Author :
Abstract
Bu makalede, IX. yüzyıldan itibaren ortaya çıkan ve XI. yüzyıldan itibaren de tarikatlar adı altında faaliyet göstermeye başlayan tasavvuf, kısaca “İslâm’ın zâhir ve bâtın hükümleri çerçevesinde yaşanan manevî ve içsel hayat tarzı” olarak tanımlanmaktadır. Tarikat ve tekke vasıtasıyla teşkilatlanan tasavvuf, insan topluluklarının maddî ve manevî bakımdan terakkilerinde âdeta lokomotif görevi görmüştür. Aynı zamanda bir halk hareketi de olan tasavvuf, farklı yaklaşımlarıyla ayrışarak, kurmuş olduğu tarikat ve tekkeler vasıtasıyla hem fert hem de toplum plânında çok mühim hizmetler ifa etmiştir. Bu yapısıyla hemen her devirde genç-yaşlı, âlim-cahil, zengin-fakir, şehirli-köylü hemen her kesimden insanı bünyesinde eritip kaynaştırarak, onları aynı mefkûreye gönül veren Türk Milletini “İslâm Ahlâk Milleti” haline getirerek tüm dünyada Allah İsmini yayma konusunda gönüllü bir er haline getirmiştir.
Keywords
Abstract
Mysticism, briefly “spiritual and inherent life style of Islam within the limits of the apparent and confidential terms”, that emerged in 9th century and active under the name of sects since 10th century was defined in this research. This mysticism which organized by means of sect and lodges led moral and financial advancement of human communities. Mysticism as a civil commotion separated by different approaches and performed many significant duties via sect and lodges in terms of community and units at the same time. This structure of mysticism combined people from every walk of life; young and old, rich and poor, urban and rustic that are parts of Turkish nation and turned them into “Islam Ethics Nation” to obtain volunteers spread the name of Allah all over the world.
