BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENLERİNİN İŞ PERFORMANSI İLE ÖRGÜTSEL ADALET ALGILARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Bu çalışmanın amacı, beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin iş performansı ve örgütsel adalet algıları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmaya, Isparta İl genelinde resmi ve özel ilköğretim ve ortaöğretim kurumlarda görev yapan 224 beden eğitimi ve spor öğretmeninden, basit tesadüfi yöntemle seçilmiş 162 beden eğitimi ve spor öğretmeni gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada, veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, Moorman (1991) tarafından hazırlanan ve Türkçe uyarlaması Yıldırım (2010) tarafından yapılan örgütsel adalet ölçeği ve Kirkman ve Rosen (1999) ile Sigler ve Pearson (2000) tarafından hazırlanan ve Türkçe uyarlaması Çöl (2008) tarafından yapılan iş performans ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde IBM SPSS istatistik paket programı kullanılmıştır. Öğretmenlerin ölçeklerden aldıkları puanlar aritmetik ortalama ve standart sapma X±Sd olarak sunulmuştur. Ölçeklerden elde edilen puanların arasındaki ilişkiyi ortaya koyabilmek için Pearson momentler çarpımı korelasyon analizi (r) uygulanmıştır. Sonuç olarak; Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin, iş performansı ve örgütsel adalet algısı arasında negatif yönde ilişki tespit edilmiştir. Bu durum LGS ve YKS gibi önemli sınavların hazırlık aşamasında olan öğrencilerin, bu sınavlar için gerekli derslere yönelik ilgilerinin daha üst düzeyde olmasından, bunun yanında yönetici ve idarecilerin bu ders öğretmenlerine yönelik övgü ve ödüllendirmelerinin artmasından kaynaklanmaktadır. Ayrıca beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin gösterdikleri iş performanslarının karşılığında, yönetici veya idareciler tarafından yeterli düzeyde ödüllendirilmemeleri, örgütsel adalet algılarını negatif yönde etkilediği düşünülmektedir.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to examine the relationship between physical education and sports teachers' job performance and organizational justice perceptions. The universe of the researchers is 224 physical education and sports teachers working in public and private secondary and high schools in Isparta Province, and the sample group consists of 162 physical education and sports teachers. In the study, personal information form as a data collection tool, organizational justice scale prepared by Moorman (1991) and adapted in Turkish by Yıldırım (2010), and the job performance scale prepared by Kirkman and Rosen (1999) with Sigler and Pearson (2000) and adapted in Turkish by Çöl (2008) was used. IBM SPSS statistical software was used to analyze the data. The arithmetic mean and standard deviation of the scores of the teachers on the scales are presented as X ± Sd. Pearson momentum correlation analysis (r) was applied to reveal the relationship between the scores obtained from the scales. As a result, a negative relation was made firm between physical education and sports teachers' job performance and organizational justice sense. This situation arises from the fact that the students who are in the preparation phase of important exams such as LGS and YKS have a higher level of interest in the courses required for these exams, as well as the praise and reward of managers and administrators for these course teachers. In addition, it is thought that not being rewarded adequately by managers or administrators in return for their job performances by physical education and sports teachers, they negatively affect their perception of organizational justice.
Keywords
- Acar, G. (2011). Okul yöneticilerinin etik liderlik davranışlarının beden eğitimi öğretmenlerinin örgütsel adalet ve motivasyon düzeyleriyle ilişkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Akkoç, İ., Çalışkan, A. ve Turunç, Ö. (2012). Örgütlerde gelişim kültürü ve algılanan örgütsel desteğin iş tatmini ve iş performansına etkisi. Güvenin Aracılık Rolü, Yönetim ve Ekonomi, 19(1), 105-135.
- Aktaş, E. (2010). Performans değerlendirme sistemlerinin örgütsel adalet algısı üzerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Altaş, S.S., Çekmecelioğlu, H.G. (2007). İş tatmini, örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışının iş performansı üzerindeki etkileri. Öneri Dergisi, (7), 47-57.
- Aydoğan, İ. (2009). Favoritism in the Turkish educational system: Nepotism, cronyism and patronage. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 4(1), 19–35.
- Aydoğan, İ. (2012). The existence of favoritism in organizations. African Journal of Business Management, 6(12), 4577–4586.
- Babaoğlan, E., Ertürk, E. (2013). Öğretmenlerin örgütsel adalet algısı ile örgütsel adanmışlıkları arasındaki ilişki. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 87-101.
- Baş, G., Şentürk, C. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel adalet, örgütsel vatandaşlık ve örgütsel güven algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(1), 29–62.
- Bilgin, L., Taşcı, D., Kağnıcıoğlu, D., Benligiray, S., Tonus, Editör: Geylan, R.H.Z. (2004), İnsan Kaynakları Yönetimi. TC. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 1561, Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 820, Eskişehir.
- Chegini, M.G. (2009). The relationship between organizational justice and organizational citizenship behavior. American Journal of Economics and Business Administration, 1(2), 173–176.
- Cihangiroğlu, N., Yılmaz, A. (2010). Çalışanların örgütsel adalet algısının örgütler için önemi. S.Ü. İ.İ.B.F Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 10(19), 195-213.
- Colquitt, J.A., Conlon, D.E., Wesson, M.J., Porter, C., KY, N.G. (2001). Justice at the millennium. A meta-analytic review of 25 years of organizational justice research. Journal of Applied Psychology, 86, 425–445.
- Cropanzano, R., Greenberg, J. (1997). Progress in organizational justice. Tunneling through the maze. In C. Cooper and I. T. Robertson (Eds.), International review of industrial and organizational psychology, 317-372.
- Cropanzano, R., Bowen, D.E., Gilliland, S.W. (2007). The management of organizational justice. Academy of Management Perspectives, 21(4), 34- 48.
- Çelik, K., Erdem, A. R. (2012). Üniversitede çalışan idari personele göre, kayırmacılık. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, (11), 23–30.
- Çelik, M., Çıra, A. (2013). Örgütsel vatandaşlık davranışının iş performansı ve işten ayrılma niyeti üzerine etkisinde aşırı iş yükünün aracılık rolü. Ege Akademik Bakış, 13(1), 1120.
- Çıngı, H. (1994). Örnekleme Kuramı. H.Ü. Fen Fakültesi Yayınları, Ankara, 346.
- Çöl, G. (2008). Algılanan güçlendirmenin işgören performansı üzerine etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9(1), 35–46.
- Demir, E., Saatçioğlu, Ö., İmrol, F. (2016). Uluslararası dergilerde yayımlanan eğitim araştırmalarının normallik varsayımları açısından incelenmesi. Curr Res Educ, 2(3), 130
- Demircan Çakar, N., Yıldız, S. (2009). Örgütsel adaletin iş tatmini üzerindeki etkisi. Algılanan örgütsel destek bir ara değişken mi? Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,8(28), 68-90.
- Eğilmezkol, G. (2011). Çalışma yaşamında örgütsel adalet ve örgütsel bağlılık. Bir kamu bankasındaki çalışanların örgütsel adalet ve örgütsel bağlılık algılayışlarının analizine yönelik bir çalışma. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Erdem, M., Meriç, E. (2013). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin algılarına göre okul yönetiminde kayırmacılık. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi 19(3), 467–
- Eren, S.S., Hayatoğlu, Ö. (2011), Etik ikliminin satış elemanlarının iş tutumlarına ve iş performanslarına etkisi. İlaç sektöründe bir uygulama. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (14), 109-128.
- Erkuş, A., Fındıklı, M.A. (2013). Psikolojik sermayenin iş tatmini, iş performansı ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisine yönelik bir araştırma. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 42(2), 302-318.
- Folger, R., Cropanzano, R. (1998). Organizational justice and human resource management. London, Sage.
- George, D., Mallery, P. (2016). IBM SPSS Statistics 23 Step by Step: A Simple guide and reference. New York: Routledge, 112-120.
- Gözler, K. (2008). Tabii hukuk ve hukuki pozitivizme göre adalet kavramı. Muhafazakâr Düşünce, 4(15),77-90.
- Greenberg, J. (1990). Looking fair versus being fair. Managing impressions of organizational justice. Research in Organizational Behavior, 12(1), 11–157.
- Gürbüz, S., Yüksel, M. (2008). Çalışma ortamında duygusal zekâ: iş performansı, iş tatmini, örgütsel vatandaşlık davranışı ve bazı demografik özelliklerle ilişkisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9 (2), 174-190.
- İçerli, L, (2010). Örgütsel adalet. Kuramsal bir yaklaşım. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 5(1), 67-92.
- İmamoğlu, G. (2011). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel bağlılık düzeyleri ve örgütsel adalet algıları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi,
- İyigün, Ö.N. (2012). Örgütsel adalet. Kuramsal bir yaklaşım. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(21), 51-60.
- Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel yayıncılık, Ankara, 52.
- Kirkman, B.L., Rosen, B. (1999), “Beyond self-management. Antecedents and consequences of team empowerment. Academy of Management Journal, 42(1), 58–74.
- Kohli, A. (1985). Some unexplored supervisory behaviors and their ınfluence on salespeople’s role clarity, specific self esteem, job satisfaction and motivation, Journal of Marketing Research, (22), 424–433.
- Krishnan, V.R. (2002). Transformational leadership and value system congruence. International Journal of Value-Based Management, 15(1), 19–33.
- Küçükkaraduman, E. (2006). İlköğretim okul müdürlerinin etik davranışlarının incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Latham G.P., Pinder, C.C. (2005). Work motivation theory and research at the dawn of the twenty-first century. Annual Review of Psychology, (56), 485-516.
- Moorman, R.H. (1991). Relationship between organizational justice and organizational citizenship behaviors. Do fairness perceptions ınfluence employee citizenship? Journal of Applied Psychology, 76(6), 845-855.
- Özgan, H., Bozbayındır, F. (2011). Okullarda adil olmayan uygulamalar ve etkileri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (16), 66–85.
- Özutku, H. (2008). Örgüte duygusal, devamlılık ve normatif bağlılık ile iş performansı arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 37(2), 79-97.
- Polat, S., Kazak, E. (2014). Okul yöneticilerinin kayırmacı tutum ve davranışları ile öğretmenlerin örgütsel adalet algıları arasındaki ilişki. Educational Administration. Theory and Practice, (20)1, 71-92.
- Rageb, M.A., Abd-El-Salam, E.M., El-Samadıcy, A., Farıd, S. (2013), Organizational commitment, job satisfaction and job performance as a mediator between role stressors and turnover intentions a study from an Egyptian cultural perspective. The Business & Management Review, 3(2), 51-73
- Selçuk, H. (1990). İlk ve orta öğretim okullarında beden eğitimi. Ders Kitapları A.Ş. İstanbul.
- Selvitopu, A., Şahin, H. (2013). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel adalet algıları ile örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi,
- Sigler, T.H. Pearson, C.M. (2000). Creating an empowering culture: examining the relationship between organizational culture and perceptions of empowerment. Journal of Quality Management, (5), 7–52.
- Titrek, O. (2009). Okul türüne göre okullardaki örgütsel adalet düzeyi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 551-573.
- Turunç, Ö., Çelik, M. (2010). Çalışanların algıladıkları örgütsel destek ve iş stresinin örgütsel özdeşleşme ve iş performansına etkisi. Yönetim ve Ekonomi, 17(2), 183-206.
- Yapan, H.T. (2007). Spor ahlakı. Gaziantep, Merkez Ofset.
- Yıldırım, A. (2010). Etik liderlik ve örgütsel adalet ilişkisi üzerine bir uygulama. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Karaman.
- Yılmaz, G. (2004). İnsan kaynakları uygulamalarına ilişkin örgütsel adalet algısının çalışanların tutum ve davranışları üzerindeki etkisi. Yayınlanmış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
- Yılmaz, K. (2010). Devlet ortaöğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel adalet algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(1), 579-616.
- Yürür, S. (2005). Ödüllendirme sistemleri ile örgütsel adalet arasındaki ilişkilerin analizi ve bir uygulama. Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Bursa, 180.
