religious dogma”, and in essence how Mustafa Kemal was begun to get exhausted by those, who identify themselves as “Radical Secularist” in Turkey, and entail Secular Revolution radically. From another stand-point, by studying a-dreamed and newly-created-Mustafa Kemal instead of the ‘real one’ in the context of “Radical Kemalism”, this article has a purpose to analyse how Mustafa Kemal was created as a supernatural, divine power in line with singularity and unique approaches by Radical Kemalists, to examine the causes of making him godlike, accepting him dogmatically and this divinely submission to him and the great damage of this understanding to Mustafa Kemal until today.
