Author :
Abstract
Cümle veya tümce; bir ifade, soru, ünlem veya emiri dile getiren; kendi başına anlamlı kelimeler dizisidir. Çoğunlukla özne, tümleç ve yüklemden meydana gelir. Bazen yan cümleciklerle anlamı pekiştirilir veya genişletilir. Değişik anlamlar ifade etmek için veya vurgulanmak istenen durumu daha belirgin hale getirmek için cümle içerisinde bulunan kelimelerin yerleri değiştirilebilir. Her dilde olduğu gibi Arap dilinde de cümle içerisinde yapılan bu değişikliğe takdim veya te’hir adı verilir. Cümlenin bütün öğelerini aynı anda söylemek mümkün değildir. Cümlede bazı öğeler önce, bazı öğeler ise tabiî olarak sonra gelecektir. Takdim, normal cümle düzeninde sonra gelmesi gereken bir öğeyi öne almak; te’hir ise önce gelmesi gereken bir öğeyi sonraya bırakmaktır. Bu çalışmada cümledeki takdim veya te’hirin nahiv (gramer) açısından ne gibi anlamlar ifade ettiği çalışılacaktır.
Keywords
Abstract
Sentence is a series of meaningful words of its own expressing an expression, question, exclamation, or command. Mostly comes from the subject, the complement and the predicate. Sometimes the semantics are reinforced or expanded by clauses. The words in the sentence can be changed to express different meanings or to make the situation to be emphasized more specific. As in every language, this change in the Arabic sentence is called presentation or te'hir. All the elements of the sentence is not possible to say at the same time. In sentence, some items comes firstly, then comes some items. Presentations (Takdim) is getting an item before that must be come later in normal sentence order; postponement is to getting an item later that must be come before. In this study, the meaning of the presentation and the meaning of te'hir in terms of nahiv (grammar) will be studied.
