Author :
Abstract
Araştırmanın amacı, özel sektörde çalışan bireylerin işten ayrılma niyeti ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Araştırmanın örneklemini, İstanbul ilinde bulunan ve özel sektöründe faaliyet gösteren özel bir şirkette çalışan ve amaçlı örneklemi yöntemi ile seçilen 213 erkek ve 127 kadın olmak üzere toplamda 340 kişi oluşturmuştur. Araştırmada veri toplamı aracı olarak, kişisel bilgi formuna ek olarak, Çalışmada Cammann ve ark., (1983) tarafından geliştirilen, Mimaroğlu (2008) tarafından Türkçe ’ye uyarlanan “İşten Ayrılma Niyeti Ölçeği” ile Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilen, Doğan ve Çötok (2011) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu” kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise, bağımsız t-testi, ANOVA ve Pearson Korelasyon analizleri yapılmıştır. Araştırma bulgularında, işten ayrılma niyeti ölçeği ile Oxford mutluluk ölçeği arasındaki negatif yönde ve orta düzeyde ilişki olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, bireylerin işten ayrılma niyetleri ile mutluluk düzeylerinin sosyo-demografik özelliklere göre ise farklılık gösterdiği, bireylerin işten ayrılma niyetleri arttıkça mutlulukları düzeyleri azalmaktadır.
Keywords
Abstract
The aim of the study is to determine the relationship between the intention to quit and happiness levels of individuals working in the private sector. The sample of the study consisted of a total of 340 people, 213 men and 127 women, selected by purposeful sampling method, working in a private company operating in the private sector in Istanbul. As a data collection tool in the study, in addition to the personal information form, the "Intention to Quit Scale" developed by Cammann et al. (1983) and adapted to Turkish by Mimaroğlu (2008), and the Doğan and Çötok (2011), "Oxford Happiness Scale Short Form" was used. In the analysis of the data, independent t-test, ANOVA and Pearson Correlation analysis were performed. In research findings, it was determined that there is a negative and moderate relationship between the intention to leave the job scale and the Oxford happiness scale. As a result, individuals 'intention to quit and their happiness levels differ according to socio-demographic characteristics, and as individuals' intention to quit work increase, their level of happiness decreases.
Keywords
- Alıca, E., (2008), ‘’İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılığın İşten Ayrılma Eğilimi Üzerine Etkisinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Araştırması: Bir Kamu Bankası Örneği.’’ Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
- Anafarta, N. (2015). Algılanan örgütsel destek ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: iş tatmininin aracılık rolü. İşletme İktisadı Enstitüsü Yönetim Dergisi, 26(79), 112-130.
- Aydın İ. (2016). Fitnes Katılımcılarının Rekreasyonel Etkinliklere Yönelik İlgilenim ve Mutluluk Düzeylerinin Belirlenmesi Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
- Barrlett, K. R., (1999). The Relationship Between Training and OrganizationalCommitment In The Health Care Field, The Degree of Doctor of Philosophy, The University of Illınois, Urbana,1999.
- Cammann, C., M. Fichman, D. Jenkins, J. Klesh (1983), “Assessing Organizational Change: A Guide to Methods, Measures, and Practices,” Assessing the attitudes and perception of organizational members, Derl.: Seashore, S., E. Lawler, P. Mirvis, C. Cammann (New York: John Wiley & Sons.)
- Chao , M. C., Jou , R. C., Liao, C. C. Kuo, C. W., (2015), ‘’Workplace Stress, Job Satisfaction, Job Performance, and Turnover Intention of Health Care Workers in Rural Taiwan’’, Asia Pacific Journal of Public Health, 27 (2), 27-36.
- Cotton, John L. ve Tuttle, Jeffrey M., (1986). Employee Turnover: A Meta Analysis and Review with Implications for Research, The Academy of Management Review, 11(1), 55–70.
- Demir, R. ve Murat, M. (2017). Öğretmen Adaylarının Mutluluk, İyimserlik, Yaşam Anlamı ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi, 7(13), 347-378.
- Dikici, İ. (2020). Serbest zamanlarını gençlik merkezlerinde değerlendiren üniversite öğrencilerinin serbest zaman doyum ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Rekreasyon Anabilim Dalı. Muğla.
- Doğan, T. & Çötok, N.A. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun türkçe uyarlaması geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 165-172.
- Doğaner, S. (2017). Düzenli egzersiz programının bireylerin stres, mutluluk, ve serbest zaman doyum düzeylerine etkisi. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Spor Bilimleri Anabilim Dalı. Ankara.
- Durmaz, H. (2020). Gençlerin serbest zaman etkinliklerine yönelik tutumları ile doyum ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişki: Manisa gençlik merkezleri örneği. Yüksek Lisans Tezi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Rekreasyon Anabilim Dalı Rekreasyon Programı. Manisa.
- Fabi, B., Lacoursière , R., Raymond, L., (2014), ‘’Impact of High-Performance Work Systems on Job Satisfaction, Organizational Commitment, and Intention to Quit in Canadian Organizations’’, International Journal of Manpower, 36 (5), 772-790.
- Fang, T., (2009), ‘’Workplace Responses to Vacancies and Skill Shortages in Canada’’, International Journal of Manpower, 30 (4), 326-348.
- Göral S. (2013). İnternet Ortamında Geçirilen Boş Zamanın Üniversite Öğrencilerinin Mutluluk ve Yaşam Doyum Değerlerine Etkisi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
- Gücal, A.Ç. ve Gürbüz, B. (2019). Serbest zamanda sıkılma algısı, egzersiz bağımlılığı ve mutluluk ilişkisi. 2. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi.
- Gülcan, A. ve Nedim Bal, P. (2014). Genç yetişkinlerde iyimserlerde mutluluk ve yaşam doyumu üzerindeki etkisinin incelenmesi. Asya Öğretim Dergisi, 2(1(Özel)), 41-52.
- Güngörmüş, H.A., Gürel, O., Acar, A. ve Yapılı, O. (2019). Serbest zaman tutumu ile yaşam kalitesi ve mutluluk ilişkisi: avm çalışanları örneği. 2. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi.
- Güven, D. (2020). Algılanan dönüşümcü liderlik ile işe tutkunluk ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkilerin incelenmesi: x ve y kuşakları arasında karşılaştırmalı bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma Ekonomisi Ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı Yönetim Ve Çalışma Psikolojisi Bilim Dalı. İstanbul.
- Hausknecht , J. P., Trevor, C. O., (2011), ‘’Collective Turnover at the Group, Unit and Organizational Levels: Evidence, Issues, and Implications’’, Journal of Management, 37 (1), 352-388.
- Hills, P. & Argyle, M. (2002). The oxford happiness questionnaire: a compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences, 33, 1073–1082
- Ismail, M.M.I. (2020). Motivasyon araçlarının çalışanların işten ayrılma niyeti üzerine etkisi: bağcılar ilçesi özel okullar örneği. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü. İnsan Kaynakları Yönetimi Ana Bilim Dalı İnsan Kaynakları Yönetimi Programı. İstanbul.
- Kitapçı, H., Kaynak, R. ve Ökten, S.S. (2013). Güçlendirmenin iş tatmini ve işten ayrılma niyetine etkisi: kamu ve özel sektörde mukayeseli bir araştırma. International Review of Economics And Management, 1(1), 49-73.
- Marar, Z. (2004). Mutluluk Paradoksu. (S. Çağlayan, Çev.). İstanbul: Kitap Yayınevi.
- Mimaroğlu H., 2008, Psikolojik sözleşmenin personelin tutum ve davranışlarına etkileri: Tıbbi satış temsilcileri üzerinde bir araştırma, Basılmamış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Adana.
- Özgün, A., Yaşartürk, F., Ayhan, B. ve Bozkuş, T. (2017). Hentbolcuların Spora Özgü Başarı Motivasyonu ve Mutluluk Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. International Journal of Cultural and Social Studies, 3, 83-94.
- Öztaş, İ. (2018). Farklı kurumlarda çalışan memurların serbest zaman doyum ve mutluluk düzeylerinin belirlenmesi (Kırıkkale İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Ağrı.
- Özteke Kozan, H.İ., Kavaklı, M., Ak, M. ve Kesici, Ş. (2019). Klinik Psikiyatri Dergisi, 22:436-
- Rusbelt, C.E., Farrell, D., Rogers, G., ve Mainous, A. G. (1988). “Impact of Exchange Variables on Exit, Voice, Loyalty And Neglect: An Integrative Model Of Responses To Decline Job Satisfaction”, Academy Of Management Journal, Vol.31 No: 2, s.599-627.
- Sabuncuoğlu, E.T. (2007). Eğitim, örgütsel bağlılık ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkilerin incelenmesi, Ege Akademik Bakış, 7(2), 613,628.
- Sağlam Arı, G., Bal, H. ve Çına Bal, H. (2010). İşe bağlılığın tükenmişlik ve işten ayrılma niyeti ilişkisindeki aracılık etkisi: yatırım uzmanları üzerinde bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 143-166.
- Serdar, E., Demirel, M., Harmandar Demirel, D. ve Donuk B. (2018). Üniversite Öğrencilerinin Serbest Zaman Doyum Düzeyleri İle Mutluluk Düzeyleri Arasındaki İlişki. Sosyal Bilimler Dergisi, 5(28), 2018.
- Siyahtaş, A. ve Ertekin, A.B. (2020). Üniversite öğrencilerinin serbest zamanda algıladıkları özgürlük düzeyleri ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişki. 07-09 Kasım 2020. 18.Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi.
- Şahin, F. (2011). Lider-Üye Etkileşimi İle İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişki Üzerinde Cinsiyetin Etkisi. Ege Akademik Bakış, 11(2), 277-288.
- Terzi, S. (2017). Öğretmenlerin İş Doyumları İle Mutluluk Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 6(17), 475-487.
- Tett, R.P. ve Meyer, J.P. (1993). “Job Satisfaction, Organizational Commitment, Turnover Intention, and Turnover: Path Analyses Based On Meta Analytic Findings”, Personnel Psychology, Vol.46, s.259-293.
- Torun, Y. (2016). Personel Güçlendirme ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisinde Örgütsel Sinizmin Aracılık Rolü: Örgütsel Sinizm Ölçeği Geliştirmeye Yönelik Bir Araştırma, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Türk Dil Kurumu, “Mutluluk”, Erişim Tarihi: 14.02.2021. https://sozluk.gov.tr/.
- Yazgeç, G. (2019). Doğa ve macera rekreasyonu etkinliklerine katılan bireylerin serbest zaman doyumu ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi: Fethiye destinasyonu örneği. Yüksek Lisans Tezi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Rekreasyon Anabilim Dalı Rekreasyon Programı. Manisa.
- Yener, S. (2018). İşten ayrılma niyetinin belirleyeni olarak psikolojik rahatlık. Anadolu üniversitesi sosyal bilimler dergisi,
- Yılmaz, A. (2017). Mutluluk ekonomisi; sosyo - ekonomik yapının toplumsal mutluluk algısı ve memnuniyetine etkisi: Türkiye Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Türk Hava Kurumu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı İşletme Bölümü.
- Yürür, S. ve Ünlü, O. (2011). Duygusal Emek, Duygusal Tükenme ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisi. “İşGüç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 13(2), 82-103.
