BİR SAYGUN KESİTİNDE MAKAM SOYUTLAMALARI

Author :  

Year-Number: 2020-46
Language : Türkçe
Konu : Müzik Teorileri
Number of pages: 514-533
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Geleneksel bir malzemeden yararlanarak yeni müzik yazma gayesinde olan her bestecinin, söz konusu materyali otantik şekliyle kullanmayacağı, onun, birtakım yöntemlerle meydana getirdiği çeşitli yansımalarına, izlerine, bir başka deyişle soyutlamalarına yer vereceği açıktır. Bu durum, Ahmed Adnan Saygun’un müziği için de geçerlidir: Çokseslilikte makamları birer renk olarak gördüğü ve tampere sistem içinde serbestçe kullandığı yönündeki ifadeleri, doğal olarak Saygun müziğindeki makam soyutlamalarının art alanını teşkil etmektedir. Bu çerçevede, bestecinin Op. 34, 1. Piyano Konçertosu’nun ilk 19 ölçüsünün, ses organizasyonu bağlamında irdelendiği bu çalışma; oldukça kısa bir Saygun kesitinde “hangi makamların, nasıl soyutlandığı” ve “makam dışı ses malzemelerine yer verilip verilmediği” sorularına yanıt aramayı amaçlayan bir analiz niteliği taşımaktadır.

Keywords

Abstract

It is clear that every composer, who aims to write new music through using a traditional component, will not authentically use the material and will involve various reflections, impressions, in other words, abstractions created by some methods. This occasion also applies to the music of Ahmed Adnan Saygun: His statements that he regards the maqam as color in polyphony and uses them freely in the equal-tempered system constitute the background of the maqam abstractions in Saygun’s music naturally. Which maqams are used and abstracted in a rather short extract of Saygun? Are there any materials out of the maqam domain included? This study, which analyzes the pitch organization of the first 19 measures of Saygun’s Piano Concerto No. 1 (Op. 34), seeks answers to these questions.

Keywords


  • Akdil, S. (1987). Besteci Ahmed Adnan Saygun. T. Göğüş (Haz.). Ahmed Adnan Saygun Semineri Bildirileri: 7-8 Ocak 1987 (s. 25-27). İzmir: İzmir Filarmoni Derneği Yayınları.

  • Aracı, E. (1999). The Life and Works of Ahmed Adnan Saygun. Doktora Tezi, The University of Edinburgh, Edinburgh.

  • Aracı, E. (2001). Ahmed Adnan Saygun / Doğu-Batı Arası Müzik Köprüsü. İstanbul: Yapı Kredi

  • Arda, F. (2012). A. A. Saygun - Concerto for Piano No. 1 - Deciso (1). Erişim: 19 Mayıs 2020, YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=w62XoRbdYjs

  • Arda, F. (2014). A. Adnan Saygun - Piano Concerto No. 1 - 1st Movement - Ergican Saydam. Erişim: 19 Mayıs 2020, YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=T0kgj88tUD0

  • Bergomi, M. G. (2015). Dynamical and Topological Tools for (Modern) Music Analysis. Doktora Tezi, Université Pierre et Marie Curie, Paris.

  • Dal, M. (2019). Ahmed Adnan Saygun - Piyano Konçertosu, No. 1 (Concerto for Piano, No. 1). Erişim: 19 Mayıs 2020, YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=uCKVqh5gJHk

  • Devlet Korosu Nota Arşivi. (t.y.a). Hüzzam Saz Semaisi. Erişim: 13 Ocak 2020, http://www.sanatmuziginotalari.com/eser_detay.asp?esid=34300&esera=Saz%20Semai si

  • Devlet Korosu Nota Arşivi. (t.y.b). Döndün Mü Benden Yüzü Dönesi (Keskin Semahı). Erişim: 30 Nisan 2020, http://www.sanatmuziginotalari.com/thm/thm_eser_detay.asp?esid=2910&esera=D%D 6ND%DCN%20M%DC%20BENDEN%20Y%DCZ%DC%20D%D6NES%DD

  • Devlet Korosu Nota Arşivi. (t.y.d). Daldalan. Erişim: 16 Mayıs 2020, http://www.sanatmuziginotalari.com/thm/thm_eser_detay.asp?esid=2529&esera=DAL DALAN%20DALDALAN%20DALDAN%20A%DEA%D0I

  • Devlet Korosu Nota Arşivi. (t.y.e). Gezsem De Dünyanın Dört Bucağını. Erişim: 21 Mayıs 2020, http://www.sanatmuziginotalari.com/thm/thm_eser_detay.asp?esid=3928&esera=GEZS EM%20DE%20D%DCNYANIN%20D%D6RT%20BUCA%D0INI

  • Duygulu, M. (2018). Türkiye’nin Halk Müziği Makamları. İstanbul: Pan Yayıncılık.

  • Erdem, A. (2010). Ahmed Adnan Saygun’un Dört Piyano Yapıtına İlişkin Bir Aksak Tartı Analizi: Opus 38, 45, 47, 58. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

  • Ersan, A. (1999). “Sarı Yazma”. Kırşehirli Çekiç Ali - Kızılırmak [CD]. İstanbul: Kalan.

  • Güray, C. (2011). Bin Yılın Mirası / Makamı Var Eden Döngü Geleneği. İstanbul: Pan Yayıncılık.

  • Güvenç, F. (Mart 1982). Adnan Saygun: “Yeni Hamle, Çoksesliliğe Geçmektir…”. Hürriyet- Gösteri, 2(16), 65-66.

  • Karadeniz, İ. (2016). Bir Saygun İmzası: [3,5,3]. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

  • Karadeniz, İ. ve Berki, T. (2016). Bir Akorun Anatomisi. T. Yazıcı ve K. Gülbeyaz (Ed.). II. Uluslararası Müzik ve Dans Kongresi Bildiriler Kitabı (s. 176-184). Muğla: Müzik Eğitimi Yayınları.

  • Kutluğ, Y. F. (2000). Türk Musikisinde Makamlar / İnceleme. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

  • Manav, Ö. (2013). Ahmed Adnan Saygun. E. Işın (Ed.). Cumhuriyet: Yeni İnsan Yeni Hayat / Republic: New Individual New Life (s. 31-47). İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü.

  • Nâsır Abdülbâkî Dede. (2006). Tedkîk ü Tahkîk / İnceleme ve Gerçeği Araştırma (Y. Tura, Çev.). İstanbul: Pan Yayıncılık.

  • Repertükül. (t.y.). Pencereye Çektim Perde. Erişim: 17 Mayıs 2020, https://www.repertukul.com/PENCEREYE-CEKTIM-PERDE-Asik-Kerem-4947

  • Saygun, A. A. (1957). Piyano Konçertosu, Nr. 1, Op. 34 (El yazması)

  • Saygun, A. A. (1960). Suite, Op. 2, V. Tema con variazioni. Ankara: Devlet Konservatuvarı. (1932)

  • Saygun, A. A. (1969). Yunus Emre, Op. 26. New York: Southern Music Publishing. (1942)

  • Saygun, A. A. (1991). Yaylı Çalgılar Kuarteti, Nr. 4, Op. 77 (El Yazması).

  • Saygun, A. A. (2008a). Türk Musikisi (La Musique Turque). (İ. Gökçen, Çev.). Türk Musikisine Katkılar - Seçmeler/Külliyat (s. 147-186). Ankara: Ürün Yayınları.

  • Saygun, A. A. (2008b). Piano Concerto No. 1, Op. 34 [Bilkent Symphony Orchestra, Howard Griffiths, Gülsin Onay]. Ahmed Adnan Saygun Piano Concertos 1 & 2 [CD]. Germany: CPO. (2006)

  • Saygun, A. A. (2011). Piano Concerto No. 1 [Orchestre Colonne de Paris, Adnan Saygun, İdil Biret]. Idil Biret Archive Edition 11 - Adnan Saygun / Françaix / Alkan / Balakirev [CD]. Germany: IBA. (1958)

  • Tanju, S. (2012). Adnan Saygun’larda Çay Sohbetleri. İstanbul: Pan Yayıncılık.

  • Wilson, P. (1992). The Music of Béla Bartók. New Haven and London: Yale University Press.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics