Author :
Abstract
Bu çalışmada Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmen adaylarının alan bilgisine ilişkin yeterlik algıları ve bu algılarının cinsiyet, mezun olunan lise türü, bölüm memnuniyeti ve lisans akademik başarısı değişkenlerine göre farklılık gösterip göstermediği araştırılmıştır. Araştırmada verilerin toplanması için araştırmacı tarafından geliştirilen, 4 kişisel bilgi sorusu ve 68 yeterlik maddesinden oluşan ölçme aracı kullanılmıştır. Geliştirilen bu ölçme aracı 2018-2019 bahar döneminde 11 ilahiyat fakültesinin son sınıfında okuyan toplam 997 öğrenciye uygulanmış ve elde edilen veriler, SPSS 25.0 istatistik programıyla analiz edilmiştir. Araştırmaya katılan DKAB öğretmen adayları alan bilgisi konusunda kendilerini oldukça yeterli olarak algılamaktadırlar. Adayların yeterlik algıları alan bilgisi alt boyutlarına göre farklılaşmaktadır. Adayların yeterlik algıları cinsiyet ve mezun olunan lise türüne göre farklılaşmazken, bölüm memnuniyeti ve lisans akademik başarılarına göre farklılaşmaktadır. Bölümünden memnun olanlar ve lisans akademik başarısı yüksek olanlar alan bilgisi konusunda kendilerini daha yeterli olarak görmektedirler.
Keywords
Abstract
In this study, Culture of Religion and Knowledge of Ethics candidate teachers' perceptions of competence related to field knowledge and whether these perceptions differ according to gender, type of high school graduation, department satisfaction and undergraduate academic achievement were investigated. In the study, 4 personal information questions and 68 competency items developed by the researcher were used to collect the data. The developed measurement tool was applied to 997 students in the last year of 11 theology faculties in the spring term of 2018-2019 and the data obtained were analyzed with SPSS 25.0 statistical program. Candidates' perceptions of proficiency do not differ according to gender and type of high school, but they differ according to department satisfaction and undergraduate academic achievement. Those who are satisfied with their department and who have high academic success in bachelor's degree are considered to be more competent in their field knowledge.
Keywords
- Akyürek, S. (2008). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmen Adaylarının Yeterlikleri (Kayseri Örneği). Kayseri: Laçin Yayınları.
- Akyürek, S. (2010). Kur'an Kurslarında İnanç Esaslarının Öğretimi. Ş. Karaköse içinde, Etkili Din Öğretimi (s. 561-566). İstanbul: Tidef Yayınları.
- Ankara Üniversitesi Önlisans ve Lisans Eğitim Öğretim Yönetmeliği. (2017, Ağustos 8). Resmi Gazete(30148).
- Aras, İ. (2018). İmam Hatip Ortaokulu Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterlikleri. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi.
- Arpacı, M. (2004). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Yeterlikleri (İzmir İli Örneğinde Bir Alan Araştırması). Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi.
- Asri, S. (2005). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Mesleki Yeterlikleri (Göller Bölgesi Örneği). Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi.
- Aydın, M. Ş. (2016). Cumhuriyet Döneminde Din Eğitimi Öğretmeni Yetiştirme ve İstihdamı. İstanbul: Dem Yayınları.
- Aydın, M. Ş. (2017). Din Eğitimi Bilimi. Kayseri: Kimlik Yayınları.
- Aydın, M. Z. (2012). Ahlak Eğitim ve Öğretimi. R. Doğan, & R. Ege içinde, Din Eğitim El Kitabı (s. 139-180). Ankara: Grafiker Yayınları.
- Başkurt, İ. (2011). DKAB Öğretmenliği Bölümlerinde Eğitim ve Öğretim (İ.Ü. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Örneği). R. Kaymakcan, M. Zengin, & Z. Ş. Arslan içinde, Türkiye'de Okullarada Din Öğretimi (s. 639-655). İstanbul: DEM Yayınları.
- Bayraktar, A. (2014). İlahiyat Eğitiminin Öğrencilerin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Öz Yeterlik İnanç Düzeyleri ve Problem Çözme Becerilerine Katkısı. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi.
- Bilgin, B. (2007). Eğitim Bilimi ve Din Eğitimi. Ankara: Gün Yayınları.
- Canbulat, M. (2006). Dini Kavramlar Sözlüğü. Ankara: DİB Yayınları.
- Cebeci, S. (1999). Cumhuriyet Döneminde Yüksek Din Öğretimi. AÜİFD(Özel Sayı), 227-235.
- Demircan, A. (2015). Türkiye'nin İlahiyat Sorunu. İstanbul: Beyan Yayınları.
- Doğan, R., & Altaş, N. (2003). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenleri Yeterlik Düzeylerini Etkileyen Faktörler (Ankara Örneği). AÜİFD, 44(2), 173-186.
- Erbaş, A. A. (2015). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinden Beklenen Yeterlikler Üzerine Yeni Öğretmen Yetiştirme Modeli Bağlamında Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi.
- Erdem, H. (2003). Ahlak Felsefesi. Konya: Hü-Er Yayınları.
- Erden, M. (2001). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. İstanbul: Alkım Yayınları.
- Ev, H. (1999). Türkiye’deki Yüksek Din Öğretimi Kurumları Programlarının Öğretmen Yetiştirme Bakımından Değerlendirilmesi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi.
- Genç, M. F. (2019). İmam Hatip Okulları ve İlahiyat Fakülteleri Örneğinde Din Eğitiminde Kalite Sorunu. Türkiye Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi(7), 145-166.
- Gün, A. (2017). Pedagojik Formasyon Eğitimi Alan İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Mesleki Yeterlik Algıları ve Pedagojik Formasyon Programına İlişkin Görüşleri: Amasya Üniversitesi Örneği. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi(8), 125-171.
- Heyet. (2008). İlmihal (Cilt 1). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
- Işıkdoğan, D. (2006). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenliği Mezunu Öğretmenlerin Yeterlikleri. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi.
- Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Tekışık Yayınları.
- Karasar, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
- Kaymakcan, R., & Meydan, H. (2016). Ahlak Değerler ve Eğitimi. İstanbul: DEM.
- Keyifli, Ş. (2004). İlköğretim DKAB Öğretmenliği Bölümü Son Sınıf Öğrencilerinin Uygulama Öncesi Mesleğe Hazırlık Durumları İle İlgili Bir Uygulama (DEÜ İlahiyat Fakültesi Örneği). Z. Ş. Arslan içinde, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Çalışma Toplantısı-I (s. 132167). İstanbul: DEM Yayınları.
- Kılıç, R. (2013). Din ve Kültür İlişkisi Üzerine Felsefi ve Teolojik Bir Değerlendirme. M. Fatsa içinde, Geçmişten Günümüze Giresun'da Dini ve Kültürel Hayat Sempozyumu (s. 1621). Giresun: Giresun İl Özel İdaresi.
- Koç, A. (2003). İlâhiyat Fakültesi (İlâhiyat Lisans Programı) Öğrencilerinin Sorunları ve Beklentileri. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 25(2), 25-64.
- Koç, A. (2010). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Yeterlikleri. Değerler Eğitimi Dergisi, 8(19), 107-149.
- Korkmaz, M. (2010). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Fakülteyi Tercih Nedenleri: Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Örneği. Bilimname, 18(1), 167-204.
- Köylü, M. (2013). Türkiye'de Yüksek Din Öğretimi: Nitelik mi Nicelik mi? Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi(35), 21-44.
- MEB. (2008). Öğretmen Yeterlikleri Öğretmenlik Mesleği Genel ve Özel Alan Yeterlikleri. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
- MEB. (2018). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı (İlkokul 4 ve Ortaokul 5, 6, 7 ve 8.Sınıflar). Ankara: MEB.
- MEB. (2018). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı (Ortaöğretim 9, 10, 11 ve 12. Sınıflar). Ankara: 2018.
- Mehmedoğlu, Y. (2000). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Eğitim-Öğretim Beklentileri. İSAV içinde, Gençlik Dönemi ve Eğitimi (s. 121-150). İstanbul: Ensar Neşriyat.
- Öcal, M. (2015). Osmanlıdan Günümüze Türkiye'de Din Eğitimi. İstanbul: Dergah Yayınları.
- ÖSYM. (2018). 2017 ÖABT Değerlendirme Raporu. Ankara: ÖSYM.
- ÖSYM. (tarih yok). Kamu Personel Seçme Sınavı. Ağustos 08, 2019 tarihinde https://www.osym.gov.tr/TR,15612/2019.html adresinden alındı
- Özdemir, Ş. (2002). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Eğitim-Öğretim Beklentileri. Akademik Araştırmalar Dergisi, 4(15), 85-106.
- Özdemir, Ş., & Kavak, R. (2012). İlköğretim Dİn Kültürü ve Ahlak Bilgisi Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Eğitim-Öğretim ile İlgili Beklentileri (Atatürk ve Erciyes Üniversiteleri Örneği). The Journal of Academic Social Science Studies, 5(7), 529-551.
- Şimşek, E. (2006). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Yeterlikleri (Erzurum Örneği). Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi.
- Şişman, M. (2007). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Pegem Yayıncılık.
- Taştan, A., Kuşat, A., & Çelik, C. (2001). Üniversite Düzeyinde Din Öğretimi Alan Öğrencilerde Eğitim Sürecinde Oluşan Tutum ve Davranış Değişiklikleri (Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Örneği). Erciyes Üniversitesi Sosyal Blimler Enstitüsü Dergisi(11), 169-192.
- Taştekin, O. (2013). Yeni Kurulan İlahiyat Fakültelerinin Öğrenme Ortamına Yönelik Öğrenci Algıları (Şırnak, Erzincan ve Iğdır Örneği). Usül: İslam Araştırmaları Dergisi, 139-184.
- Tunç, E. (2012). İlköğretim ve Ortaöğretimde Din Eğitim Öğretmeni Yetiştirme ve İstihdamı (2006-2011 Yılları Arası). Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi.
- Uçar, R. (2017). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Profili, Akademik Eğilimleri ve Aldıkları Eğitime İlişkin Memnuniyet Algıları (İnönü Üniversitesi Örneği). İnönü Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 8(2), 97-170.
- Yazıcı, I. (2004). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenleri Yeterlikleri (istanbul İli Örneği Üzerine Bir Araştırma). Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi .
- Yıldız, M. (2019). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmen Adaylarının Alan Bilgisine ilişkin Yeterlik Algıları. Doktora Tezi, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi.
- Yükseköğretim Bilgi Yönetim Sistemi. (tarih yok). 2018-2019 Öğretim Yılı Yükseköğretim İstatistikleri. Temmuz 07, 2019 tarihinde https://istatistik.yok.gov.tr adresinden alındı
