Author :
Abstract
İnsanoğlu hayatını devam ettirebilmek ve ihtiyaçlarını karşılayabilmek için sürekli bir karar verme süreciyle karşı karşıya kalmaktadır. Bireyin karar verme sürecinde duyguları etkili olmaktadır. Bu bağlamda çalışmamızın amacı, basketbol antrenörlerinin duygusal zekalarının karar verme stilleri üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Çalışmaya %61,8’i Erkek, %38,2’si Kadın olmak üzere toplam 102 basketbol antrenörü katılmıştır. Katılımcıların demografik bilgilerini ölçek amacıyla araştırmanın birinci bölümünde altı sorudan oluşan kişisel bilgi formu verilmiştir. İkinci bölümde ise Schutte ve ark. (1998) tarafından geliştirilen, Austin ve ark. (2004) tarafından revize edilen Duygusal Zeka Ölçeği ve Scott ve Bruce (1995) tarafından geliştirilen, Taşdelen (2002) tarafından Türkçe’ye çevrilen Karar Verme Stilleri Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiklerin yanında bağımsız örneklem t-testi ve one way anova normallik testleri uygulanmıştır. Sonuç olarak katılımcıların demografik özelliklerine göre duygusal zekalarının karar verme stilleri üzerinde etkili olmaktadır
Keywords
Abstract
Human beings are faced with a continuous decision-making process in order to survive and meet their needs. The individual's emotions are effective in the decision-making process. In this context, the aim of our study is to examine the effect of emotional intelligence of basketball trainers on decision-making styles. A total of 102 basketball trainers, 61.8% Male and 38.2% Female, participated in the study. In order to scale the demographic information of the participants, a personal information form consisting of six questions was given in the first part of the study. In the second part, Schutte et al. (1998), developed by Austin et al. Emotional Intelligence Scale revised by (2004) and Decision Making Styles Scale developed by Scott and Bruce (1995) and translated into Turkish by Tasdelen (2002) were used. In the analysis of the data, independent sample t-test and one way anova normality tests were used as well as descriptive statistics. As a result, according to the demographic characteristics of the participants, their emotional intelligence has an effect on their decision-making styles.
Keywords
- Austın, E. J., Saklofske, D. H., Huang, S.H.S., Mckenney, D. (2004). “Measurement of Trait Emotional Intelligence: Testing and CrossValidating A Modified Version of Schutte et al.’s (1998), Measure”, Personality and Individual Differences, , 555–562.
- Deniz, M. (2011). An ınvestigation of decision making styles and the five-factor personality traits with respect to attachment styles. Educational Sciences: Theory and Practice, 11(1), 105-113.
- Doğan S. ve Demiral Ö. (2007). Kurumların Başarısında Duygusal Zekanın Rolü ve Önemi, Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(1), 209-230.
- Doruk, E., & Öngören, H. (2005). İnsan İlişkilerinde Ve İş Yaşamında Duygusal Zeka. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 22(1), 157-163.
- Goleman, D. (1998) İşbaşında Duygusal Zeka, Varlik Yayinlari, İstanbul.
- Göçet, E. (2006). Üniversite Öğrencilerinin Duygusal Zeka Düzeyleri ile Stresle Başa Çıkma Tutumları Arasındaki İlişki, (Yüksek Lisans Tezi), Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
- Kaynak Dergisi (2002), “At Binmek: Bir Duygusal Zeka Sınavı” , Baltaş – Baltaş Yönetim Eğitim ve Danışmanlık Merkezi Yayını, Ocak-Mart, http://www.baltasbaltas.com/kaynakdergiyazi.asp?PRI=180&SAYI=9, (20.05.2006).
- Kıral, E. (2015). Yönetimde Karar ve Etik Karar Verme Sorunsalı. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Aralık 2015, 6(2), 73-89.
- Köksal, A. ve Gazioğlu, A. (2007). ERGENLERDE DUYGUSAL ZEKA İLE KARAR VERME STRATEJİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ, Hasan Ali Yücel Eğilim Fakültesi Dergisi Sayı 7(2007-1), 133-146
- Kuzgun, Y. (1992). Karar stratejileri ölçeği: Geliştirilmesi ve standardizasyonu. VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Çalışmaları Kitap No: 609 (ss. 161-170).Ankara: Türk Psikologlar Derneği.
- Mayer, P. ve J. D. Salovey (1997), “What is Emotional Intelligence?”, Ed. P.Salovey ve D. Sluyter, Emotional Development and Emotional Intelligence: Implications for Educations, New York: Basic Books, 3‐31.
- Pamuk, Ö., Kaplan, T., Taşkın, H. ve Erkmen, N. (2008). Basketbolcularda Bazı Fiziksel Ve Fizyolojik Parametrelerin Farklı Liglere Göre İncelenmesi, Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2008, VI (3) 141-144.
- Pekdoğan, S. (2015). Karar verme stilleri araştırmaları: 2009-2013 yılları arasındaki yüksek lisans tezlerinin incelenmesi. International Journal of Social Science, 34, 321-331.
- Schutte, N. S., Malouff, J. M., Hall, L. E., Haggerty, D. J., Cooper, J. T., Golden, C. J., Dornheim, L. (1998). Development and validation of a measure of emotional intelligence. Personality and Individual Differences, 25(2), 167-177.
- Scott, S., G. ve Bruce, R. A. (1995). “Decision Making Style, The Development And Of A New Measure”. Educational and Psychological Measurement. Vol.55 No.5.
- Şimşek, Ö. C., Sunay, H., Bal, E. (2020). Antrenörlerin duygusal zekâ seviyelerinin incelenmesi (Ankara ili örneği), Turkish Studies, 15(2), 1359-1373. https://dx.doi.org/10.29228/TurkishStudies.37836
- Taşdelen, A. (2001). Öğretmen Adaylarının Bazı Psiko Sosyal Değişkenlere Göre Karar Verme Stiller, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 40-52.
- Uzunoğlu, Ö.U. (2008). Türk Futbol Hakemlerinin Karar Verme Stillerinin Klasmanlarına Ve Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor Anabilim Dalı, Konya.
- Ülkem, A. (2011). Yöneticilerin Duygusal Zeka Düzeylerinin Karar Verme Stillerine Etkisi Ve Bir Araştırma, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı İşletme Yönetimi Ve Organizasyon Bilim Dalı, İstanbul.
- Yeşilyaprak, B. (2001) Kuram ve Uygulamada Eğitim yönetimi, Duygusal Zeka Ve Eğitim Açısından Doğurguları, 25, 139-146.
