Author :
Abstract
İslamiyet’in Karahanlılar devrinde X. yüzyıldan itibaren Türk milleti arasında hızla yayılmasından sonra Kur’ân-ı Kerîm, Türk diline tercüme edilmeye başlanmış ve gerek satır arası gerekse tefsirli pek çok tercüme eser ortaya konmuştur. Bununla birlikte Kur’ân’ın tamamının tercüme edilmediği, yalnızca belirli bazı sure veya dualara ait tercüme ya da tefsirlerin olduğu çok sayıda eser de bulunmaktadır. Tüm bu tercüme faaliyetlerindeki esas gaye, Arapça bilmeyenlerin henüz yeni kabul edilen dinin kutsal kitabını kolayca anlamasını sağlamak ve insanlara dine ait esasları aktarmaktır. İşte bu sebeple, oluşturulan eserlerde halkın anlayabileceği sade bir dil kullanılmış, öğreticilik vasfı ön planda tutulmuştur. Burada ele alınıp incelenecek olan eser, Fatiha ve İhlas sureleri ile Âyete’l-Kürsî’ye ait tercüme ve tefsiri içerir. İstanbul Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü’nde 129/1 numarayla kayıtlı olan ve bir mecmua içinde bulunan eserin müstensihi ve istinsah tarihi hakkında herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Çalışmada giriş kısmından sonra incelenen eserin ses ve şekil özellikleri hakkında bilgi verilmiş, metin transkripsiyon alfabesine aktarılarak sözlüklü dizini hazırlanmıştır.
Keywords
Abstract
The Koran began to be translated into the Turkish language and numerous translation works in which interpretations were placed between lines and or works with interpretations were created following the rapid spread of Islam among Turks during the Karakhanid State period as from the 10th century. However, there are also numerous works in which Koran is not translated completely but which include translations or commentaries of only certain chapters or prayers. The main objective in all these translation works is to facilitate for those who do not speak Arabic to understand the sacred book of the newly embraced religion and convey the principles of the religion to the people. To this end, a simple language that the people can comprehend was used in the created works and the qualification of teaching was given prominence. The work to be discussed and examined here includes translation and interpretation belonging to chapters named Fatiha and İhlas and the prayer named Âyete'l-Kürsî in the Koran. No information is available as to the scribal and the date of script of the work which is registered under number 129/1 and which is included in a mecmua at Istanbul University Research Institute of Turkology. Information as to the sound and form features of the examined work is provided following the introduction section of the work and the text was transcribed to the transcription alphabet and index with dictionary was prepared.
