Klasik gitar repertuarı içerisinde düzenlemeler geniş yer tutmaktadır. Klasik gitar tarihinin altın çağlarından biri olan Romantik Dönem içerisinde hareketlenmeye ve gelişmeye başlayan düzenleme çalışmaları, Andreas Segovia’nın (1893-1987) eşsiz çalışmaları ile doruk noktasına ulaşmıştır. Bu girişimler bestecilerin bu çalgıyı daha yakından tanımaları ve gitara yönelmeleri konusunda da teşvik edici olmuştur. Sözü edilen çalışmaların bir başka katkısı ise gitar yorumcularının bu çalgı aleti için eser yazmamış birçok besteciye ait kompozisyonları yorumlama ve müzikal olarak tanıma fırsatı bulmuş olmalarıdır. Gomidas Vartabed bu bestecilerden biridir. Tamamı 21. yy’da gerçekleşmiş az sayıda klasik gitar düzenlemesi ile bu repertuara dâhil en yeni besteciler arasındadır. Bu çalışmada Gomidas Vartabed’in hayatı ve yaratıcılık portresi incelenmiş, müzikal çalışmaları sunulmuştur. Gakavi Yerkı ve Yerginkn Ambel A isimli eserlerin klasik gitar düzenlemeleri düzenlemecinin ve bestekârın yaklaşımları üzerinden analiz edilmiştir. Eserlerin eşlik partileri ve melodileri ile klasik gitar düzenlemeleri arasındaki bağlantılar tartışılmıştır.
The classical guitar repertoire has a wide place of arrangements. During the Romantic Era, which was one of the golden ages of classical guitar history, the approaches of arrangements started to develop and reached its peak moment with the unique works of Andreas Segovia (1893-1987). These works also encouraged the composers to get to know this instrument better and to turn their interests to the guitar. Another contribution of these works is that the classical guitar performers have had the opportunity to interpret and practice the compositions of many composers who have not written any pieces for this instrument. Gomidas Vartabed is one of these composers. It is among the newest composers included in this repertoire his other limited classical guitar arrangements that took place in the 21st century. In this study, the life and creativity portrait of Gomidas Vartabed is examined and its musical works are presented. The woks called Gakavi Yerkı and Yerginkn Ambel A were analyzed by the composer and the arranger's approaches. The links between the original scores and the classical guitar arrangements are discussed.