Bugünün anlatım ve gösteri biçimlerinin çoğunun temelini oluşturan mitler, doğadan kopmamış modern öncesi toplumlarda, topluluğun kendini geliştirmesini, tarihin sözlü olarak aktarılmasını sağlar, topluluğu ve onun içindeki insanı kendini tanımlar. Bugün mitler bu işlevlerini yitirerek, sadece biçimsel olarak karşımıza çıkmaktadır. Buna rağmen, izlediğimiz pekçok sinema ve tiyatro eseri temelini, mitlerin insanın erginlemesini ve toplumsal ya da bireysel sorun ya da kazanımların aktarılmasını üstlenen yapısından almaktadır. Bu makalede, mitlerin yüzyıllardan bugüne taşıdığı gerçek ile bugünün sanal gerçekliğinin karşılaşmasından doğan anlam yitimi ele alınmaktadır.
Myths which form the basis of many narration and performance types of today make the society improve itself and they allow the history to be handed down generations orally, they also define the society and the one himself in it. Today myths seem to lose their function in that sense and we can only see them in their sytlistic forms. In spite of this, the structure of the myths which undertakes the narrating a person's maturation and his individual / social problems or achievements underlies many cinematographic works and theatrical productions that we've seen today. In this article, the loss of meaning resulting from the encounter between the reality which myths have passed down for centuries and today's virtual reality has been discussed.