İslam dininde Kur’an-ı Kerim’den sonra en önemli kaynak sünnettir. Bundan dolayı gerek sahâbiler gerekse ondan sonra gelen tabiîn ve tebe-i tâbiîn hadislere çok önem vermişler ve onları bize sağlam bir şekilde aktarmak için var güçleriyle gayret göstermişlerdir. Hadis ilmi açısından önemli sayılan hicrî ilk yıllarda yaşamış, hadislerin nakledilmesi ve anlaşılmasında rol oynamış olan âlimlerin hayatları son derece önemlidir. Bu nedenle ilk dönem hadisçilerin hayatlarının araştırılıp ilim dünyasına kazandırılması gerekmektedir. İslam coğrafyası fetihlerle birlikte çok kısa bir sürede hızlıca genişlemiş ve birçok ülke İslam hâkimiyetini kabul ederek Müslüman olmuştur. Endülüs’ün fethinden sonra Müslümanların orada inşa ettikleri medeniyette Şamlılar büyük rol oynamıştır. Bu Şamlılardan birisi de Muaviye b. Salih’tir. Çalışmamızda Hz. Peygamber’in hadislerinin Şam’dan Endülüs’e aktarılmasında büyük emeği olan tabiîn dönemi âlimlerinden Muaviye b. Sâlih’in hayatı ve hadis ilmindeki yeri araştırılmıştır.
The most important source after the Quran is Sunnah. Therefore, the Sahaba and their Followers ( al-Tabiun and Tabi’ Al- Tabi’in) attached to a great importance to the hadiths and they tried to transfer them to us in the right way with their all power. The scholars lifes who lived in the first years of the hegira that considered important for the hadith scholarship and who had a role in the transmission and the understanding of the hadiths are extremely important. So, the first term scholars life should be researched and gained to the world of the science. The Islamic geography rapidly expanded in a short time and many countries became Muslims by accepting the Islamıc domination. After the conquest of Andulucia, the scholars of Damascus played a major role in the civilization that Muslims built. One of the Damascus is Muawiye b. Salih. In our study, Muawiye b. Salih’s life and the place in Hadith science, which had contributed to the transfer of the hadith of the Prophet from Damascus to Andalucia, were investigated.