Bu araştırma, öğretmenlerin öz liderlik düzeyleri ile işe tutkunlukları arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmaktadır. Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Araştırmanın evrenini, 2019–2020 eğitim öğretim yılında Bursa’nın Osmangazi ilçesinde liselerde görev yapan öğretmenler oluşturmaktadır. Örneklemi ise, kolay ulaşılabilir örnekleme tekniği ile seçilen 405 öğretmendir. Araştırma verileri "Öz Liderlik Ölçeği " ve “İşe Tutkunluk Ölçeği” ile toplanmıştır. Yapılan basıklık ve çarpıklık hesaplamalarına göre verilerin normal dağıldığı anlaşıldığından, analizlerde t-Testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Pearson Momentler Çarpımı Korelasyonu ile çoklu regresyon analizi teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, öğretmenlerin öz liderlik düzeylerine yönelik algı düzeylerinin kendini cezalandırma boyutunda düşük, kendi hedefler belirleme, kendini ödüllendirme, kendi kendine konuşma, düşünce ve fikirlerini değerlendirme, kendini gözlemleme, kendine hatırlatıcılar belirleme boyutlarında yüksek, doğal ödüller üzerinde düşünceyi odaklama boyutunda ise çok yüksek olduğu görülmektedir. Yine araştırmada öğretmenlerin işe tutkunluk düzeyleri, dinçlik ve yoğunlaşma boyutlarında yüksek iken, adanmışlık boyutunda ise çok yüksektir. Araştırmada hem öz liderlik hem de işe tutkunluk düzlerine yönelik öğretmen algıları arasında, cinsiyet kıdem mezuniyet durumu değişkeni öğretmen sayısı ve Aynı okulda çalışma süresi değişkenleri bakımından farklılık bulunmaktadır. Öğretmenlerin öz liderlik düzeyleri ile işe tutkunlukları arasında anlamlı pozitif yönlü ve orta düzeyde bir ilişki tespit edilmiştir. Araştırmada son olarak, davranış odaklı stratejilerine yönelik algılarının işe tutkunluk düzeylerini anlamlı bir şekilde yordadığı, ancak doğal ödüller üzerinde düşünceyi odaklama algılarının öğretmenlerin işe tutkunluklarının üzerinde bir etkisinin olmadığı anlaşılmaktadır.
This research is carried out to determine the relationship between teachers' self-leadership levels and their work engagement. The research is in the relational survey model. The population of the research consists of teachers working in high schools in Osmangazi district of Bursa in the 2019-2020 academic year. The sample is 405 teachers selected with the convenience sampling method. The research data were collected with "Self-Leadership Scale" and " work engagement Scale". According to the kurtosis and skewness calculations, it was understood that the data were distributed normally and t-Test, one-way analysis of variance (ANOVA) and Pearson Product Moment Correlation and Multiple Regression Analysis techniques were used in the analyses. According to the results of the research, it is seen that the perception levels of teachers towards self-leadership levels are low in the dimension of self-punishment, high in the dimension of imagining successful performance by determining their own goals, self-rewarding, self-speaking, evaluating thoughts and ideas, self-observing, determining self-reminders and very high in focusing thought on natural rewards dimension. In the research, while teachers' level of work engagement is high in the dimensions of vigour and concentration, it is very high in the dimension of commitment. In the study, there are significant differences between teachers' perceptions of both teachers’ self-leadership and their work engagement levels in terms of gender, seniority, graduation status, number of teachers, and duration of work at the same school. A significant, positive and medium relationship is found between teachers' self-leadership levels and their work engagement. Finally, it is understood that teachers 'perceptions of their behavior-oriented strategies significantly explicate their work engagement levels, but the perception of focusing thought on natural rewards does not have an effect on teachers' work engagement.